در این مطالعه به بررسی قدرت بازار در زنجیره بازاریابی و حاشیه بازاریابی محصول سیب در کشور پرداخته شده است. سهم مزرعه از قیمت پرداختی مصرف کننده اغلب به عنوان شاخصی از سلامت نسبی بخش کشاورزی در نظر گرفته شده که به آن حاشیه بازاریابی گفته می شود, یکی از دلایل حاشیه بازاریابی زیاد وجود قدرت بازاری در زنجیره عرضه محصولات کشاورزی است, لذا با توجه به اهمیت محصول سیب برای بخش کشاورزی کشور به طوریکه سیب رتبه اول تولید در کشور را دارا می باشد, در این مطالعه با استفاده از داده های سری زمانی سال های 1394- 1399 که از مرکز آمار و وزرات جهاد کشاورزی استخراج شده است به سنجش قدرت بازاری و حاشیه بازاریابی با استفاده از شاخص لرنر و مدل اضافه بها(مارک- آپ) پرداخته شده است. نتایج مطالعه نشان می دهد که در طی دوره مورد بررسی حدود 56 درصد از کل قیمت پرداختی مصرف کننده برای هر کیلوگرم سیب توسط عمده فروشان و خرده فروشان کسب شده است, همچنین در زنجیره عرضه محصول سیب این خرده فروشان هستند که از قدرت بازاری بیشتری برخوردارند و نتایج بیانگر این است که وجود قدرت بازاری در زنجیره عرضه محصول سیب باعث شده است که قیمت پرداختی مصرف کننده حدود 2.4 برابر قیمت دریافتی تولید کننده باشد. پرونده مقاله

حشرات می توانند در جیره غذایی دام و طیور مورد استفاده قرار گیرند. هرچند در این راه ممکن است موانعی وجود داشته باشد. در این تحقیق موانع تولید حشرات خوراکی به عنوان جیره غذایی از دیدگاه مدیران واحدهای تولید دامپروری و مرغداری در دو استان تهران و البرز بررسی و اولویت بندی شد. ابتدا موانع تولید به 8 شاخص اصلی و 87 زیر شاخص تقسیم شد و پرسشنامه حاصل از این شاخص ها در اختیار 20 نفر از خبرگان قرار گرفت. به کمک نرم افزارExpert Choice 11، از داده های حاصل از پرسشنامه استفاده شد و وزن های هر کدام از موانع محاسبه و مقایسه گردید. نتایج نشان داد: موانع بهداشتی و غذایی با وزن 418/0، موانع فرهنگی و نگرشی با وزن231/0 و موانع اقتصادی با وزن 143/0 به ترتیب در اولویت بودند. در اولویت بندی نهایی زیر شاخص ها، خطر مصرف بعضی از حشرات به صورت خام با وزن نهایی 054/0 عدم اطمینان به تضمین امنیت و سلامت محصولات تولید شده با وزن نهایی 051/0 و احتمال وجود باقی مانده سموم در بدن حشرات با وزن نهایی 047/0 با اهمیت ترین موانع در تولید حشرات جهت خوراک دام و طیورشناخته شدند. پرونده مقاله

روش های طبقه بندی اقلیمی سنتی بسیار متنوع هستند.این روش ها با وجود اهمیت داشتن از لحاظ تاریخی و مقایسه‌ای، دارای نقاط ضعف می باشند که از کارایی آنها می‌کاهد. اجرای توسعه پایدار مناطق نیازمند برنامه ریزی دقیق بر اساس استعدادها و محدودیت های منابع است و اقلیم هر منطقه از مهمترین عوامل تعیین کننده توان توسعه محل است. هدف از انجام این پژوهش طبقه‌بندی اقلیمی استان هرمزگان بر اساس روش لیتین اسکی می باشد و به تشریح آن پرداخته شده است. در روش لیتین اسکی سه عنصر اولیه دما، بارش و ضریب بری استفاده می شود. این روش برای جامعیت طبقه بندی از شاخص‌های کمکی استفاده می‌کند که شامل سه شاخص انطباق، تداوم فصل خشک و وضعیت تابش خورشید می‌باشد. داده‌های مورد نیاز از هفت ایستگاه هواشناسی شهرستان‌های استان هرمزگان شامل حاجی‌آباد، میناب، بندرلنگه، قشم، رودان، جاسک و بندرعباس طی سالهای 1381- 1395 جمع‌آوری شد و در محیط Excel و SPSS مورد استفاده قرار گرفت. در نهایت اقلیم ایستگاه‌های استان به کمک پنج شاخص برآورد شد. نتایج نشان داد دو ایستگاه بندرعباس و قشم از نظر اقلیمی شباهت بیشتری به هم دارند. رودان براساس تقسیم‌بندی دما دارای اقلیم حاره گرم می‌باشد. جاسک نیز دارای بیشترین ماه‌های خشک است. در مورد شاخص انطباق همه ایستگاه‌ها دریافت عمده بارش در فصل سرد می‌باشد. از نظر شاخص وضعیت تابش نیز برای همه ایستگاه‌ها نتایج یکسانی بدست آمد. پرونده مقاله

With the widening of the gap in water supply and demand in recent years and the schemes of the Ministry of Energy to restore and balance underground tables, the agricultural sector is projected to be under increasing pressure due to the rationing programs and the allocation of water resources to other sectors with higher economic efficiency in water use. We explored the economic impacts of non-pricing policy of limiting water supply and the policies of water pricing, taxing, and subsidization as per each m3 water use over or below the average gross requirement of the planting pattern on the components of the agricultural sector in Qazvin Province using the data and statistics for the 2013-2014 growing season and the expansion of positive mathematical programming model with the maximum entropy approach. The results showed that the non-pricing policy of 50% limitation of water supply would have the highest economic return per m3 water use. It is estimated to be 0.23$. The highest reduction of chemical fertilizer use would be accomplished in the scenario of 50% limitation of water availability and the integrated scenario of 30% water availability limitation + 50% higher price for water. According to the comparison of employment per unit area vis-à-vis the reference year under different scenarios, the scenario of 50% limitation of water supply (20% increase per ha versus the reference year) would be the best for employment creation followed by the integrated scenario of 30% limitation of water availability. Since the non-pricing policy of limiting water availability would be more effective than the pricing policies in improving water use status and changing planting pattern, it is recommended to apply a combination of these policies in the studied region. پرونده مقاله