پارک ملی ارسباران وسیع‌ترین پارک ملی شمالغرب کشور می‌باشد که زیستگاه گونه‌های جانوری و گیاهی مهمی می‌باشد. یکی از مهم‌ترین گونه‌‌های جانوری ساکن در آن کَل و بز (Capra aegagrus) می‌باشند. هدف از مطالعه حاضر، تعیین میزان آلودگی‌های دستگاه گوارش کَل و بزهای پارک ملی ارسباران به عوامل انگلی می‌باشد. در طول سال 1396 تعداد 95 نمونه مدفوع از کَل و بزهای پارک ملی ارسباران جمع‌آوری شد و به روش گسترش مستقیم و روش تغلیظی کلیتون- لین مورد بررسی قرار گرفت. همچنین جهت شناسایی لاروهای مرحله اول نماتودهای ریوی از دستگاه برمن استفاده گردید. جهت تشخیص آلودگی به کریپتوسپوریدیوم و ژیاردیا به‌ترتیب از رنگ‌آمیزی ید و ذیل نلسون اصلاح شده استفاده شد. نتایج این بررسی‌ نشان داد که تمامی نمونه‌ها حداقل به یک عامل کرمی و یک عامل تک‌یاخته‌ای آلوده می‌باشند. در این بررسی آلودگی به ائوسیست ایمریا در تمامی نمونه‌های مدفوعی مشاهده شد. آلودگی به تخم مارشالگیا‌‌‌ مارشالی 8/37 درصد، نماتودیروس (گونه‌های مختلف) 60 درصد، تریشیوریس ‌اویس 1/62 درصد، دیکروسلیوم ‌دندریتیکوم 8/37 درصد، فاسیولا هپاتیکا 2/25 درصد، مونیزیا اکسپنسا 6/13 درصد، لارو سیستوکولوس ‌اکراتوس 4/28 درصد و کیست ژیاردیا لامبلیا 6/33 درصد مشاهده شد. ائوسیست کریپتوسپوریدیوم در هیچ‌یک از نمونه‌های مدفوعی رنگ‌آمیزی‌شده مشاهده نگردید. ارتباط معنی‌داری بین میزان آلودگی به انگل‌های مختلف و جنسیت حیوانات مبتلا یافت نشد. میزان بالای آلودگی انگل‌های داخلی در کَل و بزهای پارک ملی ارسباران نشان‌دهنده پتانسیل بالای آلودگی انگلی و تبدیل حیوانات موجود در آن به عنوان مخزن انگل‌ها و انتشار بعدی آن به حیوانات دیگر و بسط در جوامع انسانی مجاور می‌تواند باشد. پرونده مقاله