هدف این پژوهش، مقایسة اثربخشی زوج‌درمانی کوتاه‌مدت راه‌حل‌محور و زوج‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر فرسودگی زناشویی زوجین بود. روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون و گروه گواه بود. جامعة آماری، همة مراجعین مراکز کیمیا، بشارت، تماشا و توحید در سال 1396 در شهر اصفهان بودند که به دلیل مشکلات ارتباطی و زناشویی به این مراکز مراجعه کردند. از میان آن‌ها تعداد 24 زوج به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس به گونة تصادفی تعداد 8 زوج در سه گروه گمارده شدند و زوجین گروه‌های آزمایش به‌صورت زوجی هر هفته در مداخله‌های جداگانه زوج‌درمانی کوتاه‌مدت راه‌حل‌محور (7 جلسه) و زوج‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد (12 جلسه) شرکت کردند. داده‌های آزمودنی‌ها به‌وسیلة پرسشنامه فرسودگی زناشویی پاینز (1996)، جمع‌آوری شد. برآیند تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که تفاوت میان گروه‌ها معنادار است (001/0). نتایج آزمون تعقیبی بنفرونی نشان داد که زوج‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در مقایسه با زوج‌درمانی کوتاه‌مدت راه‌حل‌محور در کاهش فرسودگی زناشویی و سه مؤلفه آن (خستگی بدنی، احساسی و روانی) مؤثرتر بوده است (001/0 ). پرونده مقاله

هدف: هدف از پژوهش حاضر پیش بینی پرخاشگری پنهان زناشویی مبتنی بر ماکیاولیسمی، جامعه ستیزی و خودشیفتگی، با میانجی شرم و حساسیت به طردشدگی در نمونه‌ای از زنان ایرانی، است.روش: 307 نفر از زنان متأهل شهر تهران به روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند و از طریق نظرسنجی آنلاین به مقیاس پرخاشگری ارتباطی پنهان زوجین (نلسون و کارول، 2006)، فرم کوتاه مقیاس سه گانه تاریک شخصیت (جونز و پائلوس، 2014)، آزمون عاطفه خودآگاه (تانجی، 1996) و مقیاس حساسیت به طردشدن (دونی و فلدمن، 1996) پاسخ دادند. روش پژوهش همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS، نسخه 26 و AMOS نسخه 24 تحلیل شد.یافته ها: نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین صفت ماکیاولیسم با حساسیت به طرد، شرم، با ابعاد پرخاشگری پنهان ارتباطی شامل کناره گیری عاطفی و خراب‌کردن وجهه اجتماعی، رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد؛ اما بین صفت شخصیت خودشیفته با حساسیت به طرد، شرم، کناره گیری عاطفی و خراب‌کردن وجهه اجتماعی، رابطة معناداری وجود ندارد. جامعه ستیزی با حساسیت به طرد، شرم و خراب‌ کردن وجهه اجتماعی رابطه مثبت و معنادار داشت؛ اما با کناره گیری عاطفی هیچ‌گونه رابطه‌ای نداشت. همچنین، بین حساسیت به طرد شدگی و شرم با کناره گیری عاطفی و خراب‌کردن وجهه اجتماعی رابطه‌ای مثبت و معنادار وجود داشت. نتایج حاصل از مدل‌سازی معادلات ساختاری حاکی از آن بود که ماکیاولیسم، جامعه ستیزی، حساسیت به طردشدگی و شرم به طور مثبت کناره‌گیری عاطفی و خراب‌کردن وجهه اجتماعی را پیش‌بینی می‌کنند. خودشیفتگی هیچ‌گونه اثر مستقیم و غیرمستقیمی بر کناره‌گیری عاطفی و خراب‌کردن وجهه اجتماعی ندارد. یافته‌های حاصل، در ارتباط بین ماکیاولیسم و جامعه ستیزی با کناره‌گیری عاطفی و خراب‌کردن وجهه اجتماعی در میان زنان، درکی عمیق‌تر از نقش میانجی حساسیت به طردشدگی و شرم ارائه می‌دهند. از نتایج پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که حساسیت به طردشدگی و شرم زنان، دررابطه‌با صفات تاریک شخصیت ماکیاولیسمی و جامعه ستیز، با پرخاشگری پنهان زناشویی مرتبط هستند. پرونده مقاله

هدف: هدف از پژوهش حاضر پیش¬بینی پرخاشگری پنهان زناشویی مبتنی بر ماکیاولیسمی، جامعه¬ستیزی و خودشیفتگی، با میانجی شرم و حساسیت به طردشدگی در نمونه‌ای از زنان ایرانی، است. روش: 307 نفر از زنان متأهل شهر تهران به روش نمونه¬گیری داوطلبانه انتخاب شدند و از طریق نظرسنجی آنلاین به مقیاس پرخاشگری ارتباطی پنهان زوجین (نلسون و کارول، 2006)، فرم کوتاه مقیاس سه¬گانه تاریک شخصیت (جونز و پائلوس، 2014)، آزمون عاطفه خودآگاه (تانجی، 1996) و مقیاس حساسیت به طردشدن (دونی و فلدمن، 1996) پاسخ دادند. روش پژوهش همبستگی از نوع مدل¬یابی معادلات ساختاری بود و داده¬ها با استفاده از نرم¬افزار SPSS، نسخه 26 و AMOS نسخه 24 تحلیل شد. یافته¬ها: نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین صفت ماکیاولیسم با حساسیت به طرد، شرم، با ابعاد پرخاشگری پنهان ارتباطی شامل کناره¬گیری عاطفی و خراب‌کردن وجهه اجتماعی، رابطه مثبت و معنی¬داری وجود دارد؛ اما بین صفت شخصیت خودشیفته با حساسیت به طرد، شرم، کناره¬گیری عاطفی و خراب‌کردن وجهه اجتماعی، رابطة معناداری وجود ندارد. جامعه¬ستیزی با حساسیت به طرد، شرم و خراب‌کردن وجهه اجتماعی رابطه مثبت و معنادار داشت؛ اما با کناره¬گیری عاطفی هیچ‌گونه رابطه‌ای نداشت. همچنین، بین حساسیت به طردشدگی و شرم با کناره¬گیری عاطفی و خراب‌کردن وجهه اجتماعی رابطه‌ای مثبت و معنادار وجود داشت. نتایج حاصل از مدل‌سازی معادلات ساختاری حاکی از آن بود که ماکیاولیسم، جامعه¬ستیزی، حساسیت به طردشدگی و شرم به طور مثبت کناره‌گیری عاطفی و خراب‌کردن وجهه اجتماعی را پیش‌بینی می‌کنند. خودشیفتگی هیچ‌گونه اثر مستقیم و غیرمستقیمی بر کناره‌گیری عاطفی و خراب‌کردن وجهه اجتماعی ندارد. یافته‌های حاصل، در ارتباط بین ماکیاولیسم و جامعه¬ستیزی با کناره‌گیری عاطفی و خراب‌کردن وجهه اجتماعی در میان زنان، درکی عمیق‌تر از نقش میانجی حساسیت به طردشدگی و شرم ارائه می‌دهند. از نتایج پژوهش حاضر می¬توان نتیجه گرفت که حساسیت به طردشدگی و شرم زنان، دررابطه‌با صفات تاریک شخصیت ماکیاولیسمی و جامعه¬ستیز، با پرخاشگری پنهان زناشویی مرتبط هستند. پرونده مقاله