بودجه و بودجه ریزی اهمیت به سزائی در دستیابی به اهداف مد نظر حکومت ها دارد و اگر درست اجرا شود می تواند منشا اثر باشد. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تعیین استراتژی مرسوم در نظام بودجه ریزی کشور است. جامعه آماری پژوهش، کارشناسان بودجه سازمان های دولتی بوده و تعداد آن ها در مجموع 60 نفر می باشد. با توجه به پیش بینی احتمال عدم تمایل برخی کارشناسان به مشارکت در پژوهش، حجم نمونه مورد استفاده از بررسی های کمی متشکل از کارشناسان بودجه دستگاه های اجرائی با استفاده از فرمول کوکران محاسبه و 52 نفر انتخاب گردید. پژوهش حاضر از نگاه هدف، کاربردی؛ از نظر نحوه جمع آوری داده ها، پژوهش توصیفی- پیمایشی؛ و از نگاه نوع داده ها کمی و از نظر زمانی پژوهشی مقطعی محسوب می شود. نتایج پژوهش نشان می دهد که مولفه بودجه ریزی افزایشی در ایران بر مولفه های بودجه ریزی برنامه ای، بودجه ریزی مرکز هزینه، بودجه عملکرد محرک و بودجه بر مبنای صفر ارجحیت و برتری داشته و بودجه ریزی در ایران در عمل افزایشی بوده و نمی توان آن را به معنای واقعی برنامه ای تلقی نمود. پرونده مقاله