هدف این پژوهش بررسی نقش میانجی سلامت روانی در رابطۀ بین مؤلفه‌های رهبری پدرسالارانه با عملکرد شغلی در میان کارکنان دانشگاه لرستان بود. طرح پژوهش رابطه‌ای و از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه شامل کلیۀ کارکنان دانشگاه لرستان در سال تحصیلی 1396 به تعداد 575 نفر بود. نمونۀ آماری 234 نفر بود و به روش طبقه‌ای با حجم متناسب انتخاب شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های رهبری پدرسالارانۀVivian, Sheer, 2012)) عملکرد شغلی(Paterson, 1970) وسلامت روانی(Goldberg & Hillier, 1979) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری و از روش آزمون سوبل برای بررسی معناداری اثر غیرمستقیم فرضیه‌های میانجی استفاده شد. نتیجۀ پژوهش نشان داد که از میان مؤلفه‌های رهبری پدرسالارانه، رابطۀ رهبری مستبدانه با عملکرد شغلی پایین(262/0-=β)، رابطۀ رهبری خیرخواهانه (288/0=β) و رهبری اخلاقی(186/0=β) با عملکرد شغلی بالا می باشد. رابطۀ رهبری مستبدانه با سلامت روانی پایین(248/0-=β)، رابطۀ رهبری خیرخواهانه(175/0=β) و رهبری اخلاقی(452/0=β)با سلامت روانی بالا می‌باشد. رابطۀ سلامت روانی(298/0=β)با عملکرد شغلی بالا می‌باشد. اثر غیرمستقیم رهبری مستبدانه بر عملکرد شغلی(073/0-=β) توسط متغیر میانجی سلامت روانی(335/0-=β)تبیین شد. اثر غیرمستقیم رهبری خیرخواهانه بر عملکرد شغلی(052/0=β) توسط متغیر میانجی سلامت روانی(034/0=β) تبیین شد و اثرغیرمستقیم رهبری اخلاقی(134/0=β) توسط متغیر میانجی سلامت روانی(32/0=β)تبیین شد. پرونده مقاله

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر رهبری تحول‌آفرین بر بی‌تفاوتی سازمانی با نقش میانجی‌ خلاقیت در میان کارکنان دانشگاه لرستان انجام شد. روش: این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است و جامعۀ آماری پژوهش حاضر را کلیۀ کارکنان دانشگاه لرستان در سال تحصیلی 1396 به تعداد 575 نفر تشکیل داد. نمونۀ آماری 234 نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران و به روش طبقه‌ای با حجم متناسب انتخاب شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های رهبری تحول‌آفرین بس و آوولیو(2000) با آلفای(92/0)، بی‌تفاوتی سازمانی دانایی‌فرد، حسن-زاده و سالاریه (1389) با آلفای(95/0) و خلاقیت تورنس(1974) با آلفای(97/0) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی smartpls2استفاده شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش حاکی از آن است که رهبری تحول‌آفرین به صورت مستقیم(446/0-=β) بر بی‌تفاوتی سازمانی تأثیرگذار است. رهبری تحول‌آفرین به صورت مستقیم(426/0=β) بر خلاقیت تأثیرگذار است. خلاقیت به صورت مستقیم(456/0-=β) بر بی‌تفاوتی سازمانی تأثیرگذار است. همچنین تأثیر رهبری تحول‌آفرین بر بی‌تفاوتی سازمانی به صورت مستقیم(446/0-=β) و غیرمستقیم(194/0-=β) توسط متغیر میانجی، خلاقیت با (64/0- =β)تبیین شد. نتیجه‌گیری: در این رابطه زمانی‌که خلاقیت به عنوان متغیر میانجی وارد معادله می‌شود، دارای قدرت بیشتری است. به عبارت دیگر، می‌توان گفت که رهبری تحول‌آفرین با نقش میانجی‌ خلاقیت موجب کاهش بی‌تفاوتی سازمانی در میان کارکنان می‌شود. پرونده مقاله