به‌منظور بررسی اثر شوری بر جوانه‌زنی ارقام سویا، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه بذر مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی مازندران در سال 1400 اجرا شد. تیمارها شامل 11 رقم سویا (ویلیامز، صبا، تپور، ساری، امیر، کاسپین، کوثر، کتول، سحر، تلار، نکادر) و چهار سطح شوری (صفر، 20، 40 و 60 میلی‌مولار کلرید سدیم) بود. تجزیه واریانس نشان داد که اثر تیمارها و اثر متقابل آن‌ها بر تمام صفات در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار و با افزایش شوری، میزان صفات کاهش معنی‌داری یافت. مقایسه میانگین اثر رقم بر درصد جوانه‌زنی نشان داد که در بین ارقام، درصد جوانه‌زنی یکنواخت بوده و بیشترین میزان در رقم کتول (3/83 درصد) مشاهده شد. مقایسه میانگین اثرات متقابل شوری و رقم نشان داد که بیشترین مقادیر صفات در ترکیب تیماری ارقام و غلظت صفر میلی‌مولار مشاهده و با افزایش شوری، از میزان صفات کاسته و کمترین مقدار آن‌ها در ترکیبات تیماری ارقام و سطح 60 میلی‌مولار بود. تجزیه خوشه‌ای، ژنوتیپ‌ها را در سه گروه قرار داد. آنالیز همبستگی نشان داد که تمامی ضرایب همبستگی مثبت و معنی‌دار بوده و صفت سرعت جوانه‌زنی بیشترین همبستگی را با صفات درصد جوانه‌زنی (88/0) و وزن خشک کل (78/0) داشت. درصد جوانه‌زنی به‌عنوان اولین صفت در مدل رگرسیونی صفت سرعت جوانه‌زنی وارد و سهم قابل توجهی (77/0) از تغییرات آن را توجیه نمود. در بین ارقام مختلف، ارقام امیر و صبا به عنوان ارقام متحمل و ارقام سحر و ویلیامز به عنوان ارقام حساس شناخته شدند. پرونده مقاله

این پژوهش به‌منظور بررسی تاثیر نانوذره آهن و پوترسین بر برخی صفات گیاه کاملینا به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مزارع تحقیقاتی ایستگاه تحقیقات کشاورزی بایع‌کلا (شهرستان نکا) در سال 1400 انجام گرفت. تیمارهای مورد استفاده شامل نانوذره آهن در چهار غلظت صفر، 20، 40 و 60 ppm و پلی‌آمین پوترسین در چهار غلظت صفر، 5/0، 1 و 5/1 میلی‌مولار بود. تجزیه واریانس بیانگر معنی‌داری اثر ساده نانوذره آهن و پوترسین و اثر متقابل آنها بر میزان رنگیزه‌های فتوسنتزی و صفات مورفولوژیکی در سطح 5 درصد بود. نتایج مقایسه میانگین اثر ساده تیمارها نشان داد که بیشترین میزان کلروفیل a و کارتنوئید در مرحله رویشی و کارتنوئید در مرحله زایشی در سطح 60 ppm نانوذره آهن و بیشترین میزان کلروفیل a در سطح 1 میلی‌مولار پوترسین و بیشترین میزان کارتنوئید در سطح 5/1 میلی‌مولار پوترسین بود. بیشترین میزان رنگیزه‌های کلروفیل b و کل در مرحله رویشی در ترکیب تیماری 40 ppm آهن با 5/1 میلی‌مولار پوترسین و در مرحله زایشی در ترکیب تیماری 60 ppm آهن با 1 میلی‌مولار پوترسین مشاهده شد. بیشترین میزان عملکرد و تعداد دانه در کپسول و نیز میزان بالایی از وزن هزار دانه و ارتفاع بوته در ترکیب تیماری 40 ppm نانوذره آهن با 1 میلی‌مولار پوترسین مشاهده شد. به‌طور کلی ترکیب تیماری 60 ppm نانوذره آهن و غلظت‌های مختلف پوترسین بیشترین میزان رنگیزه‌ها و صفات عملکردی را داشته و محلول‌پاشی این دو محرک می‌تواند موجب بهبود رشد، نمو و عملکرد محصول کاملینا شود. پرونده مقاله