سابقه و هدف: پوسیدگی نرم از مهمترین بیماری های باکتریایی سیب زمینی در ایران و جهان است. هدف از این مطالعه بررسی تنوع فنوتیپی و ژنوتیپی جدایه های موثر در ایجاد بیماری پوسیدگی نرم در مناطق مهم سیب زمینی کاری ایران بود.مواد و روش ها: غدد مشکوک به پوسیدگی نرم، در طی عملیات برداشت جمع آوری و مطالعه فنوتیپی جدایه ها بر اساس روش های متداول انجام شد. گوناگونی ژنتیکی نیز توسط روش انگشت نگاری ژنتیکی صورت گرفت. آنالیز کلاستر و بررسی ساختار جمعیت جدایه ها با نرم افزارهای SplitsTree 4.11.3 ،STRUCTURE 2.3.4 وArlequin 3.11 انجام شد.یافته ها: مطالعه انجام شده بیانگر تنوع قابل توجه در میان جدایه ها بود. به طوری که برخی از آنها ویژگی های فنوتیپی متفاوتی نسبت به جدایه های معرفی شده در مطالعات قبلی داشتند. جدایه ها در دو گروه فنوتیپی مرتبط با پکتوباکتریوم واسابیئی و پکتوباکتریوم کاروتووروم زیرگونه کاروتووروم قرار گرفتند. انگشت نگاری ژنومی نشان داد که جدایه ها از نظر ژنتیکی ناهمگن هستند و به سه جمعیت ژنتیکی قابل تقسیم بندی می باشند. پنجاه درصد جدایه های گروه فنوتیپی 1 و 77/3 درصد جدایه های گروه فنوتیپی 2 به ترتیب به جمعیت ژنتیکی 1 و 3 تعلق داشتند. همبستگی بین پروفایل انگشت نگاری ژنومی، مناطق جغرافیایی و ارقام سیب زمینی مشاهده نشد. اما فاصله ژنتیکی و کمینه و بیشینه جریان ژنی با فاصله جغرافیایی همبستگی نشان داد.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که تجارت غدد بذری یکی از دلایل توسعه بیماری پوسیدگی نرم سیب زمینی به مناطق جغرافیایی هم جوار محسوب می شود. پرونده مقاله

در این تحقیق به منظور بررسی ویژگی های فنوتیپی جدایه های مولد بیماری پژمردگی باکتریایی، مزارع سیب زمینی استان های فارس و همدان مورد بازدید قرار گرفت و گیاهان دارای علایم پژمردگی جمع آوری و به آزمایشگاه انتقال داده شدند. خالص سازی باکتری با تهیه سوسپانسیون عصاره غده های آلوده و کشت روی محیط کشت TTC انجام پذیرفت. نتایج آزمون های مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی، تغذیه ای و بیوشیمیایی حکایت از وجود باکتری Ralstonia solanacearum به عنوان عامل جداسازی شده بود. جدایه ها بر اساس روش طبقه بندی هیوارد و بادن هاگن در بیوار 2 و نژاد 3 قرار گرفتند. همگی جدایه ها 24 تا 48 ساعت بعد از تلقیح باعث ایجاد واکنش فوق حساسیت در برگ های توتون شدند. در آزمون اثبات بیماری زایی، جدایه ها توانستند بر روی گیاهچه های گوجه فرنگی و سیب زمینی تلقیح شده با سوسپانسیون باکتری علایم پژمردگی را نمایان سازند. تمامی جدایه های مورد مطالعه از قندهای لاکتوز، مالتوز و سلوبیوز استفاده کرده ولی قادر به مصرف مانیتول، سوربیتول و دولسیتول نبودند. استفاده از گلوکز، سوکروز و ترهالوز برای جدایه ها مثبت و در مورد رامنوز، رافینوز، آرابینوز، فوکوز و تارتارات منفی بود. در میان نمک اسیدهای آلی هم چون مالونات، گلوکانات و سدیم سیترات، تنها مورد اخیر توسط جدایه ها مصرف گردید. تولید گاز H2S از سیستئین، آزمون های اوره آز، اکسیداز و کاتالاز برای جدایه ها مثبت بود، در حالی که جدایه ها به آزمون های تولید ایندول، متیل رد، آرژنین دی هیدرولیز، هیدرولیز ژلاتین و نشاسته پاسخ منفی دادند. در آنالیز نقوش الکتروفورتیکی پروتئین های محلول سلولی، تفاوت چندانی بین جدایه های داخلی کشور با یکدیگر و نیز با جدایه های استاندارد CIP10 از پرو و ACH0158 از استرالیا مشاهده نگردید و تنها نقوش الکتروفورتیکی جدایه RsR79 تفاوت اندکی با سایر جدایه های مورد ارزیابی نشان داد. پرونده مقاله