استراتژی کاهش هزینه و دارایی یکی از رایج ترین استراتژی های احیای مالی بنگاه‌ در زمان افول و مواجهه با تنگنای مالی است. در کاهش هزینه، هدف اصلی بهبود شرایط نقدینگی از طریق کاهش نرخ جریان خروجی وجوه نقد است. در کاهش دارایی، هدف نخست افزایش بهره وری از طریق بازبکارگیری مجدد دارایی ها و هدف دوم تامین مالی از طریق واگذاری دارایی های کم بازده است. با وجود اینکه این استراتژی توسط بسیاری از پژوهشگران به عنوان استراتژی الزامی و اثربخش در احیای مالی بنگاه ها دانسته شده، ولی نتایج چندین مطالعه تجربی نشان داده است که کاهش هزینه و دارایی در پاره‌ای از موارد خود عامل افول بیشتر بوده و مانعی برای بازگشت و احیای بنگاه می باشد. در این مقاله قصد داریم با استفاده از روش مدل سازی دینامیک سیستم ها، نشان دهیم استراتژی کاهش هزینه و دارایی، چگونه مکانیزم های خلق رانت شومپیتری و ریکاردویی را در بنگاه تحت تاثیر قرار داده و تحت چه شرایطی باعث احیا و تحت چه شرایطی مانع احیا و رشد بلند مدت آن می شوند. پرونده مقاله