سرطان ریه شایع‌ترین بدخیمی با بالاترین میزان مرگ و میر در سراسر جهان است. RNAهای بلند غیر کد‌‌‌کننده (LncRNAs) نقش‌های پیچیده‌ای در شروع و پیشرفت سرطان ریه دارند و در نتیجه بر پیش‌آگهی بیماران تأثیر می‌گذارند. در پژوهش حاضر تغییرات بیان lncRNAهایCCAT1 ،CCHE1 ،ANRIL ، BANCR و PICART1 در بافت‌های توموری در مقایسه با بافت‌های طبیعی مجاور تومور بررسی شدند و پتانسیل آن‌ها به عنوان نشانگر‌های زیستی برای تشخیص و پیش‌آگهی سرطان ریه ارزیابی گردید. به منظور انجام این مطالعه مورد - شاهدی، ۳۰ نمونه‌ی بافت سرطانی ریه و ۳۰ نمونه‌ی بافت غیر سرطانی مجاور تومور جمع‌آوری گردید و پس از استخراج RNA تام و سنتز cDNA، سطح بیان lncRNAهای هدف و ژن مرجع β2M با استفاده از روش Real-time PCR SYBR Green اندازه گیری شد. آنالیز آماری داده‌های Real-time PCR، بین میزان بیان این lncRNAها در بافت توموری و بافت نرمال اطراف تومور، تفاوت معنی داری نشان ندادند (05/0 ˃ p). همچنین ارتباط معنی داری بین سطح بیان این lncRNAها با هیچ یک از ویژگی‌های جمعیت‌شناختی و پاتولوژیک بیماران مشاهده نشد (05/0 ˃ p). بر اساس یافته‌های این مطالعه می‌توان چنین نتیجه گرفت که این lncRNAها نقشی در سرطان ریه، در بیماران ایرانی ندارند. با این حال برای تأیید نتایج این پژوهش، بررسی بیان این lncRNA ها در تعداد بیشتری نمونه لازم می‌باشد. پرونده مقاله