در یک مطالعه آزمایشگاهی، اثر پیش‌تیمار تغذیه‌ای بذر بر صفات مربوط به جوانه‌زنی و رشد گیاهچه عدس (Lens culinaris Med.) در قالب دو آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار برای دو ماده پیش‌تیمار {پرایم با سولفات آهن (FeSO4) و سولفات روی (ZnSO4)} بررسی شد. در هر آزمایش و برای هر ماده پرایم، پنج سطح از غلظت ماده پرایم (30، 60، 90، 120 و 150 میلی مولار) در نظر گرفته شد. صفات مورداندازه‌گیری عبارت بودند از درصد و سرعت جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه وزن تر و خشک گیاهچه و شاخص بنیه طولی گیاهچه. نتایج داده‌ها نشان داد که از نظر نوع ماده‌‌ پیش‌تیمار، سولفات آهن نسبت به سولفات روی برتری نشان داد و باعث بهبود غالب شاخص‌های جوانه-زنی، به‌استثنای سرعت جوانه‌زنی، شد. همچنین با افزایش غلظت از 30 به 60 میلی‌مولار، بالاترین شاخص‌های جوانه ‌زنی و رشد و بنیه گیاهچه به دست آمد. هرچند با افزایش بیشتر غلظت ماده پیش‌تیمار ، یک روند کاهشی در تمامی صفات اندازه-گیری مشاهده شد که می‌تواند احتمالاً به دلیل ایجاد سمیت در بذرهای تحت غلظت‌های بالای فلزات باشد. در کل با توجه به نتایج کسب‌شده، به نظر می‌رسد استفاده از این دو ماده، به‌ویژه سولفات آهن، حداکثر با غلظت 60 میلی‌مولار برای بهبود ویژگی‌های جوانه‌زنی و تغذیه‌ای بذرهای سودمند باشد. پرونده مقاله