به منظور بررسی اثر استفاده از کیلات‌های آلی روی، منگنز و کروم بر عملکرد و جمعیت میکروبی سکوم جوجه‏های گوشتی پژوهش حاضر انجام شد. این مطالعه در قالب طرح کاملاً تصادفی با 420 قطعه جوجه یک‌روزه گوشتی سویه راس 308 در 7 تیمار، 5 تکرار و 15 پرنده در هر پن و به مدت 42 روز انجام شد. تیمارها عبارت از 1) کیلات روی، منگنز و کروم، 2) کیلات روی و منگنز، 3) کیلات روی و کروم، 4) کیلات منگنز و کروم، 5) کیلات منگنز، 6) کیلات روی و 7) کیلات کروم بودند. صفات عملکردی شامل مصرف خوراک، افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک اندازه‌گیری شدند. در پایان آزمایش میکروفلور سکوم جوجه‌های گوشتی داده برداری شد. داده¬های جمع¬آوری شده با رویه LSmeans در نرم افزار آماری SAS آنالیز شدند. اثر کیلات‌های آلی بر وزن بدن در دوره آغازین و ضریب تبدیل خورک در دوره رشد معنی دار شد (05/0 > p). بیش‌ترین مقدار افزایش وزن (6/176 گرم) در تیمار حاوی کیلات کروم و کم‌ترین مقدار افزایش وزن (8/152 گرم) در تیمار حاوی کیلات روی مشاهده شد. بیش‌ترین مقدار ضریب تبدیل خورک (1/1) در تیمار حاوی کیلات روی، منگنز و کروم و کم‌ترین مقدار (0/1) در تیمار حاوی کیلات کروم مشاهده شد. اثر کیلات‌های آلی بر جمعیت E.coli سکوم جوجه های گوشتی معنی دار شد (05/0 > p). بیش‌ترین (LogCFU/g 65/5) و کمترین (LogCFU/g 15/5) جمعیت باکتری E.coli به ترتیب در تیمارهای حاوی کیلات روی، منگنز و کروم و کیلات روی مشاهده شد. با توجه به بهبود صفات عملکرد و میکروفلور سکوم جوجه‌های گوشتی تحقیق حاضر، استفاده از کیلات‌های آلی قابل توصیه است.