هدف: بررسی اثربخشی آموزش ایماگوتراپی بر انعطاف پذیری شناختی و تنیدگی والدگری زوجین دارای فرزندان ۱۲-۷ سال ناشنوای شهر خرم آباد بود. روش: روش پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه زوجین دارای فرزند ناشنوای 7 تا 12 سال که دارای پرونده در مرکز بهزیستی شهر خرم‌آباد در سال ۱۴۰۰ بودند، تشکیل داد. از بین جامعه آماری تعداد ۳۰ نفر به‌صورت در دسترس انتخاب و در ادامه این تعداد آزمودنی به ‌صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) گمارده شدند. داده‌های پژوهش با استفاده از پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنای و ونادروال (۲۰۱۰) و پرسشنامه تنیدگی والدین بری و جونز (19۹۵) جمع‌‌آوری شد. گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه ۲ ساعته تحت آموزش ایماگوتراپی قرار گرفتند. داده‌ها با تحلیل کوواریانس چندمتغیری و تک‌متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده-های پژوهش نشان داد که آموزش ایماگوتراپی در افزایش انعطاف‌پذیری شناختی و کاهش تنیدگی والدگری زوجین موثر بوده است (۰۱/۰P<). نتایج این پژوهش حاکی از کاربرد مفید رویکرد آموزش ایماگوتراپی در بهبود انعطاف پذیری شناختی و کاهش تنیدگی والدگری زوجین دارای فرزندان ناشنوا بود. پرونده مقاله

هدف: هدف پژوهش حاضر نقش فرهنگ سازمانی در رفتار شهروندی سازمانی با میانجی‌گری گرایش به تفکر انتقادی دبیران بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و همچنین مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه دبیران دوره دوم متوسطه ناحیه یک شهر خرم‌آباد در سال تحصیلی ۴۰۰- ۱۳۹۹ بود که تعداد 265 نفر (147 زن، 118 مرد) به عنوان نمونه پژوهش، به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای نسبی انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های فرهنگ سازمانی دنیسون (2000)، رفتار شهروندی سازمانی فارح و اورگان (1997) و گرایش به تفکر انتقادی ریکتس (2003) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون، مدل معادلات ساختاری و شاخص‌های نکویی برازش استفاده گردید و برای بررسی روابط غیرمستقیم مسیرها از روش بوت استرپ استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌های حاصل از این پژوهش نشان داد که مدل مفروض رفتار شهروندی سازمانی بر اساس فرهنگ سازمانی با میانجی‌گری گرایش به تفکر انتقادی دبیران دوره دوم متوسطه ناحیه یک شهر خرم‌آباد برازنده داده‌ها است. نتایج نشان داد که فرهنگ سازمانی بر رفتار شهروندی سازمانی و گرایش به تفکر انتقادی اثر مستقیم دارند (01/0>p)؛ همچنین ضریب مسیر β از گرایش به تفکر انتقادی به رفتار شهروندی سازمانی به لحاظ آماری معنی‌دار می‌باشد (01/0>p). نتایج غیرمستقیم مسیرها نشان داد که فرهنگ سازمانی از طریق میانجی‌گری گرایش به تفکر انتقادی اثر غیرمستقیم بر رفتار شهروندی سازمانی ندارد. پرونده مقاله