در این پژوهش کمیت و کیفیت اسانس گیاهان دارویی آویشن باغی، بادرنجبویه و بومادران در شرایط اقلیمی شهرکرد ارزیابی و مقایسه گردید. سرشاخه‌های هوایی گلدار گونه‌ها از مزرعه تحقیقاتی واقع در دانشگاه شهرکرد در تابستان 1396 برداشت شدند. اسانس نمونه‌ها با استفاده از دستگاه تقظیر با آب (طرح کلونجر) استخراج و سپس با استفاده از دستگاه GC و MS-GC شناسایی گردید. نتایج نشان داد میزان اسانس آویشن باغی، بادرنجبویه و بومادران به ترتیب 12/0، 18/0 و 1/0 درصد بود. عمده‌‌ترین ترکیبات اسانس آویشن باغی به ترتیب شامل تیمول (2/33 درصد)، گاما-ترپینن (5/18 درصد)، پ-سیمن (9/10درصد) و لینالول (5درصد) بودند. نرال (3/26 درصد)، ژرانیال (25 درصد)، بتا-کاریوفیلن (9/6 درصد)، ژرانیل استات (4/6 درصد) و سیس کریزانتنول (8/5 درصد) مهم‌‌ترین ترکیبات اسانس در گیاه بادرنجبویه بودند. عمده‌‌ترین ترکیب اسانس در سر‌شاخه‌ی گلدار بومادران نیز سیس کریزانتنیل استات (19/27 درصد)، سیس کریزانتئول (6/13 درصد)، ژرماکرن-دی (24/7 درصد)، بتا-کاریوفیلن (69/6 درصد) و تیمول (15/6 درصد) بودند. به‌طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که اسانس این گیاهان در شرایط اقلیمی شهر کرد از کمیت و کیفیت بهینه‌ای برخوردار است و می‌توان در فرآوری دارویی این گیاهان در شرایط بومی این منطقه بهره جست. پرونده مقاله

مطالعه اخیر با توجه به غنی بودن گیاه Alcea L.. از نظر متابولیت های ثانویه، با هدف اندازه گیری و مقایسه ترکیبات موثره و بررسی ارتباط بین این ترکیبات و خاصیت آنتی اکسیدانی، درگل و ریشه گیاه ختمی انجام گرفت. بذر 22 اکوتیپ مختلف از گیاه ختمی از استان‌های اصفهان، چهارمحال و بختیاری، لرستان و مرکزی جمع‌آوری و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد، در تابستان 1397،کشت گردید. نمونه‌های هرباریومی برای هر اکوتیپ تهیه و برای شناسایی به موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور منتقل شدند که نهایتا 4 گونه A. rufecense،A. schiraziana ، A.lavateriflora وA. rechingeri شناسائی گردید. صفات فیزیولوژیکی (درصد عصاره، موسیلاژ گل و موسیلاژ ریشه) اکوتیپ ها اندازه گیری شدند. صفات فیتوشیمیائی گل (محتوای فنول، فلاوونوئید، آنتوسیانین کل و فعالیت آنتی‌اکسیدانی) اکوتیپ‌ها نیز با روش اسپکتروفتومتری اندازه‌گیری گردیدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده‌ها حاکی از تفاوت‌ معنی‌دار بین گونه‌ها و اکوتیپ‌ها در سطح احتمال 1 درصد بود. نتایج مقایسه میانگین صفات بیشترین درصدعصاره، موسیلاژ، محتوای فنول و فلاوونوئید کل گل را در گونه A.rufecense و بیشترین موسیلاژ ریشه، محتوای آنتوسیانین کل و کمترین IC50 گل را در گونه A.lavateriflora، نشان داد. همچنین بیشترین درصد عصاره گل، موسیلاژ گل، موسیلاژ ریشه و محتوای فلاوونوئید کل گل به ترتیب در اکوتیپ هایSch6 ، Ruf1، Rec3 و Sch4 و بیشترین محتوای فنول و آنتوسیانین کل و کمترین IC50 گل در اکوتیپ Lav4مشاهده گردید. بنابراین می‌توان از مطالعات فیزیولوژکی و فیتوشیمیائی در کنار مطالعات مورفولوژیکی برای تشخیص دقیق‌تر گونه‌ها، استفاده نمود. همچنین مشخص گردید این گیاه منبع بسیار غنی و مقرون به صرفه‌ای از موسیلاژ و ترکیبات آنتی‌اکسیدان می‌باشد. که با انتخاب صحیح گونه و اکوتیپ می‌توان به بالاترین میزان ترکیبات یاد شده، دست یافت. پرونده مقاله