محصول اصلی مراتع مورد مطالعه استان اصفهان علوفه و عمده محصول فرعی مراتع نیمه خشک شهرستان های مورد مطالعه استان اصفهان (بادجان، بلغویی، قادرآباد، سنگ سفید، دوش خراط) کتیرا است. در این تحقیق برخی شاخص های اقتصادی برداشت و فروش محصول فرعی کتیرا مورد ارزیابی قرار گرفته است. بر همین پایه، جامعه آماری این تحقیق، شامل بهره برداران محصول کتیرا و علوفه در منطقه مورد بررسی می باشد. نتایج این تحقیق نشان داد که حاشیه بازاریابی برای کتیرای خرمنی و مفتولی به ترتیب برابر 44/44 و 5/42 درصد می باشد. درآمد خالص هر خانوار روستایی از محل برداشت علوفه 106 میلیون ریال در سال می باشد که نزدیک به 76 درصد از درآمد سالانه خانوار روستایی را در بر می گیرد. همچنین درآمد خالص هر خانوار از برداشت هر دو نوع کتیرا 78/11 میلیون ریال در سال می باشد که 47/8 درصد از درآمد خانوار را در بر می گیرد. بهره مالکانه برای محصول علوفه 65/2 میلیارد ریال در سال در هکتار و برای کتیرا، 46/5 میلیارد ریال در سال برآورد شد. همچنین نتایج تحقیق در خصوص میزان اشتغال سالانه نشان می دهد که سهم اشتغال در منطقه برای علوفه و کتیرا به ترتیب 120 و 68 نفر و سهم محصول فرعی کتیرا از کل اشتغال حاصل از علوفه و محصول فرعی در حدود 39/64 درصد برآورد شد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که بهره برداری کتیرا، فعالیت اقتصادی سود آوری بوده که به همراه سایر فرآورده های مرتعی نظیر علوفه که در این تحقیق به آن پرداخته شده است، نقش مهمی در اقتصاد محلی و منطقه ایفا می کند و هر ساله ضمن ایجاد اشتغال زایی از تخریب و تبدیل مراتع به اراضی دیم می کاهد. همچنین بررسی اقتصادی بویژه ارزیابی و ارزشیابی کارکردهای بازاری و غیربازاری مراتع می تواند به شناساندن بهتر ارزش واقعی و کارکردهای این منبع و نیز طراحی سازوکارهای مناسب حفاظت و بهره برداری بهینه از آنها در کلیه سطوح مدیریتی کمک نماید. پرونده مقاله

عمق کاشت بدلیل تأثیر زیادی که بر جوانه زنی، سبز شدن و استقرار گیاهچه دارد، در برنامه های اصلاح و احیای مراتع بسیار حائز اهمیت می باشد. اسپرس (Onobrychis) یکی از مهمترین گونه های مرتعی بوده که از نظر علوفه ایی، حفاظتی و یا به عنوان گیاهان جذب کننده زنبور عسل دارای اهمیت بسیار بالایی می باشند. از این رو، در این تحقیق، اثر 4 سطح عمق کاشت (5/0، 5/1، 3، 5/4 سانتی متر) بر جوانه زنی و سبز شدن اسپرس به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار تحت شرایط گلخانه ای انجام گردید. بذرها در گلدان های پلاستیکی کشت شده و پس از رشد جوانه ها، تعداد آنها شمارش شده و خصوصیات مختلف جوانه زنی (طول ریشه چه، ساقه چه و گیاهچه، بنیه بذر، درصد و سرعت جوانه زنی، وزن تر و خشک ریشه چه و ساقه چه)، اندازه گیری شده و اطلاعات بدست آمده با استفاده از تجزیه واریانس، آزمون دانکن و دانت مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که تیمارها بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه شامل وزن تر ریشه چه و وزن خشک ساقه چه در سطح 5 درصد تاثیر معنی داری دارند و بر درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، بنیه بذر، طول گیاهچه، طول ساقه چه در سطح یک درصد تاثیر معنی دار دارند. نتیجه بدست آمده مبین آن است که میان چهار تیمار کاشت، تفاوت معنی داری وجود دارد و عمق کاشت کمتر نسبت به عمق کاشت بیشتر بهتر می باشد. بنابراین توجه به عمق کشت در برنامه های اصلاح و احیای مراتع امری ضروری بوده و می تواند در موفقیت این برنامه ها نقش مهمی داشته باشد. پرونده مقاله

هدف از این تحقیق بررسی رابطه بینسطح، تعداد بهره بردار و تعداد دام با تولید مرتع در طرح های مرتعداری می باشد. بدین منظور با مطالعه دقیق کتابچه طرح‌های مرتعداری ییلاقی استان اصفهان، تولید مراتع، سطح مراتع، تعداد دام مجاز در زمان ممیزی و تعداد بهره بردار هر طرح استخراج گردید. در مرحله بعد، با بازدیدهای صحرایی تعداد دام موجود هر طرح شمارش گردید. در مرحله آخر رابطه بین سطح مرتع، تعداد بهره بردار و تعداد دام (بصورت جداگانه و مشترک) با تولید مرتع در دو حالت (مراتع تک بهره بردار و مراتع بیش از یک بهره بردار) تجزیه و تحلیل شد. همچنین تولید مراتع تک بهره بردار با مراتع بیش از یک بهره بردار (مشاعی و شورایی) و تعداد دام مجاز با تعداد دام موجود در هر دو گروه مراتع مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد تولید با سطح مرتع رابطه معنی دار منفی و با تعداد واحد دامی رابطه معنی دار هر دو گروه مراتع داشته اما با تعداد بهره بردار رابطه معنی دار ندارد. همچنین نتایج مقایسه تولید مراتع تک بهره بردار با مراتع بیش از یک بهره بردار نشان از عدم ارتباط معنی داری آنها بوده و تعداد دام مجاز با دام موجود در هر دو گروه مراتع اختلاف معنی دار داشتند. بنابراین با توجه به نتایج این تحقیق، می توان گفت که سطح مرتع و تعداد دام، عوامل مهم و تأثیرگذاری در تولید مرتع محسوب شده و انتخاب تعداد دام مجاز چرا کننده از مرتع با توجه به‌ سطح و توان تولیدی مرتع می تواند یکی از گام‌های اساسی مدیریت و حفاظت از مراتع به شمار ‌رود. پرونده مقاله

چکیده در این پژوهش اثر بازدارندگی اکالیپتوس و عمق کشت بر جوانه زنی و رشد اسپرس در قالب آزمایش فاکتوریل براساس طرح پایه کاملأ تصادفی با چهار تکرار و دو فاکتور مورد بررسی قرار گرفت. فاکتور اول دگرآسیبی در پنج سطح 0، 005/0، 01/0، 02/0 و 03/0% وزنی پودر برگ اکالیپتوس در 1000 گرم خاک و فاکتور دوم عمق کاشت در چهار سطح 5/0 (شاهد)، 5/1، 3 و 5/4 سانتی متر بود. اثر دگرآسیبی، عمق کشت و اثر متقابل آنها بر تمامی صفات به استثنای طول ریشه چه معنی دار بود. اثر دگرآسیب بر وزن خشک اندام هوایی بیشتر از سایر صفات بود. همچنین افزایش عمق کشت منجر به کاهش طول ریشه چه و ساقه چه و سایر صفات رویشی مورد اندازه گیری شد. در مجموع، افزایش میزان دگرآسیبی اکالیپتوس و عمق کشت بر مؤلفه های رشد اسپرس تأثیر منفی داشتند و زمانی که این دو عامل هم زمان لحاظ شدند، تأثیر نامطلوب آنها بیش از زمانی بود که بطور مستقل در نظر گرفته شدند. بنابراین در نظر گرفتن اثرات متقابل آللوپاتی و عمق کشت می تواند نقش تعیین کننده ای در بهینه سازی تولید اسپرس در اراضی دارای اکالیپتوس داشته باشد. پرونده مقاله