این مقاله موضوع انتقال فناوری را در صنعت خودرو به طور کمی و با رویکرد اقتصادسنجی بررسی می کند. به عنوان مطالعة موردی، سرمایه گذاری مشترک بین المللی بین گروه خودروسازی فرانسوی پژو و گروه صنعتی ایران خودرو در دو محصول 301 و 2008، به عنوان نمونه های موردی این مقاله انتخاب شده اند. در بخش مرور ادبیات نشان داده شده است که پنج رویکرد اصلی برای سنجش فناوری در قطعات خودرو وجود دارد: 1- رویکرد مقدار سرمایه‌گذاری در حوزة تحقیق و توسعه، 2- رویکرد ارزش صادرات با تولید ناخالص داخلی به ازای هر نفر، 3- رویکرد تعریف آستانه، 4- رویکرد بر اساس رتبه بندی هزینة مهندسی و در آخر و جدیدترین روش 5- رویکرد آمار ثبت اختراعات. در این مقاله ابتدا پنج رویکرد قبل شرح داده می شوند و بر این اساس، رویکرد جدیدی مبتنی بر الگوی تحلیل ارتباط، برای سنجش شاخص انتقال فناوری‌ قطعات خودرو ارائه می‌شود. نتایج نشان می دهند که علی رغم تلاش زیاد ایران خودرو برای انتقال فناوری از شرکت پژو در دو محصول 301 و 2008، فقط قطعات خودرو با فناوری ساده و ارزش افزودة پایین در زنجیرة تامین داخلی ایران خودرو، تولید شده است. پرونده مقاله

در عصر علم و تکنولوژی، مزیت رقابتی شرکت ها بیش از آنکه وابسته به منابع فیزیکی باشد به دارایی های دانشی و توانایی آن ها در جذب دانش و تکنولوژی خارجی وابسته است. هدف اصلی پژوهش حاضر یافتن عوامل موثر بر ظرفیت جذب می باشد به عنوان یکی از عوامل تاثیر گذار بر اثر بخشی انتقال تکنولوژی در شرکت های دانش بنیان که در این راستا پس از شناسایی عوامل و یافتن روابط علی و معلولی به کمک ادبیات موضوع و خبرگان به ترسیم فرضیه دینامیکی و پس از آن نمودار انباشت جریان و تحلیل سناریوهای ارائه شده پرداختیم . نتیجه ای که از این مقاله به دست آمد به شرح زیر می باشد. افزایش مشوق ها و تسهیلات شرکت های دانش بنیان، جذب سرمایه از بیرون شرکت و حمایت همه جانبه دولت از شرکت های نوپا، حل مشکلات تبادلات مالی و تحریم ها، دسترسی محققان تحقیق و توسعه به شبکه های بین المللی دانش، تعامل با کشورهای پیشرفته دنیا که امکان انتقال تکنولوژی با حداقل هزینه به داخل کشور را فراهم می کند و موجب فرصت های تجاری سازی با سرعت بیشتر می شود. تشخیص دقیق بازار هدف محصولات دانش بنیان داخلی و خارجی و حمایت از فروش این محصولات می توان به کاهش شکاف تکنولوژی و افزایش ظرفیت جذب و به تبع آن اثربخشی انتقال تکنولوژی کمک کند.

پرونده مقاله

چکیدهشرکت های خودروسازی به دنبال راه هایی می باشند که بتوانند استراتژی متمایزی را نسبت به دیگر شرکت های خودروسازی برای ارائه خدمات بهتر به مشتریان اتخاذ کنند. به نمونه ای از این استراتژی های متمایز، می توان به تصمیمات سرمایه گذاری در حوزه های جذاب شرکت های خودروسازی اشاره نمود. در همین راستا هدف این پژوهش، اولویت بندی حوزه های جذاب سرمایه گذاری صنعت خودرو بر اساس متد AHP و ارزیابی ریسک های سرمایه گذاری در حوزه جذاب تحقیق و توسعه بر اساس تکنیک FMEA بود. جامعه مورد مطالعه این پژوهش ، 21 نفر از خبرگان صنعت خودروسازی می باشند که بر اساس نمونه گیری قضاوتی انتخاب شده‌اند. ابتدا با استفاده از روش FAHP حوزه های جذاب صنعت خودرو شناسایی و اولویت بندی می‌شود و سپس با روش FMEA به تحلیل ریسک سرمایه‌گذاری در حوزه تحقیق و توسعه صنعت خودرو پرداخته می شود. نتایج پژوهش نشان داد که در بین معیارهای اصلی، سرمایه گذاری در روشهای انتقال انرژی با وزن 0.438 رتبه اول را دارا می باشد. سرمایه گذاری در منابع انسانی و توسعه خطوط با وزن 0.180 و سرمایه گذاری در تولید مجموعه های اصلی با وزن 0.174 به ترتیب رتبه های دوم و سوم را کسب کردند. سپس در بین تمامی زیرمعیارها نیز سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه رتبه اول را کسب کرد. همچنین در حوزه تحقیق و توسعه، ریسک های مربوط به مرحله ارزیابی اولیه و تفصیلی نسبت به ریسک های مربوط به سایر مراحل از اولویت بیشتری برخوردار بودند. پرونده مقاله

هدف از این پژوهش استخراج چالش های مطرح در انتقال تکنولوژی هایی با ماهیت نرم افزاری و بطور ویژه تکنولوژی سوئیچ پرداخت الکترونیک به منظور ارتقاء سطح امنیت زیرساخت های مالی و اقتصادی و کاهش وابستگی به خارج از کشور، در راستای اصول مطرح در مولفه های اساسی حکمرانی اسلامی و رویکرد مدیریت جهادی می باشد. این پژوهش، کیفی با راهبرد توصیفی-‌پیمایشی و از نوع کاربردی است و ابزار بکار رفته در آن، مصاحبه نیمه ساختار یافته می باشد. داده های مورد نیاز با انجام 15مصاحبه با مدیران عامل و معاونین سازمان های دولتی و خصوصی فعال در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات بانکی با حداقل 10سال سابقه مرتبط، جمع آوری شده است. نتایج به دست آمده از این تحقیق بیان کننده این مطلب است که چالش های ساختاری طرفین انتقال در قیاس با چالش های فردی، نهادی و دانشی از اولویت بالاتری برخوردار می باشند و به منظور انتقال موفق تکنولوژی های با ماهیت نرم افزاری لزوم طراحی مدلی بومی، مبتنی بر یکی از متدولوژی های توسعه نرم افزار با تاکید به عوامل موثر بر ساختار، مطرح گردیده است. پرونده مقاله