پژوهش حاضر با هدف مطالعه تأثیر مازاد وجه نقد نگهداشت شده بر ریسک نقد شوندگی با توجه به شاخص های تداوم تجارت سهام و بر اساس دو رویکرد مدیریتی و سرمایه گذاری مبتنی بر مبانی نظری لیو (2006) که به ترتیب شامل ریسک نقد شوندگی دوازده ماهه و ریسک نقد شوندگی بتا می باشد، انجام گرفته است. دراین پژوهش از رگرسیون چند متغیره و روش حداقل مربعات معمولی جهت آزمون فرضیه ها استفاده شده است. نمونه پژوهش شامل 130 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است که در بازه زمانی هفت ساله از ابتدای سال1390 تا پایان سال1396 می باشد. نتایج نشان می دهد که مازاد وجه نقد نگهداشت شده بر ریسک نقدشوندگی دوازده ماهه و ریسک نقدشوندگی بتا تاثیر منفی و معنی داری دارد، بطوریکه تاثیر مازاد وجه نقد نگهداشت شده بر کاهش ریسک نقدشوندگی دوازده ماهه بیشتر از ریسک نقدشوندگی بتا است. همچنین با توجه به شاخص های تداوم تجارت سهام، مازاد وجه نقد نگهداشت شده منجر به کاهش ریسک های نقد شوندگی می شود، ولی سطح کاهش ریسک نقدشوندگی بتا بیشتر از ریسک نقدشوندگی دوازده ماهه است. بطور کلی، نگهداری مازاد وجه نقد در شرکت ها منجر به کاهش ریسک های نقد شوندگی می گردد، ولی این نتایج تحت تاثیر شاخص های تداوم تجارت، کاهش بیشتر در ریسک نقدشوندگی بتا ناشی از رویکرد سرمایه گذاری را نشان می دهد، بنابراین بطور عمیق تر می تواند بیان کرد که مازاد وجه نقد نگهداشت شده تاثیر نقد شوندگی بازار بر ریسک نقدشوندگی را کاهش می دهد. پرونده مقاله

پژوهش حاضر تفسیر جدیدی از تکنیک تبدیل انتگرال تعمیم یافته به عنوان یک روش عددی همه منظوره قدرتمند به نام روش تبدیل انتگرال ارائه می‌دهد. این روش مدل‌های معادلات دیفرانسیل جزئی غیرخطی را به یک سیستم غیرخطی جفت شده از معادلات دیفرانسیل معمولی تبدیل می‌کند تا به صورت عددی حل شوند. از طرفی در پژوهش حاضر تنها بحث قیمت‌گذاری مطرح نیست، بلکه کالیبراسیون مدل که یک فرآیند حیاتی است جهت این موضوع طراحی شده است که تفاوت بین قیمت‌های مشاهده شده و قیمت‌های مدل را به حداقل برساند. جهت ‌پیاده‌سازی مدل مطرح شده، پژوهش حاضر از داده‌های اختیار خرید عرضه شده در بورس اوراق بهادار تهران استفاده نموده است و به عنوان نمونه اطلاعات اختیار خرید سهام شرکت سایپا برای سر رسید خرداد ماه 1401 را مورد استفاده قرار داده است. در ابتدا با کدنویسی در محیط پایتون تابع توزیع احتمال شرطی برای مقادیر مختلف دارایی پایه بدست آمده و در ادامه به کالیبراسیون مدل در سررسید‌های مختلف پرداخته شد. نتایج پژوهش نشان داد که کالیبراسیون مدل مبتنی بر الگوریتم ‌بهینه‌سازی ازدحام کبوتر برای آپشن‌هایی مناسب است که در همه‌ی سناریوهای سررسید در وضعیت بی‌تفاوتی یا سوددهی هستند و در سناریوی میان مدت و بلندمدت در وضعیت ‌زیان‌دهی هستند. در ادامه نیز می‌توان از کالیبراسیون مبتنی بر الگوریتم ‌بهینه‌سازی کلونی مورچه‌ها برای آپشن‌هایی استفاده کرد که در سناریو کوتاه مدت در وضعیت ‌زیان‌دهی هستند. پرونده مقاله

هدف این مقاله، مقایسه کالیبراسیون مدل‌های قیمت‌گذاری اوراق اختیار خرید مبتنی‌بر نوسانات تصادفی و تکنیک تبدیل انتگرال تعمیم‌یافته است. بدین‌منظور، از تکنیک تبدیل انتگرال تعمیم‌یافته مبتنی‌بر نوسانات ثابت و نیز مدل هستون مبتنی‌بر نوسانات متغیر برای قیمت‌گذاری استفاده شد. جهت ‌اجرای مدل مطرح شده، پژوهش حاضر از داده‌های اختیار خرید عرضه شده در بورس اوراق بهادار تهران استفاده نموده است. نتایج نشان داد در وضعیت بی‌تفاوتی و وضعیت سوددهی کالیبراسیون مدل هستون برای همه سررسیدها بهتر از تکنیک تبدیل انتگرالی تعمیم‌یافته عمل می‌کند. در وضعیت ‌زیان‌دهی نیز اگرچه کالیبراسیون مدل هستون در دوره کوتاه‌مدت ضعیف عمل می‌کند، اما با افزایش زمان تا سررسید، کالیبراسیون مدل هستون بهتر از تکنیک تبدیل انتگرالی در میان‌مدت و بلندمدت پاسخ داده است. بر این اساس، پیشنهاد می‌شود در راستای توسعه زیرساخت‌های آموزشی و فرهنگ‌سازی اوراق اختیار معامله، اداره ابزارهای نوین مالی شرکت بورس اوراق بهادار تهران، جهت محاسبه پارامترهای کلیدی قراردادهای اختیار معامله در سناریوهای مختلف، مدل ارائه شده این مقاله را مد نظر قرار دهد تا بدین طریق ارزشگذاری دقیق‌تری از قراردادهای اختیارمعامله بدست آید. پرونده مقاله

با توجه به گذر جوامع از عصر صنعت به عصر اطلاعات، اهمیت دارایی های نامشهود نیز در دنیای تجارت بیشتر شده است. موج حرکت شرکت ها به سوی سرمایه گذاری در دارایی های نامشهود و تشکیل، تشویق و تمایل به ایجاد شرکت های دانش بنیان و تکنولوژی محور نشان از تغییر مدل های تجاری، استراتژی ها و حرکت به سوی اقتصاد توسعه یافته است. با این حال، به نظر می رسد استانداردهای حسابداری مربوط به دارایی های نامشهود از این حرکت جا مانده و مورد غفلت واقع شده اند. هدف این پژوهش طراحی الگویی برای بهبود گزارشگری مالی دارایی های نامشهود بر اساس نظرات کاربران اصلی این گزارش ها است. این پژوهش از نوع پژوهش های کیفی بوده که با استفاده از رویکرد مبتنی بر نظریه داده بنیاد انجام شده است. جامعه آماری شامل حسابرسان، کارشناسان رسمی دادگستری، مسئول اعتبارات بانک ها، مدیران شرکت های سرمایه گذاری و مدیران شرکت های دانش محور بوده که با استفاده از رویکرد نمونه گیری هدفمند در مجموع تعداد 15 نفر به عنوان مشارکت کنندگان پژوهش انتخاب شدند. داده ها به روش مصاحبه و بصورت نیمه ساختاریافته گردآوری شد و سپس با استفاده از تحلیل مضمون، مضامین اصلی شناسایی و با استفاده از نرم افزار NVIVO شبکه آنها رسم گردید. مقوله های علی، محوری، راهبردی و پیامد معرفی شدند و در این میان گزارشگری مالی به عنوان متغیر مداخله گر شناسایی شد، مولفه ای که رد آن در تمام مقوله ها قابل مشاهده بود سودمندی اطلاعات برای تصمیم گیری در مورد دارایی های نامشهود بود که به عنوان مقوله محوری معرفی گردید. پرونده مقاله