تعاملات فرهنگی به‌منظوردستیابی به فضا، نه‌تنها آن‌را به‌خود اختصاص می‌دهند بلکه متشکل از ترکیب و تلفیق کُنش‌های مختلف با‌یکدیگر تبدیل به‌ مکان می‌شوند. به‌طورخاص، حضور انسان برای روایتگری آثار نیازبه سازمان‌دهی و تجربۀ بصری افراد در محیط طراحی نقش تأثیرگذاری می‌تواند ایفاء نماید. فقدان درک کامل از تأثیر مؤلفه‌های حرکتی در باغ‌های ایرانی بر تجربۀ بازدیدکنندگان با رویکرد تعاملات فرهنگی، مانع‌از به‌کارگیری مؤثر این عناصر در طراحی فضاهای سبز معاصر می‌شود. این پژوهش به‌بررسی این مؤلفه‌ها و تأثیر آن‌ها بر اجتماع، تجربه و احساسات بازدیدکنندگان در تبیین تعاملات فرهنگی می‌پردازد. به‌طوری‌که در باغ‌های ایرانی، حرکت به‌شکل هنری و معناداری تجلی می‌یابد که باهدف ایجاد زیبایی و پیوند بین محیط و انسان هویت واحد می‌یابد. پژوهش حاضر به‌لحاظ روش‌تحقیق ازنوع کیفی و توصیفی-تحلیلی بهره‌مند است. همچنین جمع‌آوری اطلاعات دراین جستار ازطریق مستندات کتبی و میدانی، به‌وسیلۀ پرسش‌نامه و تجزیه‌وتحلیل اطلاعات داده‌ها انجام شده است. دراین بین محقق با انتخاب 5باغ‌ایرانی با ثبت میراث‌جهانی‌یونسکو مشتمل‌بر: باغ‌چهل‌ستون؛ اصفهان، باغ‌ارم؛ شیراز، باغ‌شاهزاده‌ماهان؛ کرمان، باغ‌فین؛ کاشان، و باغ‌دولت‌آباد؛ یزد، برآن است‌که نتایج بادرنظر داشتن واکاوی نمونه‌های انتخابی برحسب پرسش‌نامه نقش هریک از مؤلفه‌های حرکتی موردتبیین قرار گیرد. درنتیجه، پژوهش نشان داد که مؤلفه‌های حرکتی در ساختار روایی باغ‌های ایرانی با رویکرد تعاملات فرهنگی تأثیر قابل‌توجهی بر تجربه زیبایی‌شناسی-زیبایی‌شناختی اتوپیا و ادراک بازدیدکنندگان دارند و می‌توانند به‌عنوان الگوهایی مؤثر در طراحی فضاهای سبز و باغ‌های معاصر مورداستفاده قرار گیرند.