سابقه و هدف: پساب برنج یکی از مهم ترین و فراوان ترین پساب های شهری است که روزانه به میزان فراوانی تولید می شود. و به دلیل بار بالای مواد آلی می تواند به عنوان گزینه مناسب در تولید اتانول(سوخت زیستی سازگار با محیط زیست) به کارگرفته شود. این مطالعه با هدف بررسی تولید اتانول از پساب برنج با استفاده از فرآیند هیدرولیز آنزیمی و تخمیر توسط قارج آسپرژیلوس نایجر و مخمر ساکارومایسس سرویزیه انجام شد. مواد و روش‌ها: برای بهینه سازی فرآیند هیدرولیز آنزیمی توسط قارچ آسپرژیلوس نایجر به منظور تولید گلوکز، تاثیر غلظت های مختلف پساب با میزان نشاسته اولیه (20، 40، 50، 60 و 80) گرم بر لیتر، و منبع نیتروژنی (NH4NO3، NH4SO4و NH4CL) مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور تعیین غلظت قند تولید شده از روش DNS استفاده شد. برای اندازه گیری غلظت اتانول تولیدی از دستگاه کروماتوگرافی گازی استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد که غلظت 60 گرم بر لیتر و منبع نیتروژنی NH4SO4 بیشترین تاثیر را بر روی گلوکز تولیدی به میزان 31.84 و 32.27 گرم بر لیتر دارا می باشد. نتایج بررسی تولید اتانول توسط مخمر ساکارومایسس سرویزیه از پساب هیدرولیز شده با غلظت گلوکز اولیه 32.4 گرم برلیتر نشان داد که بیشترین میزان اتانول تولیدی و بازده آن به ترتیب برابر با 11.51 گرم بر لیتر و 0.37 گرم اتانل در هر گرم از کل قند می باشد. همچنین بیشترین میزان وزن خشک سلولی و بازده آن به میزان2.98 گرم توده زیستی و g CDW/g total sugar 0.14 به دست آمد. نتیجه‌گیری: با توجه به فراوان بودن پساب برنج و همچنین میزان بازده اتانول تولیدی، پساب مورد نظر می تواند به عنوان یک سوبسترای مناسب در تولید اتانول به عنوان یک سوخت زیستی بکار گرفته شود. پرونده مقاله