برای بررسی امکان کنترل بیولوژیکیFusarium oxysporumf. spmelonisعامل پژمردگی فوزاریومی خربزه سه گونهTrichodermaو دو سویه باکتری Bacillussp. در شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفتتند. در آزمون کشت متقابل هم زمان جدایهT. harzianum6 با قارچ عامل بیماریزا70 درصد و در کشت غیر هم زمان با عامل بیماری زا جدایهT.viride10 با 59/52 درصد باعث بیشترین بازداری از رشد میسلیوم های عامل بیماری زا گردید. در آزمون ترکیبات فرار ضد قارچی جدایهT. harzianum6 با 5/31 درصد مانع از رشد میسلیوم های عامل بیماری زا گردید. در کشت متقابل باسیلوس ها با عامل بیماری زا سویهBacillussp.62 با 5/30 درصد بیشترین درصد بازداری از رشد میسلیوم عامل بیماری زا در شرایط آزمایشگاه گردید. همچنین در ترکیبات فرار سویهBacillussp.15با 37/12 بیشترین درصد بازداری از رشد میسلیوم های عامل بیماریزا گردید. در تست مواد مایع خارج سلولی قابل نفوذ در آگار تمام استرین ها مانع از رشد میسلیوم عامل بیماری زا گردید. اثر سویهBacillussp.62و مخلوط هر دو گونه یT.virideوT. longibrachiatumبهترتیب 93/84 و 53/84 بیشترین تاثیر بر افزایش رشد طولی ساقه گیاه مشاهده گردید اما بیشترین تاثیر بر افزایش وزن قسمت های هوایی مخلوط گونه تریکودرماT.longibrachiatumو باکتریBacillussp.15مشاهده گردید. بیشترین تاثیر بر افزایش وزن تر ریشه با گونهT. harzianumمشاهده شد. بیشترین تاثیر بر وزن خشک ساقه مخلوط دو گونه تریکودرماT. virideوT. harzianumدیده شد. بیشترین تاثیر بر اقزایش وزن خشک ریشه توسط باکتری Bacillussp.15و قارچT. harzianumمشاهده گردید. مقایسه میانگین ها با استفاده آزمون LSD انجام گردید. پرونده مقاله

گیاهان دارویی منبع بسیار غنی از ترکیبات آنتی اکسیدانی هستند، قارچ‌های اندوفیت گیاهان دارویی درنتیجه همزیستی طولانی‌مدت با این گیاهان می‌توانند برخی خصوصیات زیستی گیاه میزبان خود و توانایی تولید متابولیت‌‌‌‌‌‌‌های ثانویه گیاهی را به دست آورده‌اند. ازاین‌رو در این پژوهش خاصیت آنتی‌اکسیدانی قارچ‌های اندوفیت همزیست با هفت گیاه دارویی از تیره Asteraceae شامل Matricaria chamomilla, Anthemis triumfetii, Anthemis parthenium, Anthemis altissima var. altissima, Achillea millefolium, Achillea filipendulina, Cichorium intybus موردبررسی قرار گرفت. نمونه‌برداری از گیاهان سالم و عاری از هرگونه علائم بیماری از بیشتر مناطق رویشگاه این گیاهان از ارتفاعات استان گلستان در بهار 1395انجام شد. پس از جداسازی قارچ‌ها و بررسی‌های ریخت‌شناسی و شناسایی مولکولی به روش چندژنی خاصیت آنتی‌اکسیدانی 37 گونه قارچ اندوفیت به روش تخریب رادیکال های آزاد DPPH موردبررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده اختلاف معنی دار در سطح 99 درصد بین خواص آنتی‌اکسیدانی قارچ‌های اندوفیت مشاهده گردید و دامنه فعالیت آنتی‌اکسیدانی بین 11/32 تا 83/98 درصد متغیر بود. کمترین فعالیت آنتی‌اکسیدانی مربوط به قارچ Stemphylium amaranthiکه از بافت برگ گونهAnthemis triumfetiiجدا شده بود و بیشترین میزان فعالیت آنتی‌اکسیدانی مربوط به قارچ Trametes versicolor جدا شده از بافت ساقه گونه بومادران زرد (Achillea filipendulina) بود. همچنین از نظر فعالیت انتی اکسیدانی گونه قارچ گوش ماهی Schizophyllum communeبا میزان 8/98درصددر یک گروه با قارچT. versicolor از بازیدیومیست هاقرار گرفت. گونه‌هایی از جنس Cladioporium sp. شامل Cladosporium cladosporioides و Cladosporium ramotenellum میزان فعالیت آنتی‌اکسیدانی بالایی را حدود 97 درصد از خود نشان دادند. با توجه به زمان تولید کوتاه مدت و نرخ رشد بالای قارچ ها و عدم نیاز به تخریب اکوسیستم نسبت به حفظ ذخایر گیاهان دارویی می تواند اندوفیتها را به انتخاب خوبی برای تولید مواد آنتی‌اکسیدانی تبدیل کند. پرونده مقاله