با توجه به اهمیت استخراج عدم قطعیت‌ها و پیشران‌ها به ویژه در محیط‌های پویا و متلاطم کنونی جهت انجام طیف وسیعی از مطالعات در بستر آینده پژوهی مانند تدوین راهبرد، ارزیابی راهبرد، ‌تدوین سناریو و ... طراحی چارچوب فرایندی شناسایی عدم قطعیت‌ها و پیشران‌ها ضروری است. مدیران و تصمیم گیران در چنین محیط‌هایی نیازمند روش‌هایی هستند که امکان شناسایی عوامل تأثیر گذار در آینده را در حداقل زمان ممکن و براساس نتایج پژوهش‌های موجود فرآهم آورد. روش‌های رایج در حوزه شناسایی عدم قطعیت‌ها و پیشران‌ها نیاز مطروحه را برآورده نمی‌نماید لذا این مقاله به دنبال ارائه چارچوبی فرآیندی جهت شناسایی عدم قطعیت‌ها و پیشران‌ها در حداقل زمان ممکن و با استفاده حداکثری از نتایج مطالعات پیشین می‌باشد. با هدف ارزیابی مدل پیشنهادی در محیط‌های عملیاتی نسبت به بکارگیری چارچوب مذکور در حوزه نفت و انرژی اقدام گردید. نتایج حاصله نشانگر کارایی و اثر بخشی مدل پیشنهادی جهت شناسایی عدم قطعیت‌ها و پیشران‌های مرتبط می‌باشد. پرونده مقاله

وقوع شوک‌هایی نظیر تحریم‌ها و تاثیرپذیری بازار سرمایه از آنها، نشان از آسیب‌پذیری این بازار و نیاز به راهکاری جهت ارتقای استحکام آن در برابر شوک‌ها دارد. در این پژوهش، تاب‌آوری بازار سرمایه ایران و تدوین الگویی برای آن مورد بحث قرار گرفته است. ابتدا الگوی نظری ارایه شده و با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری نسبت به آزمون فرضیات و انطباق الگوی پیشنهادی با داده‌های حاصل از نظرسنجی از خبرگان اقدام شد.ارزیابی الگو نشان می‌دهد که تاب‌آوری با نهادهای مالی، ابزارهای مالی، نهاد ناظر و قوانین و مقررات و بازارها و ناشران ارتباط معناداری دارد که اثر مثبت نهادهای مالی و اثر منفی ابزارهای مالی قابل توجه است. از سوی دیگر نشان داده شد تاب‌آوری بازار سرمایه ارتباطی با محیط پیرامون بازار سرمایه ندارد. در انتها، هر یک از یافته‌ها تفسیر و نکات پیشنهادی متناسب از آنها استخراج شد. اگر بازار سرمایه ایران از لحاظ نهادها، ابزارها، نهاد ناظر و قوانین و مقررات و بازارها و ناشران، ویژگی‌های تاب‌آوری را داشته باشد، آنگاه می‌توان گفت که کلیت بازار سرمایه در برابر ریسک‌های محیطی دارای استحکام کافی و در صورت وقوع بحران قادر به خروج مناسب از وضعیت عدم تعادل و تغییر در برابر روندهای بلندمدت محیطی است پرونده مقاله

مقاله حاضر به خلا مطالعاتی موجود در" سنجش ﺗﺎب آوری در ﺳﻄﺢ ﺳﻬﻢ"، در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. این پژوهش رویکردی توسعه ایـکاربردی داشته که به ارائه یک شیوه هدفمند در طراحی مدل تاب آوری قیمت سهام پرداخته است. پس از ارائه مدل سنجش تاب آوری، فرضیات پژوهش با اتکا به مبانی نظری و مطالعات پیشین، تدوین و در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1388 لغایت 1398 مورد آزمون قرار گرفتند. تحلیل داده ها ، استفاده از رگرسیون تابلویی با اثرات ثابت را تجویز نموده و خروجی های نرم افزارهایEviews نسخه 10 و Stata نسخه 12 نشان داد که تاب آوری سهام در سالهای مختلف متفاوت بوده و بین کلیه متغیرهای مد نظر در فرضیات فرعی بجز "متغیر نقدشوندگی تأثیر قیمت" با تاب آوری در سطح اطمینان 95 درصد رابطه معناداری وجود داشته و در این میان "متغیرهای بتای سهام و نسبت ارزش دفتری به بازار " دارای بیشترین رابطه معکوس و متغیر جزء گذرای روند قیمت سهام دارای بیشترین رابطه مثبت در مدل بوده است. پرونده مقاله