Interdisciplinary subjects have always had a remarkable contribution in developing urban design concepts and theories. Among these contexts, cinema as a medium which broadcasts features of our cities and urban environments can have a significant role, but this instructional field is neglected among Iranian scholars. Thus, to fulfill this gap, it is essential to clarify the interrelations of cities and cinema in Iran. Iranian cinema, particularly after the revolution, received so many international awards in festivals. These prominent works have various urban sequences that can be a valuable source for urban designers and city policymakers. Consequently, the civic movies from these impressive works are selected and studied by the use of qualitative methods and content analysis. These analyses have been conducted in two distinctive sections. First, the repetition of cities, Urbanscape, and city aspects which were implied by Kevin Lynch had been inspected. Second, the role of cities and urbanscapes analyzed by the adoption of Carmona's dimensions. This paper indicates that Tehran has had the most presence in the movies, while few films have been captured in some coastal cities and some pictured in places with a special traditional architecture such as Bandar Lengeh. Within the city aspects, paths and districts have the most repetition while landmarks and nodes have the least depiction. It is conceded that the portrayed physical attributes of cities can be categorized into three parts which cover old and traditional environments, new and modern environments and outskirt suburban areas. Furthermore, from the social-perceptual point of view, Tehran because of its urban and civic issues is generally related with disorders and negative meanings, while other cities because of their nostalgic and traditional urban style are more respected within the society. According to the researches, urban facades and visual aspects in Tehran are usually not acceptable, while coastal environments and traditional designs sound more appropriate. As mentioned, the captured environments of Iranian cities are narrowed to some particular areas, which expresses the insufficient number of picturesque settings in urban environments. Therefore, this study can also perform as a tool for evaluating the enrichment of Iranian urban spaces. پرونده مقاله

در این مقاله شاهد پیوند میان معماری و علوم رفتاری در بعد سلامت روان هستیم. این پیوند از این حیث اهمیت دارد که جنبه هایی از محیط فیزیکی با رفتارهای استفاده کنندگان از فضا مطابقت داده می شود. بهبود سلامت روان در محیط های یادگیری مثبت ترین اقدامی است که می توان در این راستا صورت داد. توجه به تاثیر رنگ کلاس های درس مدرسه به عنوان فضایی که دانش اموزان ساعات زیادی را در ان سپری می کنند و ارزیابی تاثیر رنگ بر سلامت روان دانش اموزان به عنوان اینده سازان کشور که باید از سطح سلامت روانی بسیار بالایی برخوردار باشند نواوری ویژه این مقاله است. پرسشنامه سنجش نقاط قوت و ضعف کودک (SDQ) مورد استفاده واقع شده است. این پرسشنامه توسط گودمن ساخته شده و برای سنین 3-16 سال به کار می رود. دارای پنج خرده مقیاس نشانه های هیجانی، مشکلات سلوک، بیش فعالی – کمبود توجه، مشکلات ارتباطی با همسالان و رفتارهای جامعه پسند (نقاط قوت کودک) است. لازم است بگوییم این پژوهش از نوع مداخله ای است و رویکرد حاکم بر این پژوهش کاربردی می باشد و می تواند در آینده برای مدارس ایران استفاده گردد. نتایج: ازآنجاکه سطح معنی‌داری برای پسران کمتر از سطح معنی‌داری 05/0 است، بنابراین با 95 درصد اطمینان می‌توان گفت میانگین نشانه های بیش فعالی دانش آموزان پسر قبل و بعد از رنگ آمیزی با هم متفاوت است . اما سطح معنی‌داری برای دختران بزرگتر از سطح معنی‌داری 05/0 است، بنابراین با 95 درصد اطمینان می‌توان گفت میانگین نشانه های بیش فعالی دانش آموزان دختر قبل و بعد از رنگ آمیزی با هم متفاوت نیست .یعنی میتوان نتیجه گیری کرد که رنگ آمیزی کلاسها بر نشانه های بیش فعالی پسران دانش آموز، اثرگذار بوده ولی بر نشانه های بیش فعالی دختران دانش آموز، اثرگذار نبوده است. پرونده مقاله