به منظور بررسی اثر کود آلی (ورمی کمپوست) و کود زیستی فسفات بارور-2 بر عملکرد و اجزای عملکرد ماش آزمایشی در سال زراعی 92-91 در یاسوج انجام گرفت. آزمایش به روش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دوازده تیمار و سه تکرار انجام یافت. عامل اول مصرف ورمی کمپوست در چهار سطح (صفر، 10، 20، 30 تن در هکتار) به صورت خاک مصرف و عامل دوم استفاده از کود زیستی فسفات بارور-2 در سه سطح (صفر، 50، 100 گرم در هکتار) به صورت بذرمال در نظر گرفته شدند. صفات اندازه گیری شده شامل عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت و ارتفاع بوته بودند. نتایج حاصل از مقایسه میانگین ها و بر‌همکنش تیمارها نشان داد که کاربرد 30 تن در هکتار ورمی‌کمپوست همراه با بارور-2 به میزان 100 گرم در هکتار سبب بیشترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی به ترتیب برابر 4.3 و 18.8 گرم در بوته شدند. بر اساس یافته های آزمایش استفاده از تلفیق بارور-2 و ورمی‌کمپوست نسبت به استفاده از هر کدام به تنهایی از این عوامل برتری نشان داده و تلفیق این دو عامل با همدیگر می‌تواند باعث افزایش عملکرد شود. با توجه به یافته های آزمایش، مصرف 30 تن ورمی‌کمپوست همراه با بارور-2 به میزان 100 گرم در هکتار برای افزایش عملکرد دانه در این گیاه می تواند مفید باشد. پرونده مقاله

این پژوهش جهت بررسی اثر بخشی سطوح مختلف سوپرجاذب در رژیم های مختلف آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه سورگوم به صورت آزمایش کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در شهر کوار از توابع استان فارس انجام پذیرفت. عامل اصلی آزمایش شامل تیمار رژیم آبیاری در سه سطح 100%=1I، %65=2I و %30=3I (درصد تامین نیاز آبی گیاه) و عامل فرعی شامل تیمار سوپرجاذب در چهار سطح (شاهد=S1، 35=S2، 75=S3 و 110=S4 کیلوگرم در هکتار) بود. در این آزمایش صفاتی از قبیل عملکرد دانه، کارآیی مصرف آب، وزن هزار دانه، تعداد پنجه در بوته، تعداد دانه در خوشه و قطر ساقه اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که تمامی صفات مورد مطالعه به شدت تحت تاثیر عامل رژیم آبیاری قرار گرفتند بر اساس نتایج به دست آمده تیمارهای I2 و I3 کارآیی مصرف آب را نسبت به تیمار I1 به ترتیب 24 و 50 درصد کاهش دادند. بررسی برهمکنش رژیم آبیاری و سوپرجاذب بر کارآیی مصرف آب نشان داد که تیمارهای I2S2 و I2S3 کارآیی مصرف آبی مشابه با تیمار I1S1 داشتند و اختلاف معنی داری بین این تیمارها مشاهده نشد، یعنی مصرف 35 کیلوگرم سوپرجاذب در هکتار در تیمار I2 سبب صرفه جویی 35 درصدی آب برای سورگوم در طول فصل رشد می گردد. با توجه به نتایج به دست آمده تیمار I2 S4 با صرفه جویی 35 درصدی آب و با عملکرد بالا (kg. ha 4055) جهت کشت سورگوم در مناطقی با آب و هوای مشابه شهر کوار پیشنهاد می شود. پرونده مقاله