This paper is an attempt to explore how Lacanian concepts of desire, unconscious, as well as alienation are reflected in the major characters of Vladimir Vladimirovich Nabokov’s Lolita. Before unleashing the new, inexplicable yet highly fascinating aspects of psychoanalysis by the advent of French poststructuralist and psychoanalyst Jacques Lacan, Freudian psychoanalysis used to play the pivotal and, accordingly, unique role in the realm of literary criticism which suffered from some drawbacks and left many questions unanswered in the psychoanalytic sphere. However, under the auspices of Lacan, almost all of these eerie ambiguities have already been resolved. It would be a gross underestimate that expressing Lacanian concepts in simple words is feasible, since Lacan stipulates that “unconscious is complex, so that the language used to express it, inevitably, should be complicated” (Écrits, 24). The present paper aims to elucidate the ulterior reasons underling the interactions of the three main characters in Nabokov’s Lolita through Lacanian model for the development of psyche, namely: Imaginary Order, Symbolic Order, and the Real. پرونده مقاله

این مقاله نتایج تحقیق تاثیر مدیریت سود فزاینده و کاهنده بر کیفیت گزارشگری مالی را نشان می‌دهد. دقت پیش‌بینی جریان‌های نقدی عملیاتی آتی و پایداری سود حسابداری به عنوان شاخص‌هایی از کیفیت گزارشگری مالی مورد استفاده قرار گرفته است. در این مقاله مدیریت سود با استفاده از مدل کاسنیک و کیفیت گزارشگری مالی از طریق مدل تعدیل شده بارث محاسبه گردیده است. فرضیه‌های تحقیق از طریق داده‌های پانل با استفاده از اطلاعات 70 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1385-1395 مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که مدیریت سود فزاینده و مدیریت سود کاهنده باعث کاهش کیفیت گزارشگری مالی شده است، یعنی انجام مدیریت سود به سمت تحریف گزارشهای مالی و منافع فرصت‌طلبانه گرایش دارد؛ اما مدیریت سود تاثیری بر پایداری سود حسابداری ندارد. پرونده مقاله

در مقاله حاضر برای پیش بینی جریان های نقدی عملیاتی آتی از مدل بارث و همکاران (2001) و برای برآورد ارزش منصفانه تسهیلات مالی از مدل تنزیل جریان های نقدی تشیرارت و همکاران (2007) که توسط فدرال رزرو آمریکا ارائه شده، استفاده شده است. فرضیه های تحقیق از طریق داده های پانل با استفاده از اطلاعات 18 بانک پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه اول تحقیق بیانگر آن است که در سطح اطمینان 90 درصد صرفاً متغیر تغییرات ارزش منصفانه تسهیلات مالی با جریان های نقدی عملیاتی یک سال آتی بانک‌ها دارای ارتباط معنادار و مستقیم می باشد. لیکن نتایج حاصل از آزمون فرضیه دوم تحقیق بیانگر آن است که در سطح اطمینان 90 درصد هر دو متغیر تغییرات بهای تمام شده و تغییرات ارزش منصفانه تسهیلات مالی با جریان های نقدی عملیاتی دو سال آتی بانک‌ها دارای ارتباط معنادار و معکوس می باشند. همچنین در سطح اطمینان 90 درصد متغیر تغییرات مطالبات از سایر بانک ها با جریان های نقدی عملیاتی یک سال آتی بانک ها ارتباط معنادار و مستقیم و در سطح اطمینان 95 درصد متغیر تغییرات سپرده قانونی با جریان های نقدی عملیاتی دو سال آتی بانک ها ارتباط معنادار و معکوس دارند.عنوان مقاله [English]Usefulness Offair Value of Loan Facility for Predicting Banks, Future Operational Cash Flowsنویسندگان [English]Maryam RostamiHamidreza KordlouieGh. Taghi Nataj MalekshahFarhad Hanifiچکیده [English]In this study, the model of barth et.al (2001) was applied for predicting banks, future operational cash flows and for calculating fair value of loans was applied the model of Tschirhart et al. (2007).The hypotheses of the study were tested through the panel data gathered from 18 listed banks in Tehran Stock Exchange.In this researchoperational cash flows of one and two future-year of banks are considered. The findings of the first hypothesis of the research indicated that with 90% assurance only changes of fair value has a significant and negative relation with one year-future operational cash flows and changes of cost of loans has no effect. The findings of the second hypothesis of the research indicated that with 90% assurance both changes of fair value and changes of cost of loanshave a significant and negative relation with two year-future operational cash flows. پرونده مقاله

در این مقاله سودمندی زیان اعتباری مورد انتظار نسبت به زیان کاهش ارزش تسهیلات مالی در پیش‌بینی سودآوری آتی بانک‌ها مورد بررسی قرار گرفته است. برای پیش‌بینی سودآوری آتی از مدل آلتامرو و بیتی (2010) و کاناگارتنام (2014) و برای برآورد ارزش منصفانه تسهیلات مالی از مدل تنزیل جریانات نقدی تشیرارت و همکاران (2007) که توسط فدرال رزرو آمریکا ارائه شده، استفاده شده است. زیان اعتباری مورد انتظار نیز با استفاده از ارزش منصفانه تسهیلات محاسبه شده است. فرضیه‌های تحقیق از طریق داده‌های پانل با استفاده از اطلاعات 18 بانک پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سنوات 1397-1393 مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه اول تحقیق نشان می‌دهد در سطح اطمینان 95درصد صرفا زیان کاهش ارزش ارتباط معنادار و منفی با پیش‌بینی سودآوری یک سال آتی بانک‌ها دارد و زیان اعتباری مورد انتظار فاقد ارتباط معنادار می‌باشد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه دوم تحقیق نشان می‌دهد در سطح اطمینان 95 درصد هر دو متغیر زیان کاهش ارزش و زیان اعتباری مورد انتظار ارتباط معنادار و منفی با پیش‌بینی سودآوری دو سال آتی بانک‌ها دارند. همچنین متغیر اندازه دارایی‌ها دارای ارتباط معنادار و مثبت با سودآوری یک سال و دو سال آتی بانک‌ها می‌باشد. پرونده مقاله