امروزه موضوع اجتماعات محلی و نحوه ساماندهی آنها جایگاه مهمی در جامعه شناسی شهری و به تبع آن شهرسازی و مدیریت شهری پیدا کرده که تحت عنوان برنامه ریزی محله مبنا از آن یاد می شود که ایده اولیه آن بر اساس اجتماعات محلی، مشارکت مردمی و برنامه ریزی بوسیله مردم، نه برای مردم شکل گرفته است. یکی از مبانی این دیدگاه اجتماعی که از مفاهیم نوین توسعه شمرده می شود، سرمایه اجتماعی است که از طریق ارتباط متقابل بین افراد منجر به توسعه فرهنگی جامعه می‌گردد. ایده اصلی انجام این پایان نامه نیز تحقیق بر روی نقش سرمایه اجتماعی در مدیریت پایدار محله های شهری است که محدوده مورد مطالعه آن، محلات تهرانپارس، وحیدیه، نارمک و مجیدیه در محدوه شهرداری منطقه 8 شهرداری تهران انتخاب شده است. حجم نمونه طبق فرمول کوکران 321 نفر به صورت نمونه آماری تصادفی و روش تجزیه و تحلیل داده ها ، روشهای تحلیل آمار توصیفی و استنباطی و استفاده از نرم فزارهای تخصصی spss جهت تحلیل داده ها می باشد. بر اساس مطالعات کتابخانه ای شاخص ها و مولفه های تحقیق در شش شاخص اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، انسجام اجتماعی، شاخص شبکه های اجتماعی، شاخص کارایی و شاخص عدالت تهیه شد و نتایج و یافته های پژوهش نشانگر آن بود که مولفه اعتماد اجتماعی بیش از سایر مولفه های در برنامه ریزی محله مبنا تاثیرگذار بوده است. پرونده مقاله