هدف: هدف پژوهش حاضر این بود که عوامل ارتقای امنیت اجتماعی مورد تایید خبرگان را با استفاده از نظر کتابداران و کارشناسان نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور در قالب مدل ارائه دهد، و برازش آن را با شاخص‌های آماری مناسب بررسی نماید. روش پژوهش: پژوهش، از نظر هدف کاربردی بوده و از روش پیمایشی –تحلیلی استفاده کرده است. جامعه پژوهش شامل مدیران کتابخانه‌های عمومی نهاد و کارشناسان ادارات کل استان‌ها بود که حجم نمونه برای آن، 428 نفر تعیین شد. ابزار مورد استفاده پرسشنامه تحقیق مصیب زاده، میرحسینی، اباذری، حریری (1398) بود که مورد تایید 50 تن از خبرگان در زمینه کتابداری و امنیت اجتماعی قرار گرفته است. پایایی پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ 89/0 محاسبه شد. در نهایت با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری، اهمیت عوامل موثر مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار آموس[1] استفاده شد. یافته ها: در مدل نهایی بر اساس نظرات کارشناسان و مسئولان کتابخانه‌ها، مؤلفه‌های تأثیرگذار بر ارتقای امنیت اجتماعی شامل چهار مؤلفه اصلی امنیت و سرمایه اجتماعی، فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی، غنی‌سازی اوقات فراغت و ترویج خواندن بود که با آزمون فرضیه‌های تحقیق تأیید شده و می‌توانند تأثیر معناداری بر امنیت اجتماعی داشته باشند. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که کتابخانه‌های عمومی به عنوان مؤسسه‌ای اجتماعی می‌توانند در راستای ارتقای امنیت اجتماعی جامعه گام‌های مؤثری بردارند. مؤلفه‌ها و زیرمولفه‌های شناسایی شده حاصل از این پژوهش درقالب مدل می‌تواند توسط مسئولان و دست‌اندرکاران کتابخانه‌های عمومی به عنوان ابزاری در جهت برنامه‌ریزی برای ارتقای امنیت اجتماعی استفاده شود. [1] Amos پرونده مقاله