پژوهش حاضر با هدف مقایسه انگیزه پیشرفت، اعتمادبه‌نفس، احساس تعلق به مدرسه و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان در مدارس دولتی، نمونه دولتی، هوشمند و تیزهوشان شهرستان ساری به روش علی-مقایسه ای انجام شد. جامعة آماری شامل کلیة دانش‌آموزان دختر پایة هشتم در سال تحصیلی 95–1394 بود که به روش نمونه‌گیری غیر تصادفی در دسترس تعداد 170 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار اندازه‌گیری، پرسشنامه‌های استاندارد انگیزة پیشرفت هلمدیچ و اسپنز (1977)، اعتمادبه‌نفس آیزنگ (1976)، احساس تعلق به مدرسه بری و همکاران (2004) و عملکرد تحصیلی فام و تیلور (1999) بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه‌ها با نظر پنج تن از استادان عضو هیئت‌علمی در رشته‌های علوم تربیتی و روان‌شناسی تأیید شد. با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، پایایی پرسشنامة انگیزة پیشرفت برابر 86/0، اعتمادبه‌نفس برابر 83/0، احساس تعلق به مدرسه برابر 85/0 و عملکرد تحصیلی برابر 87/0 محاسبه شد. روش تجزیه‌وتحلیل داده‌ها استفاده از روش‌های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (آزمون ناپارامتری کروسکال والیس به دلیل غیر نرمال بودن متغیرها بر اساس آزمون کولموگوروف - اسمیرنوف) از طریق برنامه نرم‌افزار SPSS23 بود. یافته‌ها نشان داد که انگیزه پیشرفت، اعتمادبه‌نفس، احساس تعلق به مدرسه و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان در مدارس دولتی، نمونه‌دولتی، هوشمند و تیزهوشان متفاوت است. پرونده مقاله

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش مبتنی بر یادگیری سیار بر خود کارآمدی، خود کنترلی، خود تنظیمی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان با روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه‌های آزمایش و کنترل انجام شد. جامعه آماری، متشکل از کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم در ناحیه 1 آموزش و پرورش شهر ساری به تعداد 855 نفر بوده که تعداد 47 نفر از دانش آموزان به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای آزمودنی های گروه آزمایش، آموزش مبتنی بر یادگیری سیار،اجرا شد. ابزار اندازه گیری در پیش آزمون و پس آزمون پرسش‌نامه‌های خودکارآمدی شرر و مادوکس (1982)، خودکنترلی تاجنی و همکاران (2004)، پینتریچ و دی گروت (1990) و عملکرد تحصیلی فام و تیلور (1999) بود. روش تجزیه و تحلیل داده ها استفاده از آزمون تحلیل کواریانس (ANCOVA) بود. یافته ها نشان داد آموزش مبتنی بر یادگیری سیار بر خود کارآمدی، خود کنترلی، خود تنظیمی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان تأثیر دارد. پرونده مقاله

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر ارزش¬های فرهنگی بر گرایش¬های تفکر انتقادی در بین دانشجویان دانشگاه آزاد با روش همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشکده¬های علوم پزشکی، انسانی و فنی و مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری در سال تحصیلی 1402-1401 به تعداد 8933 نفر بود که طبق جدول کرجسی و مورگان، تعداد 368 نفر به روش نمونه¬گیری تصادفی طبقه¬ای (بر حسب دانشکده محل تحصیل) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده¬ها، پرسشنامه¬های ارزش¬هاي فرهنگي منصوري سپهر و همکاران (پایایی: 88/0) و تفکر انتقادی پاک¬مهر و همکاران (پایایی: 89/0) بود. در سطح اطمینان 95 درصد (05/0 = α)، ضریب همبستگی پیرسون نشان داد، رابطه مثبت معناداری بین ارزش¬های فرهنگی و گرایش¬های تفکر انتقادی در دانشجویان هر یک از دانشکده¬ های پزشکی، علوم انسانی و فنی و مهندسی وجود دارد. تحلیل واریانس یک راهه نشان داد، ارزش¬های فرهنگی و گرایش¬های تفکر انتقادی در بین دانشجویان دانشکده¬های پزشکی، علوم انسانی و فنی و مهندسی تفاوت آماری معناداری ندارند. هم¬چنین، تحلیل رگرسیونی نشان داد ارزش¬های فرهنگی بر گرایش¬های تفکر انتقادی دانشجویان تاثیر دارد. به طوری¬که، ارزش¬های فرهنگی، 4/55 درصد از گرایش¬های تفکر انتقادی را تبیین (پیش¬بینی) می¬کنند. پرونده مقاله