هدف اصلی این پژوهش آسیب شناسی مدیریت استعداد در میان مدرسین دانشگاه و طراحی مدل بهینه می باشد. روش پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش حاضر مدرسان دانشگاه آزاد واحد های تهران با حجم نمونه ۳۶۰ نفر بوده است که با روش نمونه گیری کوکران انتخاب شده اند. ابزارگردآوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته بوده است ، که پس از تایید روایی محتوایی آن، پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ ۹۲٪ محاسبه شده است. روش تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و آزمون تحلیل عاملی تاییدی و تکنیک مدل‌یابی معادله ساختاری (SEM) با نرم‌افزار آماری لیزرل انجام گرفته است. نتایج پژوهش نشان می دهد براساس سنجش شاخص ها و مولفه های مدیریت استعداد که براساس مدل آسیب شناسیسه شاخگی در ابعاد ساختاری، زمینه ای و محتوایی، بین وضع مطلوب و وضع موجود مدیریت استعداد فاصله وجوددارد،که در پایان پژوهش براساس نتایج به دست آمده راهکارها و مدل بهینه بهبود مدیریت استعداد در مولفه های شرایط استخدامی،جایگاه سرمایه انسانی متخصص،زیرساخت های علمی،زیرساخت های الکترونیک و فناوری، بسترهای قانونی وحقوقی،شرایط فرهنگی ، پذیرش و حمایت مدیران،پذیرش و حمایت مدرسین توسط مدل نهایی حاصل از نتایج حاصل گردید.مدل تحقیق حاضر و نتایج آن می تواند در راستای سیاست گذاری ها آینده وتصمیمات مدیران در راستای آینده پژوهی در این حوزه و ضرورت توجه بیشتر به مدیریت استعدادها ،توسعه و بهیود آن موثر باشد. پرونده مقاله

هدف این پژوهش شناخت مولفه های وضع موجود و مطلوب مدیریت استعداد و فاصله بین آنها و طراحی مدل و بهینه مدیریت استعداد در میان مدرسین دانشگاه می‌باشد. مدیریت استعداد در حقیقت به عنوانتعهد یک سازمان به استخدام، به کارگیری، حفظ و بهبود با استعدادترین و ماهرترین نیروهای کار موجود در سازمان وایجاد زمینه توان تبدیل نیرو و استعداد بالقوه به بالفعل کارکنان در هر سطح سازمان است. که بهره‌مندی از آن موجب بهبود مدیریت هرچه بیشتر سرمایه‌های انسانی مستعد و تحول در سیستم عملکرد دانشگاه (مورد مطالعه این پژوهش دانشگاه آزاد اسلامی واحدهای تهران) می‌گردد.دانشگاه به عنوان اهرم آموزش و انسان پروری یکی از مهم ترین بخش های کلیدی جامعه است بنابراین شناخت وضعیت مدیریت استعداد در میان مدرسین دانشگاهی و طراحی مدل برای آن بسیار مهم می باشد. روش پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش حاضر مدرسان دانشگاه با حجم نمونه ۳۶۰ نفر (روش کوکران) بوده است. در این پژوهش محقق در راستای رسیدن به مدل مناسب مدیریت استعداد در میان مدرسین دانشگاه ابتدا براساس ادبیات نظری، وضع مطلوب و موجود مدیریت استعداد را آسیب شناسی و فاصله میان آن را شناسایی نمود. ابزارگردآوری داده‌ها پرسش نامه محقق ساخته بوده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد براساس سنجش مولفه‌های مدیریت استعداد بین وضع مطلوب و وضع موجود مدیریت استعداد فاصله وجود دارد، که یافته های پژوهش نشان می دهد که مدیریت استعداد در ابعاد ساختاری با مولفه‌های شرایط استخدامی، جایگاه سرمایه انسانی متخصص، زیرساخت‌های علمی، زیرساخت‌های الکترونیک و فناوری، بعد زمینه‌ای با مولفه‌های بسترهای قانونی وحقوقی، شرایط فرهنگی، بعد محتوایی با مولفه‌های پذیرش و حمایت مدیران، پذیرش و حمایت مدرسین دارای آسیب و فاصله وضع موجود و مطلوب بیشتری نسبت به سایر مولفه های بررسی شده است. مدل بهینه پژوهش حاضربراساس نظرات نخبگان و اساتید از طریق آزمون آماری طراحی شده و راهکارهایی نیز براساس نظرسنجی از اساتید و نخبگان برای بهبود مدیریت استعداد در دانشگاه ارائه گردیده است که نتایج آن می‌تواند در راستای سیاست گذاری‌ها وتصمیمات مدیران در راستای ضرورت توجه بیشتر به مدیریت استعدادها، توسعه ،بهیود و تحول آن موثر باشد. پرونده مقاله