این بررسی به منظور تعیین صفات فنولوژیک و فیزیولوژیک مؤثر بر افزایش عملکرد دانه و صفات وابسته به آن در 13 ژنوتیپ تریتیکاله شامل ET-79-3،ET-79-4 ، ET-79-17،ET-82-8 ، ET-82-15، ET-82-16، ET-83-20، ET-84-5، ET-84-8، ET-84-15، ET-85-7، ET-85-9 و JUANILO 92 در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی گنبدکاووس در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال‌ زراعی 88 -1387 اجرا شد. تجزیه واریانس داده‌ها حاکی از وجود اختلاف بین ژنوتیپ‌ها از نظر ارتفاع گیاه، طول سنبله، تعداد روز تا سنبله­دهی، تعداد روز تا رسیدن فیزیولوژیکی، وزن هزار دانه، تعداد سنبله در متر مربع، تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبلچه بارور در سنبله، شاخص برداشت، متوسط سرعت پر شدن دانه، تعداد دانه در متر مربع بود. از لحاظ صفات طول دوره پر شدن دانه، تعداد دانه در سنبلچه بارور، عملکرد کاه و عملکرد بیولوژیک اختلاف معنی‌داری وجود نداشت. ژنوتیپ­های ET-82-15 و JUANILO 92 به ترتیب بالاترین و پایین­ترین عملکرد دانه را به خود اختصاص دادند. عملکرد دانه با عملکرد بیولوژیک، طول دوره پر شدن دانه، سرعت پر شدن دانه، وزن هزار دانه و شاخص برداشت همبستگی مثبت و معنی‌داری نشان داد. به­طورکلی ژنوتیپ­های ‌ET-82-15  و ET-84-5 را می­توان در شرایط آب و هوایی گنبدکاووس و مناطق نیمه خشک مشابه برای توسعه کشت معرفی کرد. پرونده مقاله