مقاله حاضر به بررسی تاثیر تغییرات ساختار صنعت بانکداری بر سرمایه گذاری شرکت های عضو بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. برای این منظور با استفاده از داده های 258 شرکت، طی دوره 1384 تا 1393 و روش گشتاورهای تعمیم یافته پویا، مدل سرمایه گذاری با لحاظ محدودیت مالی برآورد گردیده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که این شرکت ها در زمینه سرمایه گذاری مواجه با محدودیت مالی بوده و تمرکز در صنعت بانکداری با کاهش محدودیت مالی این شرکت ها، توانسته سرمایه گذاری آنها را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین نتایج نشان داد که شرکت های کوچک در مقایسه با شرکت های بزرگتر با محدودیت مالی بیشتری در زمینه سرمایه گذاری مواجه بوده و شرکت های بزرگتر توانسته اند از وجود تمرکز در صنعت بانکداری بیشتر از شرکت های کوچک بهره مند گردند. پرونده مقاله