در این تحقیق تاثیر پیش تیمار ترکیبی زمان (24 و 96 ساعت) و pH (7 و 9) در شرایط محدودیت افراطی دی اکسید کربن (عدم هوادهی، عدم تلقیح دی اکسید کربن)، بر فاز تصاعدی رشد، محتوای رنگیزه ای به ازای سلول، جابجایی جذب کلروفیل، ساختار و عملکرد فیکوبیلی زوم، نسبت رنگیزه‌‌های مرکز واکنش و کمپلکس‌‌های جمع آوری کننده نور؛ و نسبت فتوسیستم یک به دو در سیانوباکتری استیگونماتال Fischerella sp.FS 18 بررسی گردید. نتایج نشان داد اعمال پیش تیمارها در هردو زمان 24 و 96 ساعت و هر دو شرایط خنثی و قلیایی، سبب حفظ فاز تصاعدی رشد شد. بر خلاف قله جذبی کلروفیل، رنگیزه‌‌های سلولی از الگوی ثابتی در رابطه با پیش تیمارها تبعیت نمی‌کردند. نقطه اصلی تاثیر پیش تیمارها، فیکوبیلی‌زوم بود. سیانوباکتری در بخش میله‌ای خود الگوی یکسانی را از نظر واکنش به پیش تیمارها نشان داد. فیکوسیانین به اندازه یک واحد و فیکواریترین تا سه واحد تحت تاثیر پیش تیمارها تغییر جذب نشان داد. بالاترین نسبت فتوسیستم یک به دو در شرایط بیست و چهار ساعت و محیط خنثی مشاهده شد. گذشت زمان این نسبت را کاهش داد و سبب ضعف در بهره‌وری انتقال انرژی در سیستم‌‌های فتوسنتزی گردید. تغییر در عملکرد فیکوبیلی زوم می‌تواند نوعی مکانیسم ترمیمی برای جبران این کاهش باشد. پرونده مقاله

مسئله رفع شوری ناشی از استخراج نفت در دهه اخیر یکی از عمده‌ترین مسائل زیست محیطی کشور می‌باشد. روش‌های زیستی در مناطق آلوده به نفت می‌توانند از کارامدترین روش‌ها محسوب گردند. هدف این مطالعه بررسی توان کاهش شوری توسط سیانوباکتری جدا شده از مناطق آلوده نفتی بود. سیانوباکتری Anabaena sp.FS 76 از مناطق نفتی جنوب کشور (استان خوزستان) جمع‌آوری شد و در شرایط آزمایشگاهی از نظر خوگیری توام به شوری و نور محدود افراطی، از نظر اکوفیزیولوژیک مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای شوری شامل محیط فاقد شوری و محیط کشت BG011 واجد کلرید سدیم با مقادیر مختلف (25/0، 5/0 ، 75/0و 1 درصد) در نظر گرفته شد. سنجش‌ها شامل بررسی بقا و رشد، رنگیزه‌ها (فیکوسیانین، آلوفیکوسیانین، فیکواریترین)، قند و پروتئین بود. نتایج نشان داد که بیشینه نرخ رشد در شوری 1 درصد بود. شوری تا حد 1 درصد نه تنها سبب کاهش محتوای قند و پروتئین کل نشد بلکه به طور معنی‌داری آن را افزایش داد. طیف‌های جذبی در تنش توام شوری و نور محدود افراطی، وجود سیستم میله ای و مرکزی فیکوبیلی زوم را تایید نمود. در این تحقیق مشخص شد قابلیت تعدیل شوری در این سیانوباکتری در شرایط طبیعی وجود دارد. این قابلیت در شوری‌های بالا به‌خصوص 1 درصد به بالاترین حد رسید. نتایج این تحقیق نشان داد نمونه از نظر فیزیولوژی محیطی و بیوتکنولوژی نمونه‌ای توانمند و قابل توجه جهت بررسی‌های آتی می‌باشد. پرونده مقاله

یکی از منابع بیولوژیک برای تولید بیودیزل سیانوباکتری‌ها می‌باشند. هدف از این تحقیق مطالعه اثر دما در میزان بقاء، رنگیزه‌های فتوسنتزی، محتوای و کیفیت چربی Synechococcus elongatusبه‌عنوان مواد خام برای تولید بیودیزل بود. در این تحقیق نمونه‌برداری از جزیره خارک انجام شد. بعد از خالص سازی، نمونه درمحیط کشت BG11 در دمای 25 درجه سانتی‌گراد تحت نور دائمی و 7 pH نگهداری شدند. شناسایی نمونه با تهیه اسلایدهای نیمه دائمی، کلیدهای شناسایی موجود و روش‌های مولکولی انجام شد. سپس نرخ رشد، میزان رنگیزه کلروفیل، فیکوبیلی پروتئین و میزان فتوسنتز نمونه‌ها، تحت تیمار دماهای 20، 25، 30، 35 و 40 درجه سانتی گراد با غلظت‌های 25/0 درصد NaNO3 و pH 9 اندازه‌گیری شدند. میزان کل اسیدهای چرب با روش گراویمتری محاسبه گردید. پروفایل اسیدهای آمینه با کمک دستگاه HPLC و پروفایل اسیدهای چرب با استفاده از GC سنجیده شد. بررسی اثر فاکتور دما بر روی این سیانوباکتری نشان داد که بهترین شرایط رشد، تولید رنگیزه، اسید چرب و اسید آمینه در غلظت 25/0 درصد NaNO3 و 9pH در روز 15 انکوباسیون و دمای ºC 35 بود. در این شرایط میزان پالمتیک اسید (74/42 درصد)، استئاریک اسید (56/29 درصد)، پالمیتولئیک اسید (2/10 درصد)، اولئیک اسید (72/6 درصد)، لینولئیک اسید (72/1 درصد)، α- لینولنیک اسید (636/1 درصد) بود. در دمای 35 درجه سانتی‌گراد اسیدهای آمینه آلانین، فنیل آلانین، گلوتامیک اسید، گلوتامین، گلیسین و ایزولوسین بیشترین میزان را به خود اختصاص دادند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که Synechococcus elongatus در شرایط استرس محیطی قادر است میزان تولید لیپید خود را افزایش ‌دهد. پرونده مقاله