این مطالعه با هدف بررسی جایگاه و چگونگی عناصر برنامه درسی در رویکردهای مطرح تربیت شهروندی انجام شده است. این پژوهش از نوع نظری است که در آن از رویکرد توصیفی‌ـ تفسیری در تحلیل اطلاعات استفاده شده است. از مهمترین یافته‌های این پژوهش آن است که دو رویکرد اصلی در تربیت شهروندی وجود دارد و هر رویکرد نیز دلالت‌های مهمی برای عناصر برنامه درسی دارد. این دو رویکرد عبارت‌اند از: رویکرد پیشرفت‌گرا و رویکرد محافظه‌کار. در این مقاله جایگاه و چگونگی عناصر هدف‌، محتوا، روشهای تدریس و روشهای ارزشیابی از یادگیری در این دو رویکرد مورد تحلیل و نقد قرار گرفت. با توجه به نکات و دلالت‌های مهم و مثبت رویکرد پیشرفت‌گرا توصیه شده است که در تدوین برنامه‌های درسی تربیت شهروندی ایران، رویکرد پیشرفت‌گرا مورد توجه و تأکید بیشتری قرار گیرد. پرونده مقاله