نفوذپذیری خاک، از مهم ترین عوامل مؤثر در میزان تولید رواناب و ارزیابی وضعیت آبخیزهاست و راه کارهای متعددی برای بهبود آن ارائه شده است. ولی استفاده ازذرات نانو به صورت جداگانه و در ترکیب با افزودنی های آلی با هدف بهبود میزان نفوذ آب در خاک کم تر استفاده شده است. به همین دلیل در پژوهش حاضر سعی ش دتأثیر افزودنی آلی ورمی کمپوست به میزان 100 گرم بر مترمربع و هم چنین نانوسیلیکا در سه سطح سه، هفت و 10 گرم بر مترمربع به صورت جداگانه و ترکیبی برنفوذپذیری خاک حساس به فرسایش منطقه مرزن آباد- کندلوس در شرایط آزمایشگاهی و با استفاده از کرت های کوچک فرسایشی ارزیابی شود. برای همین منظورمقدار نفوذ آب در خاک پس از شبیه سازی باران طرح با شدت 50 میلی متر بر ساعت و دوام 50 دقیقه در تیمارهای مختلف اندازه گیری شده و در نهایت تجزیه و10 گرم بر مترمربع) در سطح اطمینان ) (NS تحلیل های آماری انجام شد. نتایج نشان داد که تمام تیمارهای مورد استفاده در پژوهش به جز تیمار سطح سه نانوسیلیکا ( 3و نیز (NS نانوسیلیکا سطح دو ( 2 ،(NS نانوسیلیکا سطح یک ( 1 ،(V) 99 درصد نفوذپذیری خاک نسبت به تیمار شاهد را افزایش داد. میزان نفوذ آب در خاک تیمارهای،24/ به ترتیب 79 (VNS و ورمی کمپوست و نانوسیلیکا سطح سه ( 3 (VNS ورمی کمپوست و نانوسیلیکا سطح دو ( 2 ،(VNS ورمی کمپوست و نانوسیلیکا سطح یک ( 10/24 درصد کاهش داشت. تفاوت در عملکرد کاربرد جداگانه و ترکیبی ورمی کمپوست و ،(NS 23 درصد افزایش و در ( 3 / 15/09 و 30 ،14/05 ،10/18 ،30/63نانوسیلیکا مؤید ضرورت استفاده صحیح از افزودنی ها در مدیریت منابع آب و خاک است. پرونده مقاله

سابقه و هدف: پساب برنج یکی از مهم ترین و فراوان ترین پساب های شهری است که روزانه به میزان فراوانی تولید می شود. و به دلیل بار بالای مواد آلی می تواند به عنوان گزینه مناسب در تولید اتانول(سوخت زیستی سازگار با محیط زیست) به کارگرفته شود. این مطالعه با هدف بررسی تولید اتانول از پساب برنج با استفاده از فرآیند هیدرولیز آنزیمی و تخمیر توسط قارج آسپرژیلوس نایجر و مخمر ساکارومایسس سرویزیه انجام شد. مواد و روش‌ها: برای بهینه سازی فرآیند هیدرولیز آنزیمی توسط قارچ آسپرژیلوس نایجر به منظور تولید گلوکز، تاثیر غلظت های مختلف پساب با میزان نشاسته اولیه (20، 40، 50، 60 و 80) گرم بر لیتر، و منبع نیتروژنی (NH4NO3، NH4SO4و NH4CL) مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور تعیین غلظت قند تولید شده از روش DNS استفاده شد. برای اندازه گیری غلظت اتانول تولیدی از دستگاه کروماتوگرافی گازی استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد که غلظت 60 گرم بر لیتر و منبع نیتروژنی NH4SO4 بیشترین تاثیر را بر روی گلوکز تولیدی به میزان 31.84 و 32.27 گرم بر لیتر دارا می باشد. نتایج بررسی تولید اتانول توسط مخمر ساکارومایسس سرویزیه از پساب هیدرولیز شده با غلظت گلوکز اولیه 32.4 گرم برلیتر نشان داد که بیشترین میزان اتانول تولیدی و بازده آن به ترتیب برابر با 11.51 گرم بر لیتر و 0.37 گرم اتانل در هر گرم از کل قند می باشد. همچنین بیشترین میزان وزن خشک سلولی و بازده آن به میزان2.98 گرم توده زیستی و g CDW/g total sugar 0.14 به دست آمد. نتیجه‌گیری: با توجه به فراوان بودن پساب برنج و همچنین میزان بازده اتانول تولیدی، پساب مورد نظر می تواند به عنوان یک سوبسترای مناسب در تولید اتانول به عنوان یک سوخت زیستی بکار گرفته شود. پرونده مقاله