هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی مدیریت استرس و تنظیم شناختی هیجان بر استرس ادراک شده و حوادث ناشی از کارکارکنان بهره‌برداری شرکت توزیع برق اصفهان در سال 1397 بوده است. روش پژوهش، تجربی و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان بهره برداری بود. نمونه بصورت تصادفی ساده به تعداد 60 نفر انتخاب و در هر یک از گروههای آزمایش و کنترل 20 نفر بصورت تصادفی جایگزین شد. ابزار سنجش، پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن و همکاران (Cohen et al., 1983)، و پرسشنامه محقق ساخته حادثه ناشی از کار(1397) بود. دو برنامه آموزشی مدیریت استرس و تنظیم شناختی هیجان به مدت 8 جلسه برای گروههای آزمایشی اجرا و گروه کنترل مورد مشاهده قرار گرفت. اندازه‌گیری متغیرها طی 3 نوبت (پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری) انجام و داده‌ها گردآوری شد. نتایج به کمک آزمونهای آماری آنالیز واریانس مخلوط و مقایسه پسین بن فرونی نشان داد اثر اصلی گروه برای متغیر استرس ادراک شده منفی معنی‌دار است (01/0≥P ). برنامه آموزشی مدیریت استرس بر استرس ادراک شده منفی اثر معنی داری داشت(01/0>P ). در رابطه با متغیر حادثه ناشی از کار، برنامه‌های آموزشی اثر معنی‌داری نداشت. نتایج پژوهش می تواند مبنایی برای آموزش مدیریت استرس و تنظیم شناختی هیجان در سازمان ها باشد. پرونده مقاله

چکیدههدف این پژوهش مقایسه اثر بخشی آموزش به روش یادگیری درحد تسلط، یادگیری معنادار و یادگیری الکترونیکی بر مفاهیم پایه ریاضی دانش آموزان پسر پایه دوم ابتدایی شهر اصفهان بود. روش پژوهش نیمه تجربی (پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل) بود. جامعه آماری این پژوهش شامل همه ی دانش آموزان پایه دوم ابتدایی شهراصفهان به تعداد تقریبا 65 هزار دانش آموز در سال تحصیلی1399-1398 بود. حجم نمونه بر اساس روش پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با کروه کنترل به تعداد 200 دانش آموز انتخاب شد که به روش نمونه گیری خوشه‌ای مرحله‌ای، چهار ناحیه به طور تصادفی انتخاب شد , ودر 4 گروه 25 نفره قرار گرفتند. سه گروه یادگیری به روش درحد تسلط، معنادار و هوشمند علاوه بر اینکه در کلاس‌های عادی خود مثل گروه کنترل شرکت کردند به تفکیک هرکدام مداخله خاص خود را دریافت نمودند. ابزار پژوهش امتحان مفاهیم پایه ریاضی بود. قبل و بعد از اتمام جلسات از گروه کنترل و هر 3 گروه آموزشی امتحان مفاهیم پایه ریاضی گرفته شد و بعد از دو ماه پیگیری انجام شد. برای تجزیه و تحلیل از تحلیل کواریانس استفاده شد و گروه ها از نظر پس آزمون و پیگیری مقایسه شدند. پرونده مقاله

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی مهارتهای فرزندپروری ذهن آگاهانه بر تنیدگی و انعطاف پذیری روانشناختی مادران دانش آموزان دختر نابینا انجام شد. این پژوهش از نظر هدف کاربری و از نظر شیوه اجرا نیمه تجربی با طرح نیمه آزمایشی با طرح اندازه گیری مکرر با گروه گواه_کنترل بود. جامعه پژوهش مادران دانش آموزان دختر نابینا بودند که از میان آنها ۷۲ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و بصورت دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه ( هر گروه ۲۴ نفر جایگزین شدند). گروه آزمایش ۸ جلسه ۹ دقیقه ای با روش ذهن آگاهی آموزش دید. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های تنیدگی والدگری آبیدین(۱۹۹۲) ، انعطاف پذیری روانشناختی بودند و همکاران(۲۰۱۱) تکمیل کردند. داده ها به کمک نرم افزار spss_19 و با روش تحلیل کوواریانس واریانس تحلیل شدند. نتایج نشان داد آموزش فرزندپروری ذهن آگاهانه بر بهبود تنیدگی، انعطاف پذیری روانشناختی مادران اثربخش بودند و این نتایج تا مرحله پیگیری هم تداوم داشت(p:0/01). نتایج حاکی از اهمیت ذهن آگاهی در بهبود تنیدگی، انعطاف پذیری روانشناختی مادران میباشد. بنابراین مشاوران مدارس استثنایی میتوانند از روش ذهن آگاهی برای کاهش تنیدگی و افزایش انعطاف پذیری روانشناختی مادران است. پرونده مقاله

تحول برخی از ویژگی هایی شخصیتی و تربیتی در دوره ابتدایی پایه ریزی می شود. از جمله ویژگی هایی شخصیتی و تربیتی که نیاز مبرم جهت بهبود آنان وجود دارد، دانش فراشناختی و خودپنداره آموزشی دانش‌آموزان می باشد. در پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش متقابل و چرخۀ تفکر بر دانش فراشناختی و خودپنداره آموزشی دانش‌آموزان دختر پایه پنجم شهر شیراز مورد بررسی قرار گرفت. مطالعۀ حاضر نیمه آزمایشی است، که از جامعۀ دانش‌آموزان دختر پایه پنجم شهر شیراز، 34 دانش‌آموز با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، شامل پرسشنامه های دانش فراشناختی و خودپنداره آموزشی بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری با استفاده از نرم‌افزارSPSS-22 انجام شد. نتایج نشان داد آموزش متقابل و چرخۀ تفکر بر افزایش دانش فراشناختی (61/0=Partial ŋ2، 001/0=p ، 73/106=F) تأثیر معناداری داشت، همچنین، آموزش متقابل و چرخۀ تفکر بر افزایش خودپنداره آموزشی (57/0=Partial ŋ2، 001/0=p ، 81/100=F) تأثیر معناداری داشت، اما بین اثربخشی آموزش متقابل و چرخۀ تفکر بر دانش فراشناختی و خودپنداره آموزشی دانش‌آموزان تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0<p). پژوهش حاضر نشان داد آموزش متقابل و چرخۀ تفکر میزان دانش فراشناختی و خودپنداره آموزشی دانش‌آموزان را بهبود می بخشد. بر این اساس، دانش‌آموزان در فرایند آموزش متقابل و چرخۀ تفکر، یاد می گیرند به فرایند ذهنی از طریق آموزش راهبردهای رفتاری، شناختی و فراشناختی آگاهی یابند، و در این مسیر، میزان دانش فراشناختی و خودپنداره آموزشی را بهبود می دهند. پرونده مقاله

The aim of the present research is to investigate the comparison of effectiveness of reciprocal education and direct explanation on solving problem skills and educational self-concept of female students studying at fifth grade in Shiraz City. The present study is semi-experimental study that 34 students were selected using cluster sampling method out of female students skills studying at fifth grade. The research tools included questionnaires of solving problem skills and educational self-concept. Data using multivariable analysis of variance using SPSS-2 software were analyzed. The results showed that reciprocal education and direct explanation had significant effect on raising solving problem silks. Also, reciprocal education and direct explanation had significant effect on raising educational self-concept (0.51 (Partial ŋ2، 0.0001=p /53.15=F). Also, the amount of effectiveness of reciprocal education obtained were more than direct explanation in solving problem skills and educational self-concept of the students (p>0.05). The present research showed that reciprocal education and direct explanation promote the amount of solving problem skills and educational self-concept of the students. Therefore, students in reciprocal education and direct explanation processes (Especially in reciprocal education) learn to act efficiently toward problem solving in the learning process and in this way, they develop some amount of solving problem skills and educational self-concept. پرونده مقاله