هدف این پژوهش ارائه چارچوب مفهومی بشردوستی حاکمیتی در بازار سرمایه برمبنای تحلیل مضامین استقرائی و رتبه‌بندی فازی ماتریسی است. این مطالعه به لحاظ روش شناسی توسعه ای و اکتشافی است و از نظر جمع‌آوری داده‌ها جزء روش ترکیبی قلمداد می‌شود. در بخش کیفی با هدف شناسایی مضامین بشردوستی حاکمیت شرکتی از تحلیل مضمون استقرائی براساس رویکرد آترید-استرلینگ (۲۰۰۱) استفاده گردید و در بخش کمی پس از انجام پیش‌فرض‌های فازی، از تحلیل فازی تودیم جهت تعیین تأثیرگذارترین مضامین سازمان دهنده‌ی شناسایی شده در بخش کیفی بهره برده شده است. مشارکت‌کنندگان در بخش کیفی 13 نفر از خبرگان دانشگاهی بودند که مبنای تعیین این حجم از نمونه، نقطه اشباع تئوریک در تحلیل مضمون بود. در بخش کمی نیز باتوجه محدودیت تعداد مشارکت‌کنندگان در تحلیل فازی تودیم، از 25 نفر از مدیران شرکت‌های بازار سرمایه برای تحلیل فازی استفاده شد. نتایج پژوهش در بخش کیفی از وجود 36 مضمون پایه و 6 مضمون سازمان دهنده برمبنای 3 مضمون فراگیر حکایت دارد و در بخش کمی مشخص شد، مطلوب‌ترین مضمون بشردوستی حاکمیت شرکتی، مضمون سازمان دهنده ادهوکراسی از مضمون فراگیر، مبنای بشردوستی حاکمیتی برای توسعه شهروند شرکتی می‌باشد. نتیجه کسب شده گویایی این موضوع می‌باشد که، ادهوکراسی به واسطه‌ی چابکی ساختاری خود در نظارت‌های حاکمیت شرکتی، با تکیه بر تقویت اعتماد سازمانی، سطح یادگیری و دانش تخصصی را توسعه می‌بخشد و برای حل مسائل شرکت به ویژه مسائل مربوط به ذینفعان، تلاش می‌کنند تا کمترین هزینه به سهامداران تحمیل گردد.