مراکز فرهنگی و موز‌ه‌های مردم‌شناسی، میراث مصنوعات فیزیکی و ویژگی‌های ناملموس یک گروه یا جامعه است که از نسل‌های گذشته به ارث رسیده، در زمان حال نگهداری می‌شود و به نفع نسل‌های آینده اعطا می‌شود. برای اینکه یک کشور، شهر و جامعه یا مردم خود را از سایر مردم منطقه متمایز کند، این میراث فرهنگی را به عنوان موضوعی در پروژه‌های معماری نمادین برای ایجاد حس مکان و مکان‌یابی شهرهای خود بر روی نقشه فرهنگی به کار می‌گیرند. هدف طراحی مقاله حاضر بررسی چگونگی تاثیر فرهنگ بر معماری و بالعکس؛ و از اهداف پژوهشی می‌توان به ایجاد بعد تقویت روحی مشارکت‌پذیری افراد در فضاهای جمعی و یادآوری روابط گرم گذشته در میان مردم و نمایش هویت بخش فرهنگ کهن در جهت افزایش جاذبه گردشگری و تقویت اقتصاد گردشگری نمایش نقاط قوت فرهنگ‌های مختلف در جامعه‌هایی با چند خرده فرهنگ اشاره کرد. پژوهش حاضر، براساس هدف کاربردی و روش انجام آن توصیفی- تحلیلی است. اطلاعات مورد نیاز پژوهش به شیوه‌ اسنادی- کتابخانه‌ای و میدانی جمع‌آوری شده است. و برای نمایش گرافیکی داده‌ها و نتایج تجزیه و تحلیل و طراحی از نرم‌افزارهای 3D MAX ،SPSS وAUTO CAD استفاده شده است. در طراحی فضاهای عمومی شهر بجنورد، به‌ویژه موزه مردم شناسی و مرکز فرهنگی، اصول بنیادی را باید در نظر گرفت که منجر به ارتقای هویت شهر و افزایش حس تعلق شهروندان و خودباوری آنها خواهد شد. در واقع، محیط ساخته شده باید موجب هویت‌زایی و افزایش تعلق و اعتماد به نفس شهروندان گردد. با توجه به نتایج پژوهش، در طراحی مرکز مردم‌شناسی و موزه شهر بجنورد عواملی چون معماری بومی، هویت بخشی، فرهنگی، روحیه مشارکت‌پذیری، حس مکان، زیرساخت‌ها، در طراحی فضاهای عمومی به ترتیب بیشترین تأثیر را در ارتقای هویت و افزایش حس تعلق شهروندان دارند. پرونده مقاله