معماری قاجار بخشی مهم از تاریخ معماری ایران است و این اهمیت به واسطه ی شکل گیری جریان برجسته ی تحول و تغییر در فضای اجتماعی و همچنین در مفهوم کالبد و فضا است. خانه های این دوران را نیز می توان به لحاظ کمی و کیفی مهمترین دسته از خانه های تاریخی ایران به حساب آورد. این پژوهش به تحلیل تحولات کالبدی خانه های گرگان در عهد قاجار پرداخته است و در پی آن است که چیستی این تحولات را در فن ساختمان و کیفیات معماری پیگیری نموده و تاثیرپذیری احتمالی تحولات معماری این خانه ها را از تحولات بیرونی نمایان ساخته است. روش تحقیق تفسیری-تاریخی بوده و به شواهد و مستنداتی از بناها و خارج از آنها استناد شده است. یافته های این تحقیق نشان می دهد که تحولات معماری این خانه ها عمدتا در گرایش به برونگرایی و افزایش ارتباط با محیط رخ داده است و این تحولات با سبک زندگی، فضای اجتماعی و همچنین سلائق روزگار پیوستگی داشته است. پرونده مقاله

Iranian historical houses constitute a significant part of the architectural heritage of the countryboth qualitatively and quantitatively though due research is not conducted on them. This study investigates t0hephysical evolution of Qajar House of Baqeri in Gorganand attempts to monitor life stream over its lifespan. Thestudy also investigates the effect of external transformations on architectural evolutions in this house. The studyadopted a combined approach and cited evidence both form the building and its periphery. The study revealed thatthe architecture of this house corresponds to the lifestyle, social milieu, economic conditions, technology, beliefs andtastes of its residents over the course of its history. Each of these factors was found to influence the creation of houseatmosphere consistent with form, scale and proportions of the building. پرونده مقاله