هدف:هدف اصلی تحقیق حاضر ارائه مدلی به منظور ارتقاء اعتماد عمومی در نظام بانکی ایران در بانک صادرات ایران بوده‌است، در این راستا مؤلفه‌های تأثیر‌گذار بر ارتقای اعتماد عمومی در نظام بانکی در مورد مطالعه بانک صادرات ایران شناسایی‌گردید. روش پژوهش: تحقیق حاضر از منظر هدف بنیادی و اکتشافی، از منظر روش آمیخته(کیفی‌‌کمی) می‌باشد. روش کیفی برای شناسایی مولفه‌های اعتماد عمومی و روش جمع آوری اطلاعات دلفی است. همچنین با استفاده از روش مدل معادلات ساختاری و نرم افزار آموس به تحلیل داده‌ها اقدام‌شده‌است. یافته‌ها: براساس مولفه‌های شناسایی شده پرسش‌نامه‌ای تهیه و در بین نمونه آماری شامل 384 نفر از مشتریان بانک صادرات ایران در شهر تهران به شیوه خوشه‌ای توزیع‌شد. با گردآوری پرسش‌نامه‌های توزیع‌شده اقدام به تحلیل داده‌ها به منظور بررسی فرضیات گردید، نتایج به دست آمده نشان از تأیید کلیه فرضیات در راستای تأثیر مولفه‌های سازمانی، فرآیندی، عملکردی، قابلیت‌های فنی، قابلیت‌های رقابتی و قابلیت‌های استراتژیک بر اعتماد عمومی در نظام بانکی مورد مطالعه بانک صادرات ایران و ارائه مدل در این بخش را نشان‌داد. نتیجه‌گیری: نتایج بیانگر این موضوع بود که ضرایب مسیر در ارتباط با ابعاد شناسایی شده در بعد سازمانی با 0.69 بیشترین و در بعد قابلیت استراتژیک با 0.59 کمترین میزان تأثیر را به‌دست‌آوردند. پرونده مقاله