دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی
,
شماره92,سال
24
,
تابستان
1402
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روش تعامل والد-کودک از طریق بازیدرمانی (CPRT) بر کارکرد اجرایی و سازگاری اجتماعی کودکان دارای اختلال نقص توجه-بیشفعالی (ADHD) انجام شد.این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی، با پیشآزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری شامل کودکان 8 ت چکیده کامل
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روش تعامل والد-کودک از طریق بازیدرمانی (CPRT) بر کارکرد اجرایی و سازگاری اجتماعی کودکان دارای اختلال نقص توجه-بیشفعالی (ADHD) انجام شد.این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی، با پیشآزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری شامل کودکان 8 تا 10 سال دارای اختلال نقص توجه بیشفعالی در سال 1398 مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر تهران بود. نمونه شامل 30 نفر (دو گروه 15 نفره) بود که با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامۀ درجه بندی رفتاری کارکردهای اجرایی BRIEF (فرم والد) (Guy& et al, 2000) و پرسشنامۀ سازگاری اجتماعی کودکان (Dokhanchi,1998) بود. گروه آزمایشی در قالب ۱۰ جلسۀ ۱۲۰ دقیقهای یک بار در هفته تحت بازیدرمانی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل دادههای پژوهش با استفاده از روشهای آماری توصیفی و نیز تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر با نرم افزار آماری SPSS انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد که آموزش بازیدرمانی مبتنی بر تعامل والد-کودک بر کارکردهای اجرایی و سازگاری اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه- بیشفعالی اثربخش بوده است (001/0p<).
پرونده مقاله
روانشناسی فرهنگی زن
,
شماره38,سال
10
,
زمستان
1397
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مداخله آموزشی بر اساس الگوی باور سلامتی و خودکارآمدی بر رفتارهای ارتقادهنده سلامت روانی و جسمیزنان یائسه شاغل در مدارس غیردولتی شهر تهران در سال1396 انجام گرفت. جامعه آماری شامل کلیه مدارس غیر دولتی دخترانه شهر تهران بود که از جامعه مذکور چکیده کامل
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مداخله آموزشی بر اساس الگوی باور سلامتی و خودکارآمدی بر رفتارهای ارتقادهنده سلامت روانی و جسمیزنان یائسه شاغل در مدارس غیردولتی شهر تهران در سال1396 انجام گرفت. جامعه آماری شامل کلیه مدارس غیر دولتی دخترانه شهر تهران بود که از جامعه مذکور با روش نمونه گیری هدفمند 60 نفر از زنان یائسه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 30 نفر) جایگزین شدند. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود.ابزارگردآوریداده ها پرسشنامه استانداردوالکر2 (2014) بود. به گروه آزمایش 6 جلسه 2 ساعته رفتارهای ارتقادهنده سلامت آموزش داده شد. داده ها با استفاده از آزمون کوواریانس چند متغیری و تک متغیری تحلیل شد. یافته ها نشان داد که مداخله آموزشی بر اساس الگوی باور سلامتی و خودکارآمدی در بهبود رفتارهای ارتقا دهنده سلامت گروه آزمایش اثربخش است.
پرونده مقاله
هدف: مطالعه حاضر باهدف تعیین اثربخشی گروهدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تواناییهای شناختی دانشجویان دارای تیپ شخصیتی D انجام شد.
روش: این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش دانشجویان دارای تیپ شخصیتی D موسسه آموزش چکیده کامل
هدف: مطالعه حاضر باهدف تعیین اثربخشی گروهدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تواناییهای شناختی دانشجویان دارای تیپ شخصیتی D انجام شد.
روش: این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش دانشجویان دارای تیپ شخصیتی D موسسه آموزش عالی علمی کاربردی جهاد دانشگاهی سمنان در سال تحصیلی 97-1396 بودند. پس از بررسی تیپ شخصیتی D در بین دانشجویان تعداد 70 نفر انتخاب و از میان آنها تعداد 30 نفر با روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 12 جلسه 90 دقیقهای تحت گروهدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفت و گروه کنترل آموزشی ندید. دادهها با مقیاس تیپ شخصیتی D (دنولت، 2005) و پرسشنامه تواناییهای شناختی (نجاتی، 1392) جمعآوری و با روشهای خیدو، اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرمافزار SPSS-19 تحلیل شدند.
یافتهها: یافتهها نشان داد که گروههای آزمایش و کنترل ازنظر تأهل و مقطع تحصیلی تفاوت معناداری نداشتند (0/05<P). همچنین، گروهدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث بهبود تواناییهای شناختی و همه ابعاد آن شامل حافظه، کنترل مهاری و توجه انتخابی، تصمیمگیری، برنامهریزی، توجه پایدار، شناخت اجتماعی و انعطافپذیری شناختی شد و نتایج درمان در مرحله پیگیری نیز حفظ شد (0/05>P).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج، برنامهریزی برای استفاده از گروهدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد جهت بهبود ویژگیهای دانشجویان دارای تیپ شخصیتی D ضروری است. درنتیجه، درمانگران و روانشناسان بالینی میتوانند از روش گروهدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در کنار سایر روشهای درمانی برای بهبود ویژگیهای شناختی استفاده کنند.
پرونده مقاله
هدف این پژوهش، بررسی اثر بخشی آموزش ذهنآگاهی بر بهزیستی روانی و راهبردهای مقابله با استرس مادران کودکان معلول جسمی- حرکتی است. روش پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل مادران دارای کودک با معلولیت جسمی- حرکتی بود و به صورت چکیده کامل
هدف این پژوهش، بررسی اثر بخشی آموزش ذهنآگاهی بر بهزیستی روانی و راهبردهای مقابله با استرس مادران کودکان معلول جسمی- حرکتی است. روش پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل مادران دارای کودک با معلولیت جسمی- حرکتی بود و به صورت در دسترس، تعداد 30 نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش مقیاس فرم کوتاه بهزیستی روانی ریف (1998) و راهبردهای مقابله ای فولکمن و لازاروس (1988) بود. گروه آموزش تحت آموزش ذهنآگاهی قرار گرفتند اما گروه کنترل، آموزشی را دریافت نکردند. سپس مجدداً متغیرهای فوق در دو گروه اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها نشان داد بهزیستی روانی و راهبردهای مقابله با استرس در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل بطور معنادار بهبود یافت(0.05 ≤ p). نتایج پزوهش حاضر حاکی از آن بود که آموزش در حوزۀ ذهنآگاهی بر بهزیستیروانی و راهبردهای مقابله بر استرس مادران کودکان معلول جسمی حرکتی موثر بودهاست. آموزش ذهن آگاهی منجر به تغییر الگوهای معیوب تفکر و آموزش مهارتهای کنترل توجه می شود که این مسئله توانایی مقابله با موقعیتهای چالش برانگیز را افزایش میدهد.
پرونده مقاله