گردشگری درمانی یکی از روبه رشد‌ترین بخش‌های صنعت گردشگری است که از دهه 1990 عوامل متعددی همچون تغییر در ارزش‌های مصرف‌کنندگان، مسن‌ تر شدن جمعیت، اقتضائات سیستم خدماتی بهداشتی و... موجب گسترش و تقویت آن شده است و به دلیل مزایا و منافع فراوان از توجه خاصی برخورداراست.هدف این پژوهش ارزیابی توانمندی‌های شهر اهواز در جذب گردشگران درمانی خارجی است.این پژوهش بر اساس ماهیت و روش از نوع توصیفی، تحلیلی و بر اساس هدف از نوع کاربردی می باشد. جامعه آماری درنظر گرفته شده در آن، گردشگران درمانی ومتخصصین وکارشناسان مراکز درمانی فعال در این حوزه است و حجم نمونه پژوهش با استفاده از فرمول کوکران 150 نفر درنظر گرفته شده است که از این تعداد، 100 نفر گردشگران درمانی و 50 نفر متخصصین وکارشناسان را شامل می‌شود. به منظور جمع آوری اطلاعات از2پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است که پایایی آنها از طریق الفای کرونباخ برای پرسشنامه متخصصین وکارشناسان 71/0 وبرای گردشگران درماتی 85/0 محاسبه شده است.جهت تحلیل داده‌ها از آزمون t تک نمونه‌ای استفاده شده است همچنین جهت رتبه‌بندی عوامل مؤثر بر توسعه گردشگری درمانی شهر اهواز از روش AHP استفاده شده است؛ نتایج حاکی از آن است که زیرساخت‌های درمانی، خدماتی و رفاهی در شهر اهواز از دید گردشگران پاسخ‌گوی نیاز آن‌ها است و نشان از رضایت بالای آنها از این زیر‌ساخت‌هادارداما از دید متخصصین وکارشناسان مراکز- درمانی،زیر‌ساخت‌های درمانی پاسخ‌گوی نیاز گردشگران این شهر نمی‌باشد. درتعیین گزینه‌های تصمیم‌گیری عوامل مؤثر بر توسعه گردشگری درمانی، منابع پزشکی، خدمات سفر و بازاریابی درنظر گرفته شد. پرونده مقاله