چکیده جهت تعیین مناسب‌ترین میزان بذر مصرفی و رقم جو در مناطق سردسیر، پژوهشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار طی دو سال زراعی 1392-1390 در مؤسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور، ایستگاه مراغه انجام شد. در این پژوهش سه رقم جو سهند، آبیدر و دایتون در سه میزان 300، 400 و 500 بذر در متر مربع مورد ارزیابی قرار گرفت. رقم آبیدر از نظر وزن هزار دانه، درصد پوشش سبز، شاخص بهره‌وری بارش، عملکرد بیولوژیک و دانه نسبت به سایر ارقام برتری داشت. هم چنین تراکم 400 بذر در متر مربع به علت بهبود صفات درجه باردهی، شاخص بهره‌وری بارش، عملکرد بیولوژیک و دانه، تراکم بهینه شناخته شد. اثر متقابل رقم در میزان بذر از لحاظ وزن هزار دانه، شاخص برداشت، درجه باردهی، شاخص بهره‌وری بارش و عملکرد دانه، ارتفاع بوته، درصد پوشش سبز در مرحله گلدهی و تعداد دانه در سنبله معنی‌دار بود. سهند در تراکم 500، آبیدر و دایتون در تراکم 400 بذر در متر مربع بیشترین عملکرد را داشتند. در مجموع، رقم آبیدر با تراکم کاشت 400 بذر در متر مربع بیشترین درصد پوشش سبز در مرحله گلدهی، شاخص برداشت، درجه باردهی، شاخص بهره‌وری بارش، عملکرد بیولوژیک و دانه را داشت و از این لحاظ برای کشت پاییزه جو دیم در منطقه مراغه و نیز سایر مناطق آب و هوایی مشابه قابل توصیه است. پرونده مقاله

جهت بررسی اثر مقادیر مختلف بقایای علوفه ماشک گل سفید بر رشد و عملکرد ارقام گندم در مناطق سردسیر، آزمایشی به صورت استریپ پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار طی سه سال زراعی 1396-1393 در مؤسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور، ایستگاه مراغه انجام شد. در این پژوهش، میزان بقایای علوفه ماشک گل سفید در سه سطح 0، 5/1 و 3 تن در هکتار به عنوان فاکتور افقی و ارقام گندم دیم شامل هما، آذر 2 و باران به عنوان فاکتور عمودی مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمایش در قطعه زمینی که در تناوب علوفه - گندم قرار داشت، اجرا شد و بقایای گیاهی ماشک در کرت های آزمایشی افزوده و به طور یکنواخت روی سطح خاک پخش گردید. بقایای گیاهی به میزان 5/1 تن در هکتار اثرات مثبتی بر استقرار اولیه گیاهچه‌ها در مزرعه، عملکرد و اجزای عملکرد گندم داشت و رقم هما بیشترین واکنش مثبت را به اضافه شدن بقایای ماشک سبز در مقدار 5/1 تن در هکتار از لحاظ وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد زیست توده، شاخص برداشت، درجه باردهی و شاخص بهره‌وری بارش نشان داد. بنابراین، حفظ بقایای ماشک به میزان 5/1 تن در هکتار می تواند موجب بهبود عملکرد گندم دیم گردد. پرونده مقاله

جهت بررسی اثر مقادیر مختلف بقایای گندم بر رشد و عملکرد ارقام جو در مناطق سردسیر، آزمایشی به صورت استریپ پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار طی دو سال زراعی 1398-1396 در مؤسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور، ایستگاه مراغه انجام شد. در این پژوهش، میزان بقایای گندم در سه سطح 0، 5/1 و 3 تن در هکتار به عنوان فاکتور افقی و ارقام جو دیم شامل سهند، آبیدر، ریحان 03 و یوسف به عنوان فاکتور عمودی مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمایش در قطعه زمینی که در تناوب گندم- جو قرار داشت، اجرا شد و بقایای گیاهی گندم در کرت های آزمایشی افزوده و به طور یکنواخت روی سطح خاک پخش گردید. بقایای گیاهی گندم به میزان سه تن در هکتار اثرات مثبتی بر استقرار اولیه گیاهچه‌ها در مزرعه، تحمل به سرما، عملکرد و اجزای عملکرد جو داشت و رقم آبیدر بیشترین واکنش مثبت را به اضافه شدن بقایای گندم در مقدار سه تن در هکتار از لحاظ سرعت و درصد سبز شدن، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد زیست توده، درجه باردهی و شاخص بهره‌وری بارش نشان داد. بنابراین، حفظ بقایای گندم به میزان سه تن در هکتار می تواند موجب بهبود عملکرد جو دیم در مناطق سردسیر گردد. پرونده مقاله

به‌‌منظور بررسی اثر محتوای فسفر اولیه بذر بر خصوصیات رشدی و عملکرد سه رقم جو، پژوهشی به ‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار طی دو سال زراعی 1392-1390 در مؤسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور، ایستگاه مراغه انجام شد. عامل اول شامل سه رقم جو سهند، آبیدر و دایتون و عامل دوم نیز مقادیر مختلف فسفر مصرف شده در گیاهان والد در سال قبل 0، 15 ، 30 و 45 کیلوگرم در هکتار از منبع سوپر فسفات تریپل بود. محتوای فسفر دانه بر حسب درصد در گیاهان والد در میزان‌های مختلف فسفر مصرف شده اندازه‌گیری و نتایج نشان داد که در اثر مصرف مقادیر مختلف کود فسفره، غلظت فسفر در بذور تولید شده اختلاف معنی‌دار داشت و تیمارهای 30 و 45 کیلوگرم فسفر در هکتار از نظر غلظت فسفر در بذور نتاج، نسبت به بقیه تیمارها برتر بودند. ترکیب رقم سهند × 30 کیلوگرم فسفر در هکتار به غیر از عملکرد بیولوژیک، از نظر درصد فسفر بذر، عملکرد دانه، در جه باردهی، شاخص برداشت و درصد پوشش سبز در مرحله گلدهی نسبت به بقیه تیمارها برتر بود و این ترکیب تیماری می‌تواند برای کشت پائیزه جو دیم در منطقه و نیز سایر مناطق مشابه آب و هوایی توصیه گردد. پرونده مقاله

چکیده پایین بودن جوانه‌زنی و مشکل استقرار گیاهچه‌ گندم یکی از مشکلات اساسی در شرایط دیم است. استفاده بهینه از نیتروژن در تغذیه گیاهان والد، می‌تواند نقش مهمی در تولید بذرهایی با کیفیت و قدرت رشد بالا داشته باشد. بدین منظور اثر مقادیر کود نیتروژن در گیاهان والد گندم آذر2 بر جوانه‌زنی، قدرت بذر و استقرار گیاهچه‌ها در آزمایشگاه و مزرعه در مؤسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور، ایستگاه مراغه در سال 93-1392بررسی شد. بذور گندم آذر2 تحت تیمار مقادیر مختلف کود نیتروژن شامل 30، 60، 90 و 120 کیلوگرم در هکتار استفاده گردید. تمام صفات به غیر از درصد بذرهای جوانه زنده، تحت تأثیر مقادیر مختلف کود نیتروژن قرار گرفتند. تیمارهای کودی 60، 90 و 120 کیلوگرم نیتروژن در هکتار در گیاه والد از نظر درصد بذور زنده، هدایت الکتریکی مواد نشت یافته از بذرها، سرعت جوانه زنی، و وزن خشک ریشه چه، ساقه چه و گیاهچه در یک گروه قرار داشتند. در آزمایش مزرعه‌ای نیز سرعت و درصد سبز کردن گیاهچه‌ها به ترتیب در سطح احتمال 1 و 5% تحت تأثیر تیمارهای مصرف نیتروژن در گیاهان والد قرار گرفتند. از نظر میانگین سرعت و درصد سبزشدن گیاهچه‌ها هر سه تیمار 60، 90 و 120 کیلوگرم نیتروژن در هکتار در یک گروه قرار داشتند. بنابراین، مصرف کود نیتروژن به میزان 60 کیلوگرم در هکتار در گیاهان والد گندم دیم رقم آذر-2، برای تولید بذرهایی با قدرت بالا و استقرار سریع گیاهچه‌ها در مزرعه توصیه می‌شود. پرونده مقاله