کشت بافت گیاهی یکی از مهم ترین تکنیک ها در راستای تولید صنعتی متابولیت های ثانویه می‌باشد. سلول‌های گیاهی یک منبع مناسب و مهم برای تولید انواع متابولیت های ثانویه با ارزش است. بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) یکی از گیاهان دارویی مهم بوده و با داشتن متابولیت های ثانویه متنوع در درمان و تسکین ناراحتی های قلبی، عصبی و گوارشی و بویژه تقویت حافظه و درمان آلزایمر کاربرد دارد. در پژوهش حاضر تاثیر غلظت های مختلف نانواکسید روی (0، 50، 100، 150 و 200 میلی‌گرم در لیتر) بر مراحل ضدعفونی و زنده مانی گیاهچه های بادرنجبویه بررسی گردید. همچنین به منظور بررسی اثر نانوذرات اکسید روی بر مراحل استقرار و پرآوری، گیاهچه‌های بادرنجبویه در محیط های کشت موراشیک اسکوگ حاوی نانوذرات اکسید روی در چهار غلظت مختلف (صفر، 25، 50 و 75 میلی گرم در لیتر) کشت شدند. بر اساس نتایج بدست آمده از این پژوهش کاربرد 200 میلی گرم در لیتر باعث کاهش معنی دار آلودگی های باکتریایی و قارچی شد و تعداد گیاهچه های سالم در مقایسه با سایر تیمار ها بیشتر بود. همچنین بر اساس نتایج آزمایش دوم، با افزایش غلظت نانو ذرات اکسید روی میزان رشد و پرآوری کاهش پیدا کرد. از میان غلظت های مختلف نانوذرات، غلظت های 25 میلی گرم بر لیتر نانو اکسید روی بیشترین تأثیر در افزایش معنی دار میزان کلروفیل و غلظت های 25 و50 میلی گرم بر لیتر بیشترین تاثیر را در افزایش کاروتنوئیدها داشت. طبق نتایج بدست آمده در این تحقیق کاربرد نانوذرات اکسید روی با کمترین غلظت (25 میلی گرم بر لیتر) ، باعث افزایش جذب آب و املاح معدنی شده و در نهایت منجر به افزایش رشد و پرآوری گیاهچه های بادرنجبویه گردید. پرونده مقاله