اتخاذ تصمیمات سرمایه گذاری صحیح در بلندمدت وابسته به سیاست سرمایه گذاری تعیین شده است. عمده اختلاف بازده سرمایه‌گذاری ها در طول زمان نیز ناشی از تفاوت در الگوی تخصیص دارایی ها است. با توجه به تاثیر سیاست سرمایه گذاری بر بازده سرمایه گذاری ها، در این پژوهش سیاست بهینه سرمایه گذاری بلندمدت توسط افراد در طرح حساب بازنشستگی فردی مورد بررسی قرار گرفته است.تامین درآمد مناسب در دوران بازنشستگی هدف مشارکت کنندگان طرح حساب بازنشستگی فردی است. دو سیاست بیشینه سازی ثروت در زمان بازنشستگی و بیشینه‌سازی مستمری در دوران بازنشستگی در طرح مزبور قابل اتخاذ است. در این پژوهش از الگوریتم ژنتیک در حل تابع های هدف مرتبط با سیاست های بیان شده با توجه به پیچیدگی محاسباتی آن ها استفاده شده است. مطابق نتایج پژوهش، سیاست بیشینه سازی مستمری در دوران بازنشستگی ماهیت انباشت بیشتر ثروت و کنترل مناسب تر نوسانات اقتصاد را دارد و به عنوان سیاست بهینه پیشنهاد شده است. پرونده مقاله

میزان تقاضای صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک را می‌توان از طریق خالص کل جریان‌های نقدی که طی یک دوره به صندوق وارد می‌شود، اندازه‌گیری کرد. همچنین بسیاری از محققان با توجه به اطلاعات بازده و اندازه صندوق به تخمین خالص جریان‌های نقدی می‌پردازند. این روش برآورد خوبی از جریان‌های نقدی به دست می‌دهد. لذا می‌توان به دو روش به محاسبه جریان‌های نقدی خالص پرداخت و عوامل اثرگذار بر روی هریک از این جریان‌های نقدی را تجزیه‌وتحلیل نمود. این پژوهش با استفاده از داده های ماهانه مربوط به 41 صندوق سرمایه‌گذاری از اسفند 1390 تا مهرماه 1396 و استفاده از روش تابلویی به آزمون فروض پرداخته است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که جریان‌های ضمنی سنجه مناسبی برای تخمین جریان‌های نقد خالص است، اما در محاسباتش کمی خطا وجود دارد. همچنین نتایج مبین آن است که متغیرهایی مانند بازده، ریسک و جریان‌های نقدی دوره گذشته اثر معناداری بر تقاضای سرمایه‌گذاران صندوق‌های سرمایه‌گذاری دارند. پرونده مقاله

با توجه به تعداد زیاد صندوق‌های سرمایه‌گذاری، عملکرد متفاوت آنها در گذشته و ویژگی‌های متفاوت آنها، انتخاب صندوق سرمایه‌گذاری مناسب توسط یا برای سرمایه‌گذاران امری مهم و حیاتی است. علاوه بر عملکرد گذشته شامل ریسک و بازده، عوامل متعدد ساختاری و رفتاری دیگری وجود دارد که می‌تواند بر بازدهی آتی صندوق سرمایه‌گذاری اثر گذارد. این عوامل می‌تواند شامل اندازه، هزینه‌های صندوق، حق الزحمه مدیریت، نسبت گردش پرتفولیوی، جریان نقدینگی، عمر صندوق، میزان تمرکز، موقعیت مکانی، تجربه و مهارت مدیریت، جنسیت مدیریت، حجم معاملات، ساختار حاکمیتی صندوق‌های سرمایه‌گذاری و ... باشد. از سوی دیگر، در صورت اطلاع از عوامل اثر‌گذار بر تصمیم‌گیری، فرآیند تحلیل، تفسیر و انتخاب صندوق نیز موضوعی ناشناخته است پرونده مقاله

نیاز برای دست‌یابی به معیارهای درست بهینه سازی پرتفو که علاوه بر دقت به سرعت در تصمیم گیری‌های سرمایه‌گذاری بیانجامد، امری فراتر از نیازهای آکادمیک است چرا که نیاز سرمایه‌گذاران، شرکت‌های سرمایه‌گذاری و مدیران سرمایه‌گذاری، به کاهش زیان‌های ناشی از سرمایه گذاری، افزایش بازده متناسب با ریسک همواره مورد بحث بوده است. با این وجود دستیابی به روشی جهت بهینه سازی پرتفو به گونه‌ای که شکاف بین نیازهای کاربردی و مدل‌های تئوریک را پر کند کار بسیار دشواری است. با توجه به اینکه یکی از مهمترین عوامل موثر در کسب بازدهی مطلوب، متنوع‌سازی است. این تحقیق با موضوع تشکیل سبد سرمایه‌گذاری بهینه در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از روش‌های خوشه‌بندی سلسله مراتبی و تفکیکی، سعی دارد با استفاده از داده‌های بازار و خوشه‌بندی آن، روشی مناسب جهت بهینه‌سازی پرتفو ارائه کند. نتیجه این مقایسه میزان موفقیت بهینه‌سازی بر اساس خوشه‌بندی را نسبت به پرتفوی شاخصی روشن خواهد کرد. پرونده مقاله

در پژوهش حاضر به پیش‌بینی ورشکستگی در افق‌های زمانی مختلف بر پایه مدل قیمت گذاری بلک و شولز پرداخته شده است. جامعه آماری پژوهش شامل شرکت‎های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1393 تا 1399 است که تعداد 129 شرکت به عنوان نمونه آماری پژوهش در نظر گرفته شدند. روش پژوهش از نوع همبستگی بوده و روش آماری مورد استفاده روش رگرسیون داده های ترکیبی است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان داده که عوامل شرکتی و عوامل بازار تاثیر معناداری بر ریسک ورشکستگی شرکت ها دارند و در افق های زمانی مختلف، اثرات متفاوتی بر ریسک ورشکستگی می گذارند. همچنین نتایج حاکی از این است که پیش بینی ورشکستگی بر پایه مدل بلک-شولز و با استفاده از عوامل شرکتی و بازار می تواند با دقتی بیشتر از 90 درصد صورت پذیرد. طبق نتایج، برخی عوامل در افق های زمانی کوتاه مدت و برخی دیگر در افق های زمانی بلندمدت بر ریسک ورشکستگی تاثیرگذارند. پرونده مقاله

در این مطالعه با هدف بررسی تاثیر توسعه مالی بر تأمین مالی شرکت‌ها به عنوان عامل همگرایی، ابتدا آزمون همگرایی بر ساختار سرمایه شرکت‌‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار و فرابورس با استفاده از روش اقتصادسنجی فیلیپس و سول(2007) انجام می‌شود که چهار باشگاه همگرا داریم. سپس برای باشگاه بزرگ با 67% از فراوانی داده ها ، عامل صنعت و توسعه مالی به عنوان عامل کشور را برای یافتن علت همگرایی شرکت ها بررسی می‌کنیم. بنا بر نتایج، عامل صنعت علت همگرایی نیست. آن گاه با استفاده از داده های تابلویی نامتوازن و روش EGLS و در دو مدل، تاثیر توسعه مالی بر ساختار سرمایه را آزمون می کنیم. نتایج نشان می دهد که ساختار‌ سرمایه شرکت ها تحت تأثیر توسعه مالی هست و این تأثیر در دو مدل تفاوت چشم گیری ندارند. توسعه مالی بانکی رابطه منفی و معنادار و توسعه مالی بازار رابطه مثبت و معنادار با نسبت بدهی دارند. پرونده مقاله