فهرست مقالات لیلی صفائی


  • مقاله

    1 - بررسی اثر کاربرد کودهای شیمیایی، دامی و تلفیق آنها بر عملکرد ترکیبات فیتوشیمیایی اسانس گیاه دارویی Thymus daenensis Celak.
    اکوفیتوشیمی گیاهان دارویی , شماره 1 , سال 5 , بهار 1396
    به‌منظور بررسی اثر کودهای شیمیایی و دامی و تلفیق آنها بر ترکیبات فیتوشیمیایی اسانس آویشن دنایی، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار و 12 تیمار شامل: مقادیر مختلف کودهای شیمیایی نیتروژن، فسفر و پتاسیم در سه سطح، کود دامی در چهار سطح، تلفیق کودهای شیمیایی چکیده کامل
    به‌منظور بررسی اثر کودهای شیمیایی و دامی و تلفیق آنها بر ترکیبات فیتوشیمیایی اسانس آویشن دنایی، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار و 12 تیمار شامل: مقادیر مختلف کودهای شیمیایی نیتروژن، فسفر و پتاسیم در سه سطح، کود دامی در چهار سطح، تلفیق کودهای شیمیایی و دامی در 4 سطح و شاهد (بدون کود) انجام شد. اسانس نمونه‌ها با استفاده از روش تقطیر با آب (طرح کلونجر) استخراج و توسط دستگاه GC/MS مورد شناسایی قرار گرفت. میزان فنل کل با استفاده از روش اسپکتروفوتومتری ارزیابی گردید. نتایج بررسی‌ها نشان داد که با کاربرد 40 کیلوگرم نیتروژن، 32 کیلوگرم فسفر پتاسیم به همراه 25 تن کود دامی در هکتار، اسانس گیاه از بیشترین بازده فنلی (17/57 کیلوگرم در هکتار)، درصد اسانس (88/3 درصد) و میزان تیمول (68/86 درصد) برخوردار بود. همچنین بالاترین درصد کارواکرول (11/10 درصد) با کاربرد 25 تن در هکتار کود دامی به‌دست آمد. در تمامی تیمارها اجزای اصلی اسانس شامل: تیمول، کارواکرول و ای -کاریوفیلن بود و تیمارها بر نوع ترکیبات متشکله اسانس اثری نداشت. همبستگی منفی و معنی داری بین تیمول با کارواکرول و ای- کاریوفیلن مشاهده گردید. یافته های این تحقیق، چشم انداز امیدبخشی در راستای کاهش مصرف کودهای شیمیایی و جایگزینی آن با کودهای زیستی و آلی را اثبات کرد و نشان داد که کمیت و کیفیت تولید در سیستم تغذیه تلفیقی، می تواند وضعیت مطلوب تری نسبت به سیستم های شیمیایی رایج یا ارگانیک داشته باشد. بنابراین ممکن است استفاده از این سیستم، راهی مناسب به سمت کشاورزی پایدار باشد. پرونده مقاله

  • مقاله

    2 - بررسی ترکیبهای شیمیایی اسانس گونه Anthemis lorestanica Iranshahr از استان اصفهان در ایران
    اکوفیتوشیمی گیاهان دارویی , شماره 2 , سال 11 , تابستان 1402
    جنس Anthemis L.. دومین جنس بزرگ در خانواده Compositae است که از 39 گونه یکساله و چند ساله پراکنده در سراسر ایران تشکیل شده است. بر اساس منابع ، این گونه تاکنون موضوع تحقیق نبوده و بنابراین ترکیبهای شیمیایی آن به خوبی شناخته نشده است. در این تحقیق یک گونه Anthemis lorest چکیده کامل
    جنس Anthemis L.. دومین جنس بزرگ در خانواده Compositae است که از 39 گونه یکساله و چند ساله پراکنده در سراسر ایران تشکیل شده است. بر اساس منابع ، این گونه تاکنون موضوع تحقیق نبوده و بنابراین ترکیبهای شیمیایی آن به خوبی شناخته نشده است. در این تحقیق یک گونه Anthemis lorestanica Iranshahr از دو منطقه در استان اصفهان، (نمونه 1) از منطقه مکدین و (نمونه 2) از منطقه دره بادوم در سال 1397 جمع آوری شد. نمونه ها در هرباریوم موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع در بخش گیاهشناسی مورد شناسایی قرار گرفتند. از گل و برگ آن با روش تقطیر با آب (طرح کلونجر) اسانس استخراج گردید. سپس نمونه های اسانس توسط دستگاه گروماتوگرافی گازی (GC) و کروماتوگرافی گازی متصل به طیف سنج جرمی (GC/MS) مورد اندازه گیری و شناسایی قرار گرفت. میزان اسانس نمونه 1 برای گل 0.12 درصد و برگ 0.08 درصد بود. ترکیبهای عمده در گل : methyl decanoate (18.6 درصد)، α-cadinol ( 11.1 درصد) و n-tricosan ( 9.1 درصد) به دست آمد. ترکیبهای عمده در برگ عبارتند از: neryl acetate ( 13.4 درصد)، α-cadinol ( 12.9 درصد) و dihydro eudesmol ( 8.5 درصد) بدست آمد. میزان اسانس نمونه 2 برای گل 0.2 درصد و برگ 0.08 درصد بود. ترکیبات عمده گل عبارتند از: spathulenol ( 68.8 درصد)، dehydro-aromadendrane ( 5.2 درصد) و oplopanone ( 3 درصد) بدست آمد. ترکیبهای عمده برگ عبارتند از: oplopanone ( 12.3 درصد)، 1- icocen ( 11.5 درصد) و dihydro eudesmol (10.9 درصد) بدست آمد. پرونده مقاله

  • مقاله

    3 - بررسی فاکتورهای محیطی اثرگذار بر عملکرد کمی و کیفی آویشن دنایی (Thymus daenensis) در شرایط رویشگاهی و مزرعه‏ای
    اکوفیزیولوژی گیاهی , شماره 2 , سال 9 , تابستان 1396
    به منظور بررسی تاثیر عوامل محیطی بر عملکرد کمی و کیفی آویشن دنایی (Thymus daenensis) در شرایط زراعی و رویشگاهی، این گونه در دو ایستگاه فزوه و قهیز، وابسته به مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان، به روش تقسیم بوته و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار کاشته شد. چکیده کامل
    به منظور بررسی تاثیر عوامل محیطی بر عملکرد کمی و کیفی آویشن دنایی (Thymus daenensis) در شرایط زراعی و رویشگاهی، این گونه در دو ایستگاه فزوه و قهیز، وابسته به مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان، به روش تقسیم بوته و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار کاشته شد. در مرحله 50 درصد گلدهی اطلاعات از دو مزرعه و همزمان از رویشگاه اصلی گیاه جمع آوری گردید. نمونه برداری خاک و تهیه داده های هواشناسی نیز صورت گرفت. نتایج نشان دهنده اثر معنی دار مکان بر همه صفات به استثناء درصد 8،1 سینئول و میزان اسانس بود. بیشترین تولید خشک اندام هوایی، عملکرد اسانس و تیمول به ترتیب با میانگین های 3/2324، 4/62 و 3/53 کیلوگرم در هکتار در ایستگاه فزوه مشاهده شد که تفاوت معنی داری با دو مکان دیگر داشت. عمده ترین ترکیبات تشکیل دهنده اسانس در هر سه منطقه پاراسیمن، 8،1 سینئول، بورنئول، تیمول و کارواکرول بود. بیشترین درصد آنتول در ایستگاه فزوه و بالاترین درصد کارواکرول در رویشگاه اصلی گیاه بدست آمد. درصد اسانس از 9/2 تا 02/3 درصد متغیر بود. با افزایش ارتفاع از سطح دریا، کاهش عملکرد خشک و عملکرد اسانس مشاهده گردید. درصد کارواکرول با افزایش میزان پتاسیم خاک افزایش و با زیاد شدن شوری خاک کاهش یافت. در مجموع نتایج نشان داد که شرایط مختلف اقلیمی و خاکی و در راس آن ارتفاع از سطح دریا می تواند تولید خشک گیاه آویشن دنایی و ترکیبات متشکله اسانس آن را تحت تاثیر قرار داده و باعث اقتصادی یا غیر اقتصادی شدن محصول آن گردد. پرونده مقاله

  • مقاله

    4 - مطالعه ویژگی‌های فیزیولوژیکی ژنوتیپ‌های گندم نان در پاسخ به تنش خشکی پس از گرده-افشانی و محلول‌پاشی روی
    اکوفیزیولوژی گیاهی , شماره 5 , سال 8 , زمستان 1395
    در بسیاری مناطق، تنش خشکی در مراحل انتهایی رشد گندم رخ می‌دهد. شناخت واکنش‌های فیزیولوژیکی گیاه می‌تواند در دستیابی به ارقام متحمل مفید باشد. در مطالعه‌ای دو ساله در اصفهان با طرح اسپلیت پلات در قالب بلوک-های کامل تصادفی با سه تکرار، اثر سه تیمار بدون تنش خشکی، تنش خشکی چکیده کامل
    در بسیاری مناطق، تنش خشکی در مراحل انتهایی رشد گندم رخ می‌دهد. شناخت واکنش‌های فیزیولوژیکی گیاه می‌تواند در دستیابی به ارقام متحمل مفید باشد. در مطالعه‌ای دو ساله در اصفهان با طرح اسپلیت پلات در قالب بلوک-های کامل تصادفی با سه تکرار، اثر سه تیمار بدون تنش خشکی، تنش خشکی پس از گرده‌افشانی، و تنش خشکی پس از گرده‌افشانی به همراه محلول‌پاشی روی، بر 11 ژنوتیپ گندم بررسی شد. تیمارهای تنش عامل اصلی و ژنوتیپ‌ها عامل فرعی بود. در برگ پرچم، محتوای نسبی آب (RWC)، سرعت اتلاف آب از برگ جدا شده (RWL)، آب حفظ شده برگ جدا شده (ELWR) و میزان آب اولیه (IWC)، هر یک در سه مرحله گرده‌افشانی و یک و دو هفته پس از آن اندازه‌گیری گردید. همچنین پرولین و پروتئین‌های محلول برگ پرچم و عملکرد دانه تعیین شد. در اثر خشکی، RWC، RWL و IWC در یک و دو هفته پس از گرده‌افشانی کاهش و ELWR افزایش یافت. خشکی پرولین را افزایش و پروتئین‌های محلول و عملکرد دانه را کاهش داد. محلول‌پاشی روی اثرات خشکی را تعدیل کرد. در تیمار خشکی + روی، عملکرد دانه، RWC (یک و دو هفته پس از گرده‌افشانی) و IWC (دو هفته پس از گرده‌افشانی)، بیش از مقادیر مربوطه در تیمار تنش بدون روی بود. ژنوتیپ‌ها در همه صفات تفاوت داشتند. در شرایط تنش، عملکرد دانه با پروتئین‌های محلول، RWC (یک و دو هفته پس از گرده‌افشانی) و ELWR گرده‌افشانی همبستگی‌های مثبت و معنی‌دار داشت که نشان‌دهنده قابلیت استفاده آنها بعنوان فاکتورهای انتخاب ژنوتیپ‌های متحمل به خشکی انتهای فصل است. پرونده مقاله