از جمله مزیت های بیوسورفکتانت ها نسبت به سورفکتانت های سنتتیک سازگاری آن ها با محیط زیست، قابلیت تجزیه پذیری به صورت طبیعی، سمیت پایین، عملکرد اختصاصی، فعالیت باال تحت شرایط سخت دمایی، فشار و اسموالریتی باال و هم چنین قدرت کف کنندگی باالی آن هاست. اکتینومیست های نمک دوست می توانند در خاک های شور یا محیط های آبی با درصد باالی نمک مانند دریاچه نمک قم حضور داشته باشند. میکروارگانیسم ها زمانی که در شرایط افراطی و استرس قرار می گیرند، برای زنده ماندن نیاز به سازگاری با شرایط جدید دارند. این سازگاری مستلزم تولید برخی متابولیت های جدید توسط میکروارگانیسم ها می باشد. از آن جایی که شوری یک فاکتور استرس برای باکتری به حساب می آید، به جداسازی اکتینومیست های مولد بیوسورفکتانت از خاک های نمکی پرداخته شد. در این تحقیق 111 سویه اکتینومیست از خاک دریاچه نمک قم جداسازی شدند که از این بین 11 جدایه توانستند نمک 11 % را تحمل کنند و در گروه هالوتولرانت جای بگیرند. سپس بر اساس تست های بیوشیمیایی، جدایه های اکتینومیست هالوتولرانت برای تولید بیوسورفکتانت مورد بررسی قرار گرفتند. با توجه به تست های رایج بررسی تولید بیوسورفکتانت ) رشد بر روی منبع هیدروفوب، همولیز گلبول قرمز، کنار زدن نفت، سنجش ظرفیت امولسیون کنندگی، انهدام قطره روغن و سنجش کشش سطح( 8 جدایه اکتینومیست به عنوان جدایه هایی با توان تولید بیوسورفکتانت انتخاب شدند. با توجه به نتایج به دست آمده، جدایه 9 به عنوان بهترین جدایه انتخاب گردید پرونده مقاله

سابقه و هدف: سورفکتانت ها با منشا زیستی، ترکیبات آلی تولیدی توسط میکروارگانیسم ها از جمله کپک ها، مخمرها و باکتری ها هستند که با قرار گرفتن در بین سطوح، باعث کاهش کشش سطحی و بین سحطی می شوند. در این تحقیق به جداسازى سویه های اکتینوباکتریا تولید کننده بیوسورفکتانت از خاک دریاچه نمک قم پرداخته شد.مواد و روش ها: 110سویه اکتینوباکتریا از خاک جداسازی و برای تولید بیوسورفکتانت مورد سنجش قرار گرفتند. آزمون هاى رایج تولید بیوسورفکتانت(همولیز گلبول قرمز، آزمون پخش نفت، سنجش کشش سطح و غیره) صورت گرفت و در نهایت آنالیز 16S rRNA روى جدایه برتر مولد بیوسورفکتانت انجام شد. آزمون هاى کروماتوگرافى لایه نازک، طیف سنجى مادون قرمز و آنالیز ساختاری روى بیوسورفکتانت صورت گرفت. بهینه سازى تولید بیوسورفکتانت در حضور منابع کربن و نیتروژن مختلف و عوامل دما، pH و دور همزن انجام شد.نتایج: از بین ١١٠ سویه اکتینوباکتریا، ١٥ سویه قادر به تحمل نمک تا ١٠% بودند. با توجه به آزمون هاى سنجش تولید بیوسورفکتانت، ٨ سویه قادر به تولید بیوسورفکتانت بودند که از این میان سویه شماره 9 به عنوان بهترین سویه انتخاب شد و با آنالیز 16S rRNA در جنس میکروباکتریوم قرار گرفت. آنالیز هاى ساختارى گلیکولیپیدى بودن بیوسورفکتانت را مشخص نمودند. ساکارز و عصاره مخمر به عنوان بهترین منع کربن و نیتروژن و دمای 27 درجه سلسیوس، pH ، ١١ و دور همزن ١٧٠ rpm به عنوان شرایط بهینه انتخاب شدند.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش پتانسیل سویه میکروباکتریوم تولیدکننده بیوسورفکتانت به منظور استفاده کاربردی در پاکسازی زیستی آب و اکوسیستم خاک را نشان می دهد. پرونده مقاله