به منظور بررسی اثر تراکم گیاه و مقادیر مختلف کود نیتروژن بر عملکرد کمّی وکیفی ذرت علوفه ای آزمایشی در سال زراعی 88-1387 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا گردید. 4 سطح کود نیتروژن شامل (صفر، 75، 150 و 225 کیلوگرم در هکتار) به عنوان عامل اصلی و 3 سطح تراکم گیاهی شامل (75 ،100 و 125 هزار بوته در هکتار) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج بررسی نشان داد که با افزایش سطوح نیتروژن و تراکم گیاهی، ارتفاع گیاه، درصد پروتئین خام و پروتئین تولیدی در هکتار افزایش، قطر ساقه، وزن برگ و وزن بلال با افزایش تراکم کاهش ولی با افزایش نیتروژن افزایش یافت. بیشترین عملکرد علوفه در سطح نیتروژن 150 کیلوگرم در هکتار (معادل 46 تن) و تراکم 100 هزار بوته در هکتار (40.27 تن) به دست آمد. همچنین، بیشترین عملکرد پروتئین در هکتار (7 تن) متعلق به سطح 150 کیلوگرم نیتروژن و تراکم 125 هزار گیاه در هکتار بود. پرونده مقاله

به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف متام سدیم و سولفوسولفورون در کنترل گل جالیز و عملکرد گوجه فرنگی آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در مشهد به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش شامل 26.5، 53، 79.5 و 106 گرم در هکتار سولفوسولفورون، 400، 600، 800 و 1000 کیلوگرم در هکتار متام سدیم بود. نتایج آزمایش نشان داد که متام سدیم در مقایسه با سولفوسولفورون کارایی بالاتری را در کنترل گل جالیز و افزایش عملکرد گوجه فرنگی داشت، به طوری که تیمارهای 1000 و 800 کیلوگرم در هکتار متام سدیم بیشترین تاثیر را روی وزن خشک و تعداد شاخساره گل جالیز داشت و بیشترین عملکرد گوجه فرنگی در این تیمار به دست آمد. سولفوسولفورون در این آزمایش تنها یک بار به صورت پس رویشی به کار رفت و به نظر علت کارایی کم آن در مقایسه با متام سدیم همین نکته بود، زیرا کاربرد چند مرتبه از این علف کش به صورت پیش و پس رویشی در طول فصل توصیه شده است. پرونده مقاله

به منظور مطالعه اثر ورمی کمپوست و کودهای زیستی بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد ریحان، آزمایشی در سال زراعی 89-1388 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مشهد اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل مصرف: ورمی کمپوست، نیتروکسین (حاوی باکتری های ازتوباکتر و آزوسپیریلوم)، بیوفسفر(حاوی باکتر ی های باسیلوس و سودوموناس)، ورمی کمپوست + نیتروکسین، ورمی کمپوست + بیوفسفر، نیتروکسین + بیوفسفر، ورمی کمپوست + نیتروکسین + بیوفسفر، کود شیمیایی (N.P.K) و شاهد (بدون کود) بودند. نتایج نشان داد بیشترین ارتفاع گیاه (57.6 سانتی متر)، ساقه فرعی در گیاه (17.6 ساقه)، تعداد گل در گیاه (38 گل)، تعداد چرخه گل در گیاه (231.6 چرخه)، تعـداد دانه در هر چـرخه (16 بذر)، وزن هــزار دانه (1.98 گرم)، و وزن دانه در گیــاه (10.22 گرم) در تیمار ورمی کمپوست + نیتروکسین به دست آمدند. اما تفاوت آن با تیمار ورمی کمپوست + نیتروکسین + بیوفسفر جز در ساقه فرعی در گیاه معنی دار نبود. بیشترین عملکرد دانه (1939.1 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیک (15183.3 کیلوگرم در هکتار) در تیمار ورمی کمپوست + نیتروکسین + بیوفسفر حاصل شد. این مطالعه نشان داد کودهای بیولوژیک در ترکیب با ورمی کمپوست در مقایسه با کود شیمیایی و شاهد (بدون کود) اثرات بهتری بر عملکرد و اجزای عملکرد ریحان داشت. پرونده مقاله

اثر اسید هیومیک و فسفر بر عملکرد کمّی و کیفی همیشه بهار طی آزمایشی در سال زراعی 89-1388 در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد در قالب کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار بررسی گردید. اسید هیومیک به عنوان عامل اصلی در چهار سطح (شامل: صفر، ‌5، 10 و 15 کیلوگرم در هکتار) و فسفر (P2O5) به عنوان عامل فرعی در سه سطح (شامل: 40،‌ 60 و 80 کیلوگرم در هکتار) بود. نتایج حاصل نشان دادند که بیشترین عملکرد گل خشک (158.4 گرم در مترمربع)، تعداد گل (1356 گل در مترمربع)، درصد اسانس (0.55 درصد) و ماده موثره گل (0.31 درصد) در سطح 10 کیلوگرم در هکتار اسید هیومیک و 60 کیلوگرم در هکتار فسفر و بیشترین عملکرد بذر (133.8 گرم در متر مربع) و بیشترین روغن بذر (0.41 درصد) در سطح 5 کیلوگرم در هکتار اسید هیومیک و 80 کیلوگرم در هکتار فسفر به دست آمدند. بر اساس نتایج این مطالعه اسید هیومیک به میزان 10 و فسفر به میزان 60 کیلوگرم در هکتار بهترین نتایج را داشتند. پرونده مقاله

بذور اغلب گیاهان دارویی دارای انواع خواب می باشند. بنابراین شناخت روش های شکست خواب بذر این گیاهان جهت تولید و پرورش آنها ضروری است. به منظور مطالعه اثر تیمارهای مختلف بر شکست خواب بذر گیاه دارویی شاهتره Fumaria parviflora Lam. دو آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در آزمایشگاه زیست‌شناسی دانشگاه پیام نور مشهد در سال 1395 انجام شد. در آزمایش اول، عوامل آزمایش شامل سرمادهی مرطوب در 6 سطح (عدم سرمادهی مرطوب (شاهد) و سرمادهی به میزان 20، 30، 40، 50 و 60 روز) و اسید جیبرلیک در 4 سطح (صفر، 250، 500 و 1000 پی پی ام) بود. در آزمایش دوم، عوامل آزمایش شامل سرمادهی مرطوب در 6 سطح (عدم سرمادهی مرطوب (شاهد) و سرمادهی به میزان 20، 30، 40، 50 و 60 روز) و نیترات پتاسیم در 4 سطح (صفر، 2/0، 4/0 و 6/0 درصد) بود. نتایج آزمایش اول نشان داد که اثر سرمادهی مرطوب، اسید جیبرلیک و اثر متقابل دو عامل بر درصد و سرعت جوانه زنی از نظر آماری معنی دار بود. بالاترین درصد جوانه زنی در تیمار 20 روز سرمادهی مرطوب و 500 پی پی ام اسید جیبرلیک و بیشترین سرعت جوانه زنی در تیمار 20 روز سرمادهی مرطوب و 250 پی پی ام به دست آمد. همچنین در آزمایش دوم اثر سرمادهی مرطوب، نیترات پتاسیم و اثر متقابل دو عامل بر درصد و سرعت جوانه زنی از نظر آماری معنی دار بود. بیشترین مقادیر درصد و سرعت جوانه زنی در تیمار 20 روز سرمادهی مرطوب و نیترات پتاسیم 2/0 درصد به دست آمد. بر اساس نتایج این پژوهش خواب بذر در شاهتره می تواند از نوع خواب فیزیولوژیک باشد. پرونده مقاله

‏ بذر اغلب گیاهان دارویی دارای انواع خواب می‌باشند. بنابراین شناخت روش‌های موثر شکست خواب بذر این گیاهان ‏جهت تولید و پرورش آنها ضروری است. به منظور مطالعه اثر تیمارهای مختلف بر شکست خواب بذر گیاه دارویی شاهتره ‏Fumaria parviflora Lam.‎‏ دو آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا" تصادفی با 3 تکرار در آزمایشگاه زیست شناسی ‏دانشگاه پیام نور مشهد در سال 1394 انجام شد. در آزمایش اول، عوامل آزمایش شامل سرمادهی مرطوب در 6 سطح [عدم ‏سرمادهی مرطوب (شاهد) 20، 30، 40، 50 و 60 روز] و اسید جیبرلیک در 4 سطح (0، 250، 500 و 1000 پی‌پی‌ام) بود. ‏در آزمایش دوم، عوامل آزمایش شامل سرمادهی مرطوب در 6 سطح [عدم سرمادهی مرطوب (شاهد) 20، 30، 40، 50 و ‏‏60 روز] و نیترات پتاسیم در 4 سطح (0، 2/0، 4/0 و 6/0 درصد) بود. نتایج آزمایش اول نشان داد که اثر سرمادهی ‏مرطوب، اسید جیبرلیک و اثر متقابل دو عامل بر درصد و سرعت جوانه‌زنی از نظر آماری معنی‌دار بود. بالاترین درصد ‏جوانه‌زنی در تیمار 20 روز سرمادهی مرطوب و 500 پی‌پی‌ام اسید جیبرلیک و بیشترین سرعت جوانه‌زنی در تیمار 20 روز ‏سرمادهی مرطوب و 250 پی‌پی‌ام به دست آمد. همچنین در آزمایش دوم اثر سرمادهی مرطوب، نیترات پتاسیم و اثر متقابل ‏دو عامل بر درصد و سرعت جوانه‌زنی از نظر آماری معنی‌دار بود. بیشترین مقادیر درصد و سرعت جوانه‌زنی در تیمار 20 ‏روز سرمادهی مرطوب و نیترات پتاسیم 2/0 درصد به دست آمد. بر اساس نتایج این پژوهش خواب بذر در شاهتره می-‏تواند از نوع خواب فیزیولوژیک باشد.‏ پرونده مقاله

بذور اغلب گیاهان دارویی دارای انواع خواب می باشند. بنابراین شناخت روش های شکست خواب بذر این گیاهان جهت تولید و پرورش آنها ضروری است. به منظور مطالعه اثر تیمارهای مختلف بر شکست خواب بذر گیاه دارویی شاهتره Fumaria parviflora Lam. دو آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در آزمایشگاه زیست‌شناسی دانشگاه پیام نور مشهد در سال 1395 انجام شد. در آزمایش اول، عوامل آزمایش شامل سرمادهی مرطوب در 6 سطح (عدم سرمادهی مرطوب (شاهد) و سرمادهی به میزان 20، 30، 40، 50 و 60 روز) و اسید جیبرلیک در 4 سطح (صفر، 250، 500 و 1000 پی پی ام) بود. در آزمایش دوم، عوامل آزمایش شامل سرمادهی مرطوب در 6 سطح (عدم سرمادهی مرطوب (شاهد) و سرمادهی به میزان 20، 30، 40، 50 و 60 روز) و نیترات پتاسیم در 4 سطح (صفر، 2/0، 4/0 و 6/0 درصد) بود. نتایج آزمایش اول نشان داد که اثر سرمادهی مرطوب، اسید جیبرلیک و اثر متقابل دو عامل بر درصد و سرعت جوانه زنی از نظر آماری معنی دار بود. بالاترین درصد جوانه زنی در تیمار 20 روز سرمادهی مرطوب و 500 پی پی ام اسید جیبرلیک و بیشترین سرعت جوانه زنی در تیمار 20 روز سرمادهی مرطوب و 250 پی پی ام به دست آمد. همچنین در آزمایش دوم اثر سرمادهی مرطوب، نیترات پتاسیم و اثر متقابل دو عامل بر درصد و سرعت جوانه زنی از نظر آماری معنی دار بود. بیشترین مقادیر درصد و سرعت جوانه زنی در تیمار 20 روز سرمادهی مرطوب و نیترات پتاسیم 2/0 درصد به دست آمد. بر اساس نتایج این پژوهش خواب بذر در شاهتره می تواند از نوع خواب فیزیولوژیک باشد. پرونده مقاله

به منظور مطالعه اثر کمپوست و قارچ میکوریزا بر برخی خصوصیات رشدی چمن (گونه چچم) یک آزمایش گلخانه‌ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در سه تکرار در مرکز تولیدات گیاهی شهرداری مشهد در سال زراعی 95-1394 انجام شد. عوامل آزمایش شامل 5 سطح کمپوست (0، 1، 3، 5 و 7 درصد وزنی خاک گلدان) و دو گونه قارچ میکوریزا در چهار سطح [(عدم کاربرد (شاهد)، گونه‌های ‎ Glomus mosseae، ‎ Glomus ‎intraradices و ترکیب دو گونه] بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر کمپوست بر تمام صفات و اثر قارچ میکوریزا بر طول، وزن تر و وزن خشک ریشه، طول برگ، نسبت ریشه به اندام هوایی، و میزان کلروفیل معنی دار بود. ولی اثر متقابل دو عامل بر هیچ یک از صفات معنی دار نبود. بر اساس مقایسه میانگین صفات، بیشترین مقادیر تمامی صفات (جز نسبت ریشه به اندام هوایی) در تیمار 5 درصد وزنی کمپوست به دست آمد. بالاترین نسبت ریشه به اندام هوایی نیز تحت تاثیر 7 درصد وزنی کمپوست حاصل شد. بیشترین وزن تر، خشک و طول ریشه، نسبت ریشه به اندام هوایی و میزان کلروفیل (عدد اسپد) تحت تاثیر ترکیب دو گونه قارچ میکوریزایی G. mosseae و ‎ Glomus ‎intraradicesبه دست آمد. به طور کلی نتایج این مطالعه اثر مثبت کاربرد کمپوست بر تمامی خصوصیات رشدی و قارچ میکوریزا بر خصوصیات رشدی ریشه چمن را نشان داد. پرونده مقاله