بررسی فراوانی آلودگی به انگل‌های دستگاه گوارش در بزهای وحشی (Capra aegagrus) پارک ملی ارسباران
محورهای موضوعی : آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی
احمد نعمت الهی بنایی
1
(استاد گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.)
پریسا شهبازی
2
(دانشیار گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.)
هادی مردمی
3
(دانش‌آموخته دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.)
امیر ملازاده
4
(دانش‌آموخته دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.)
کلید واژه: انگل, دستگاه گوارش, بز وحشی(Capra aegagrus), پارک ملی ارسباران,
چکیده مقاله :
پارک ملی ارسباران وسیع‌ترین پارک ملی شمالغرب کشور می‌باشد که زیستگاه گونههای جانوری و گیاهی مهمی می‌باشد. یکی از مهم‌ترین گونههای جانوری ساکن در آن کَل و بز (Capra aegagrus) می‌باشند. هدف از مطالعه حاضر، تعیین میزان آلودگی‌های دستگاه گوارش کَل و بزهای پارک ملی ارسباران به عوامل انگلی می‌باشد. در طول سال 1396 تعداد 95 نمونه مدفوع از کَل و بزهای پارک ملی ارسباران جمع‌آوری شد و به روش گسترش مستقیم و روش تغلیظی کلیتون- لین مورد بررسی قرار گرفت. همچنین جهت شناسایی لاروهای مرحله اول نماتودهای ریوی از دستگاه برمن استفاده گردید. جهت تشخیص آلودگی به کریپتوسپوریدیوم و ژیاردیا به‌ترتیب از رنگ‌آمیزی ید و ذیل نلسون اصلاح شده استفاده شد. نتایج این بررسی نشان داد که تمامی نمونه‌ها حداقل به یک عامل کرمی و یک عامل تک‌یاخته‌ای آلوده می‌باشند. در این بررسی آلودگی به ائوسیست ایمریا در تمامی نمونه‌های مدفوعی مشاهده شد. آلودگی به تخم مارشالگیا مارشالی 8/37 درصد، نماتودیروس (گونههای مختلف) 60 درصد، تریشیوریس اویس 1/62 درصد، دیکروسلیوم دندریتیکوم 8/37 درصد، فاسیولا هپاتیکا 2/25 درصد، مونیزیا اکسپنسا 6/13 درصد، لارو سیستوکولوس اکراتوس 4/28 درصد و کیست ژیاردیا لامبلیا 6/33 درصد مشاهده شد. ائوسیست کریپتوسپوریدیوم در هیچ‌یک از نمونه‌های مدفوعی رنگ‌آمیزی‌شده مشاهده نگردید. ارتباط معنی‌داری بین میزان آلودگی به انگل‌های مختلف و جنسیت حیوانات مبتلا یافت نشد. میزان بالای آلودگی انگل‌های داخلی در کَل و بزهای پارک ملی ارسباران نشان‌دهنده پتانسیل بالای آلودگی انگلی و تبدیل حیوانات موجود در آن به عنوان مخزن انگل‌ها و انتشار بعدی آن به حیوانات دیگر و بسط در جوامع انسانی مجاور می‌تواند باشد.
Arasbaran National Park is the largest national park in the west of the country, which is the habitat of important animal and plant species. One of the most important animal species living in it is the wild goat (Capra aegagrus). The aim of this study was to determine the level of parasitic infections of the gastrointestinal tract goats of Arasbaran National Park. During 2018, 95 fecal samples were collected from the wild goats of Arasbaran National Park and were examined by direct smear and Clyton-Lane methods. Bearman apparatus was also used to identify the first stage larvae of pulmonary nematodes. Iodine and modified Nelson staining were used to diagnose Cryptosporidium and Giardia infections, respectively. All samples showed at least one worm agent and one protozoan infection. In this study, Eimeria (spp.) infection was observed in all fecal samples and infection with egg of Marshallagia marshalli (37.8%), Nematodirus (spp.) (60%), Trichioris ovis (62.1%), Dicrocoelium dendriticum (8/37%), Fasciola hepatica (25.2%), Moniezia expansa (13.6%), Cystocaulus oecratus larvae (28.4%) and Giardia lambelia cyst (33.6%) were observed. Cryptosporidium oocysts were not observed in any of the stained stool samples. No significant relationship was found between infestation rate with different parasites and the sex of the infected animals. The high level of infection of parasites in wild goats of Arasbaran National Park indicates the high potential of parasitic infection and conversion of animals in it as a reservoir of parasites and its subsequent spread to other animals and expansion in neighboring human communities.
_||_
