هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی الگوی گشتاوری Olson بر طلاق عاطفی، باورهای ارتباطی و استرس- اضطراب- افسردگی در زوجین در معرض طلاق عاطفیبود. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون _پس‌آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری تمام زوجین دارای روابط ناکارآمد متقاضی زوج‌درمانی به مرکز مشاوره دکتر ابراهیمی مقدم در شهر تهران بودند که 16 زوج به روش نمونه‌گیری در دسترس پس از مصاحبه انتخاب و در دوگروه آزمایش و کنترل (دو گروه 8 زوجی) جایگزین شدند. گروه آزمایش در 10 نشست 90 دقیقه‌ای درمان مبتنی بر الگوی گشتاوری Olson را دریافت کردند. قبل و بعد از مداخله، پرسشنامه‌های طلاق عاطفی (Gottman, 1995)، باورهای ارتباطی (Eidelson& Epstein, 1982) و مقیاس افسردگی -اضطراب- استرس (Lovibond& Lovibond,1995) اجرا و بعد از جمع‌آوری اطلاعات، داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها تفاوت معنی‌داری را در کاهش جدایی عاطفی، بهبود باور تخریب‌کنندگی مخالفت، توقع ذهن‌خوانی، باور به عدم تغییرپذیری همسر و نیز اضطراب و افسردگی نشان دادند (05/0 > P). در مؤلفه‌های کمال‌گرایی جنسی، باور به عدم تفاوت جنسیتی و استرس تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. این مداخله باعث بهبود روابط میان زوجین، احساس صمیمیت و کاهش فشار روانی گردید. پرونده مقاله

هدف این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی آموزش مهارت حل مسأله با آموزش خودگویی بر سلامت روان و حساسیت به طرد در افراد وابسته به سوءمصرف مواد انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. از میان تمامی 470 نفر مراجعه کننده دارای اختلال مصرف مواد افیونی به مرکز درمان سرپایی نسیم رهایی در سال 1401، 60 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در سه گروه 20 نفری به شیوه تصادفی گمارده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه استاندارد سلامت روان (کیز، 2002) و پرسشنامه حساسیت به طرد (فلدمن، 1996) بود. گروه آزمایش اول تحت 8 جلسه آموزش مهارت حل مسأله، گروه آزمایش دوم تحت 10 جلسه آموزش خودگویی و گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. داده ها از طریق تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل گردید. یافته ها نتایج نشان داد که اثر هر دو روش آموزشی در کاهش حساسیت به طرد و افزایش سلامت روانی در افراد دارای اختلال مصرف مواد افیونی معنادار بود. همچنین، نتایج آزمون تعقیبی بن فرونی نشان داد که آموزش مهارت حل مسأله در کاهش حساسیت به طرد در مرحله پیگیری اثربخش تر از آموزش خودگویی بود اما بین تأثیر دو روش بر سلامت روانی تفاوتی مشاهده نشد. در نتیجه متخصصان و درمانگران حوزه اعتیاد به منظور ارتقای عملکرد روانی و پیشگیری از عود مصرف در معتادان می توانند در کنار دارو درمانی و دیگر روش های متداول از این شیوه های آموزشی نیز استفاده کنند. پرونده مقاله

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه نقش ابعاد ترومای کودکی در پیش‌بینی شناخت اجتماعی بود. روش: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه‌ی آماری شامل دانشجویان دانشگاه آزاد واحد رودهن با رده سنی 20 سال به بالا بودند، که در سال (1400-1401) مشغول به تحصیل بودند و از بین آن‌ها 336 دانشجو از طریق نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌های این پژوهش از پرسشنامه ذهن‌خوانی از طریق تصویر چشم، (بارون- کوهن، 2001) (RMET)، و پرسشنامه ترومای کودکی (برنشتاین، 2003) (CTQ)، استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از روش رگرسیون چندگانه با نرم‌افزار SPSS-27 انجام شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که، ابعاد ترومای دوران کودکی (غفلت فیزیکی، سوء استفاده جنسی، سوء استفاده عاطفی، غفلت عاطفی و سوء استفاده فیزیکی) قادر به پیش بینی شناخت اجتماعی بصورت منفی و معکوس هستند (001/0> P، 05/0>P) و غفلت عاطفی با ضریب تاثیر (31/0-Beta =) و غفلت فیزیکی، با ضریب تاثیر (29/0-Beta =) قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده مشکلات، در شناخت اجتماعی دانشجویان بود. نتیجه‌گیری: می‌توان گفت افرادی که تجربه ترومای کودکی داشته‌اند، ممکن است نقص‌هایی در شناخت اجتماعی نشان دهند که می‌تواند پیامدهای قابل توجهی داشته باشد و منجر به کاستی‌هایی در جنبه‌های مختلف فهم اجتماعی و دشواری‌ها در درک احساسات و نیات دیگران شود و باید مداخلات روانی اجتماعی، برای پیشگیری و کاهش اثرات دراز مدت ناملایمات دوران کودکی ایجاد شود. پرونده مقاله

چکیده : هدف از این مطالعه بررسی میزان اثر بخشی راهبردهای مقابله ای مسئله مدار مادران دارای کودکان ناتوان یادگیری بر میزان استرس آنها می باشد. مطالعه حاضر از نوع شبه آزمایشی (پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل) است. جامعه آماری شامل کلیه مادران دارای کودکان ناتوان یادگیری است که در سال تحصیلی 92-93 به مرکز اختلالات یادگیری شهر شاهرود مراجعه کرده اند. حجم نمونه 30 نفراز مادران به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل ( به صورت دو گروه 15 نفره) تقسیم شدند، گروه آزمایش تحت آموزش گروهی مهارت مقابله های مسئله مدار با استرس در 8 جلسه قرار گرفتند. بعد از گذشت 3 هفته از هر دو گروه پس آزمون از طریق از تکمیل کردن پرسشنامه راهبردهای مقابله ی استرس لازاروس به عمل آمد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS20 در دو سطح آمار توصیفی، آزمون T و تحلیل کوواریانس تک متغیره ( ANCOVA) استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارت مقابله ای مسئله مدار با استرس ، باعث بهبود مولفه های راهبردهای مقابله ای استرس مادران با کودکان ناتوان یادگیری در گروه آزمایش شده است. می توان از برنامه آموزش گروهی مهارت مقابله با استرس بر بهبود راهبردهای مقابله ای استرس والدین با کودکان دارای مشکلات خاص از جمله ناتوانی یادگیری استفاده کرد. پرونده مقاله

هدف از انجام این پژوهش تعیین اثر بخشی خنده درمانی و آموزش شادکامی بر راهکارهای مقابله بردرد در افراد مبتلا به سردردهای تنشی بود . روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود .برای انجام این پژوهش به صورت هدفمند کلینیک یک پزشک عمومی انتخاب و سپس افرادی را که با شکایت سردرد به این کلینیک مراجعه کرده بودند و تشخیص بالینی سردرد تنشی را از جانب پزشک حاضر دریافت کردند وارد فرایند تحقیق شدند و سپس به وسیله معیارهای انجمن بین المللی سردرد(HIS ) غربالگری شدند ، این افراد در سه گروه 15 نفری به صورت تصادفی جایگزاری و پرسشنامه راهبردهای مقابله ای روزنشتاین و کیف ( 1983 ) ، از هر سه گروه در پیش آزمون و پس آزمون در گروه خنده درمانی و در گروه آموزش شادکامی و گروه گواه گرفته شد .در نهایت نتایج آزمون با استفاده از نرم افزار SPSS20 و با روش تحلیل کواریانس مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتو معلوم گردید که خنده درمانی و آموزش شادکامی اثر معناداری بر راهکارهای مقابله با درد دارد و 05/0> P است که نشان می دهد هم خنده درمانی و هم آموزش شادکامی بر راهکارهای مقابله بر درد موثر است ولی در توانایی کنترل و توانایی کاهش درد فقط آموزش شادکامی تاثیر دارد و خنده درمانی تاثیری تدارد. پرونده مقاله

در این پژوهش به بررسی اثر آموزش هوش هیجانی بر خرسندی زناشویی پرداخته شد. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود.جامعه مورد پژوهش شامل متاهلین مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه 4 تهران که از میان آنها 40 نفر به عنوان نمونه در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده بود. بر اساس طرح مذکور برای دو گروه آزمایش و گواه پرسشنامه هوش هیجانی بار-آن و پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ استفاده شد. سپس گروه آزمایش 12 جلسه تحت آموزش هوش هیجانی قرار گرفتند. پس از انجام آموزش، در هر دو گروه(آزمایش و گواه) مجددا پرسشنامه های مذکور اجرا شد و با استفده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره تفاوت موجود بین گروه های گواه و آزمایش مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس یافته های بدست آمده در این پژوهش آموزش هوش هیجانی باعث بالا رفتن رضایت زناشویی شده . همچنین آموزش هوش هیجانی به این متاهلین باعث بالا رفتن تمامی مولفه های هوش هیجانی شامل: مولفه درون فردی، مولفه بین فردی، مولفه مدیریت استرس، مولفه خلق کلی و مولفه انطباق پذیری شده است. پرونده مقاله