گردشگری چوگان در بسیاری از کشورهای جهان از جایگاه و اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. با ارائه برنامه‌ها و مراسم هیجان انگیز متعدد و ارائه بسته‌های توریستی برای گردشگران دوستدار این ورزش، در این زمینه تلاش‌های موفقی داشته‌اند. هدف پژوهش تبیین برنامه‌ریزی راهبردی توسعه گردشگری چوگان در ایران است. این پژوهش از نوع کمی و توصیفی و از نظر هدف، کاربردی است. جامعه آماری پژوهش شامل صاحب‌نظران؛ حوزه‌های چوگان، گردشگری، فرهنگی و تربیت‌بدنی است. تعداد 256 نفر نمونه‌ آماری به صورت هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته است. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه به تایید تعدادی از اساتید مدیریت ورزشی و گردشگری رسید که پایایی آن نیز از طریق آلفای کرونباخ 86/0 بدست آمد. نتایج نشان داد عامل مدیریتی در خصوص وضعیت سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی پولوتوریسم، میزان آگاهی و توجه فدراسیون چوگان و هیات‌های ورزشی آن با حوزه گردشگری چوگان در رتبه سوم در بین سایر عوامل قرار دارد. میانگین رتبه‌ای میزان تاکید فدراسیون در توسعه گردشگری چوگان با 13/6 بالاترین رتبه و میزان آگاهی هیات‌های استانی از گردشگری چوگان با 21/3 کمترین رتبه را در بین عامل‌های مدیریتی به خود اختصاص داد. رتبه سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی و به خصوص آگاهی هیئت‌های استانی ورزش چوگان در پایین‌ترین سطح میانگین قرار دارند. از این‌رو به‌منظور دستیابی به اهداف گردشگری بایستی سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی و آگاهی به زیرمجموعه و عوامل اجرایی در دستور کار قرار گیرد. پرونده مقاله