روش سهم مکانی، روش غیرآماری است که ضرایب فنیملیرا با تعدیلات خاصی به ضرایب فنی منطقه تبدیل می‌کند. آخرین سهم مکانی معروف به سهم مکانی تعدیلی فلگ (AFLQ)، توسط فلگ و همکارانش معرفی شده است. این مقاله این روش را مورد واکاوی قرار داده و با مطالعه موردی استان تهران به نقد این روش پرداخته است. ایراد این روش قادر نبودن در تعدیل درست پیوندهای پسین تقاضای بخش های ضعیف است، بطوری که باعث می‌شود بخش های ضعیف منطقه(استان) به عنوان بخش های پیشرو طرف تقاضا تلقی شوند.در این مقالهبا استفاده از آمار سال 1386 روشی پیشنهاد می‌شود که قادر به تعدیل به تر و مناسب تری است روش جدید به بخش های ضعیف این اجازه را نمی‌دهد که به عنوان بخش پیشروطرف تقاضا تلقی شوند. پرونده مقاله