آلودگی هوا یکی از مهمترین معضلات زیست‌محیطی است که تاثیر آن بر قدرت باروری مورد توجه قرار گرفته است. مطالعه حاضر به بررسی اثر مواجهه با PM2/5 و آلودگی‌های گازی، تغییر هورمون‌های جنسی، شکست DNA اسپرم و همچنین سنجش MS-HRM برای ژن Aquaporin9در بافت بیضه پرداخته شد. پس از نمونه‌گیری و ارزیابی غلظتPM2/5 ، از۲۴ سر رت نر استفاده گردید. حیوانات به طور تصادفی در سه گروه دریافت‌كنندهء PM2/5 به همراه آلاینده‌های گازی، دریافت‌كنندهء آلاینده‌های گازی و کنترل دریافت‌كنندهء هوای تمیز با شرایط استاندارد تقسیم‌بندی شدند. بعد ازشش ماه جهت بررسی تغییرات، هورمون محرک فولیکول FSH ، تستوسترون و همچنین شکست DNA در اسپرم حیوانات ارزیابی شدند و همچنین سنجش MS-HRM برای این ژن انجام شد. نتایج نشان داد که گروه مواجهه‌یک نسبت به گروه کنترل، افزایش FSH و کاهش معنی‌داری در مقدار تستوسترون سرمی را نشان دادند. همچنین گروه‌های تیمار شده با مواجهه‌دو کاهش معناداری در تستوسترون سرمی نسبت به گروه کنترل نشان دادند. از لحاظ شکست DNA اسپرم در گروه‌های تیمار مواجهه‌یک و مواجهه‌دو افزایش معنی‌داری نسبت به گروه کنترل نشان دادند. در بررسی متیلاسیون تنها گروه مواجهه‌یک تغییرات آماری معنی‌داری در مقایسه با گروه کنترل در مدت 6 ماه نشان داد. بنابراین قرار گرفتن در معرض PM2/5 و آلاینده‌های گازی منجر به تداخل درترشح هورمون های جنسی و اثر مخرب بر شکنندگی DNA اسپرم و در نتیجه اختلال در عملکرد تولید مثل مردان می شود که این امر در القای نازایی در جنس نر حائز اهمیت می‌باشد. این یافته‌ها ممکن است در شناسایی اهداف درمانی برای کاهش اختلالات ناباروری انسان ناشی از قرار گرفتن در معرض PM2/5 کمک کند. پرونده مقاله